"ჩემს დეიდაშვილს კლასის წინაშე აყენებდა მასწავლებელი და ამბობდა, აი, ეს რუსის ოჯახშია გაზრდილიო" - რას ჰყვება ანი გიუნტერი, რომელსაც შვილები რუსულად საუბარს უკრძალავენ

ბლოგერმა და ჟურნალისტმა ალექსანდრე ბაგრატიონ-დავითაშვილმა 8 მარტს სოციალურ ქსელში დაწერა, რომ მის რუს მეგობარ გოგოს, რომელიც დიდი ხანია გამოქცეულია თავისი ქვეყნიდან, ჭავჭავაძის გამზირზე ქვა ესროლეს. პოსტს ძალიან ბევრი გამოხმაურება მოჰყვა. მათ შორის გახლდათ ჟურნალისტი ანი გიუნტერი, რომელმაც ფეისბუქზე დაწერა:

"გამარჯობა! გთხოვთ დამეხმაროთ მე და ჩემს ქერა და ცისფერთვალება შვილს ცნობადობის ამაღლებაში, რათა ქუჩაში ქვები არ გვესროლონ! გმადლობთ. #ყველაქერარუსიარაა..." - დაწერა ანიმ.

ჟურნალისტს ინტერვიუზე დავუკავშირდით:

ანი გიუნტერი:

- ჩემი პოსტი იმის გამოხმაურება იყო, რაც ჩემმა მეგობარმა დაწერა, რომ ჭავჭავაძეზე ქერა გოგოს ქვა ესროლეს. ეს ყოველთვის პრობლემური იყო. მე ახლა ჩემს დეიდაშვილთან ვარ სტუმრად და გუშინაც ვსაუბრობდით ამ თემაზე, რომ ღიად დასცინოდნენ მასწავლებლებლები სკოლაში, თუ სახლში რამე დარჩებოდა ან თმა გაეწეწებოდა, აძახებდნენ, რუსის გაზრდილი რა იქნებაო. ამ დროს, სუფთა სისხლის უკრაინელია დედით და მამით ქართველია. ან მაშინ ვინ არჩევდა რუსსა და უკრაინელს. სულ რომ რუსი იყოს, როგორ შეიძლება ბავშვზე ასეთი რამე თქვა.

ჩვენ ყველა რუსებად მოვიაზრებოდით, ვინც რუსულენოვანები ან არაქართული გარეგნობის ვიყავით. ხშირად მეც გამიგია, რომ ჩემზე უთქვამთ ეს რუსია და თავი განცალკევებულად მიგრძნია, ძალიან სასტიკები არიან ბავშვები.

ჩემი მშობლიური ენა რუსულია და სულ არ მრცხვენია ამის, რუსული სკოლა მაქვს დამთავრებული, ეს ენა ჩემთვის იარაღია. ნუ ჰგონიათ, რომ უკრაინელები ჩემთან პირად საუბარში ერიდებიან რუსულად მოწერას.

მე ჩემი რუსული ამ ომის დროს ბევრჯერ გამოვიყენე. ბევრ კომპანიას დავეხმარე თარგმნაში. საპროტესტო წერილების მიწერა რომ უნდოდათ იქ გიუნტერის რუსული გამოადგათ. ეს ხომ იარაღია, მტრის ენაც უნდა იცოდე.

სულ რომ მაწამონ რუსულად ხმას არ ამოვიღებ, როცა ამის საჭიროება იქნება, მაგრამ ისე შეიძლება სულ ეს რუსული გამოგადგეს ზოგიერთ მომენტში. დედაჩემი უკრაინელია და უკრაინელები რუსულად მელაპარაკებიან, არანაირი პრობლემა არ აქვთ.

- ხშირად გაგვიგია, რომ ბავშვებზეც ამბობენ, ჩემმა შვილმა არ იცის რუსული, ასე გადაწყვიტა...

- ჩემი მშობლიური ენა არის რუსული, რუსულად დავიწყე ლაპარაკი. უკრაინელ დედაჩემს ნათარგმნი აქვს ქართულიდან რუსულად „დაბრუნება აფხაზეთში“, იმდენად კარგად ფლობს ამ ენას. ჩემი შვილები მე მიკრძალავენ რუსულად საუბარს, მათ არ იციან ენა, რომელიც ჩემთვის მშობლიურია. კივილს იწყებენ არ დამელაპარაკო რუსულად, მე მათ გადაწყვეტილებას პატივს ვცემ, ტრაგედიას ვერ ვხედავ და რომ გაიზრდებიან თავად გადაწყვეტენ რაც უნდათ.

მე ქართველი კომპანიებისთვის ომის დროს საპროტესტო წერილები ვწერე. რუსულად ვწერდი და უკრაინელებს ვუგზავნიდი და ისინი უკრაინულად თარგმნიდნენ და ისე გვიბრუნებდნენ. მათ არ უთქვამთ, რომ რუსულად არა, გერმანულად გამოგზავნე ან ინგლისურად. დიახ, მთელი კლასის წინაშე ჩემს დეიდაშვილს აყენებდა მასწავლებელი და ამბობდა, აი, ეს რუსის ოჯახშია გაზრდილი, უკრაინელი დედის გაზრდილ ბავშვზე. რომც ყოფილიყო რუსის გაზრდილი, შეიძლება ბავშვს ასე მოექცე. ასეთი აგრესია მეგოიმება და არ მგონია, სწორი იყოს ეს მიდგომა.