"სა­ა­კაშ­ვი­ლიც "წმინ­და­ნი" იყო, 3-4 წლის შემ­დეგ ბი­ძი­ნა­საც ახა­ლი "წმინ­და­ნი" ჩა­ა­ნაც­ვლებს"

ყვე­ლა სი­ახ­ლის რეს­პონდენ­ტი მი­შა ან­დღუ­ლა­ძე­ა. მსა­ხი­ობ­თან სა­უ­ბა­რი რამ­დე­ნი­მე კვი­რის წინ გავ­რცე­ლე­ბუ­ლი ინ­ფორ­მა­ცი­ით და­ვიწყ­ეთ. ითქვა, მი­შა ან­დღუ­ლა­ძემ ნი­კა გრი­გო­ლი­ას სამ­სა­ხუ­რი­დან წას­ვლის შემ­დეგ შე­უ­რაცხ­ყო­ფა მი­ა­ყე­ნა და სა­ფერ­ფლე ეს­რო­ლაო...

- კი, სა­ფერ­ფლე ვეს­რო­ლე და და­ნის ტა­რიც ჩა­ვარ­ტყი ვაშ­ლის გათ­ლის დროს, ისიც ით­ქვა, რომ სამ­სა­ხუ­რი­დან წას­ვლის შემ­დეგ სახ­ლთან დავ­ხვდით ნი­კას და ვცე­მეთ. მარ­თლა იყო კონ­ფლიქ­ტი ჩემსა და ნი­კას შო­რის, კარ­გი იქ­ნე­ბო­და ეს არ მომ­ხდა­რი­ყო, მაგ­რამ მტრე­ბი არ ვართ, ჩვენს შვი­ლებს სა­ერ­თო ბავ­შვებს ვე­ძა­ხი, რო­ცა ჩე­მი შვი­ლი მიმ­ყავს სა­სე­ირ­ნოდ, ნი­კას შვილ­საც ვა­სე­ირ­ნებ (ნი­კა გრი­გო­ლი­ას ყო­ფი­ლი მე­უღ­ლე მი­შა ან­დღუ­ლა­ძის ცო­ლის დაა). არა­ნა­ი­რი გა­რე პრობ­ლე­მე­ბის გა­მო არ ყო­ფი­ლა და­პი­რის­პი­რე­ბა ჩვენს შო­რის. აღარ მინ­და ამ თე­მის გაშ­ლა, არ არის სა­ჭი­რო.

- მი­შა, რო­გორც მახ­სოვს, სა­კუ­თა­რი მუ­სი­კა­ლუ­რი ჯგუ­ფი გყავ­და, აღარ აგ­რძე­ლებს მუ­სი­კა­ლურ საქ­მი­ა­ნო­ბას?

- წლე­ბი­ა, მყავს მუ­სი­კა­ლუ­რი ჯგუ­ფი "მი­შა და ბენ­დი", სა­ხე­ლი ვერ მო­ვუ­ფიქ­რე. მე და ტუ­ჩის გარ­მო­ნი სა­ბა ჩიხ­ლა­ძე არ ვიც­ვლე­ბით, ვი­საც სცა­ლი­ა, ის უკ­რავს ჩვენ­თან ერ­თად. სულ ცო­ტა ხნის წინ მი­ვი­ღე შე­მო­თა­ვა­ზე­ბა და ერ­თ-ერთ ბარ­ში და­ვუკ­რავთ. ჩემს შვილ­საც გა­მოჰ­ყვა მუ­სი­კა­ლუ­რი ნი­ჭი, მაგ­რამ უფ­რო დრა­მი მოს­წონს, ვიდ­რე გი­ტა­რა. მარ­თა­ლი­ა, ჯერ გე­ნი­ო­სო­ბის არა­ფე­რი ეტყ­ო­ბა, მაგ­რამ დრა­მის ჯო­ხე­ბი პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლუ­რად უჭი­რავს. ემო­ცი­უ­რი და ენერ­გი­უ­ლი შვი­ლი მყავს, ისე აქვს მოზღ­ვა­ვე­ბუ­ლი ენერ­გი­ა, რომ ვერ ვუძ­ლებთ. ეტყ­ო­ბა, გუ­რუ­ლი გე­ნე­ბის ბრა­ლი­ა. შვი­ლის და ტე­ლე­ვი­ზი­ის გა­მო ჩემ­მა მუ­სი­კა­ლურ­მა საქ­მი­ა­ნო­ბამ დრო­ე­ბით უკა­ნა პლან­ზე გა­და­ი­ნაც­ვლა და მი­ხა­რი­ა, რომ ასე აღარ იქ­ნე­ბა. ისეთ რე­ჟიმ­ში ვცხოვ­რობ, სულ სადღ­აც მეჩ­ქა­რე­ბა - ხან ტე­ლე­ვი­ზი­ა­ში, ხან ბავ­შვთან, ხან ინ­გლი­სურ­ზე, ხან კი­დევ ვარ­ჯიშ­ზე. სა­ინ­ტე­რე­სო და დამ­ღლე­ლი ცხოვ­რე­ბა მაქვს.

- რა­ტომ გა­დაწყ­ვი­ტე ამ ასაკ­ში ინ­გლი­სუ­რის სწავ­ლა?

- რო­ცა მღე­რი, უნ­და იცო­დე, რას მღე­რი. ინ­გლი­სურს ერ­თი კარ­გი თვი­სე­ბა აქვს, თუ სიმ­ღე­რის ტექ­სტი და­გა­ვიწყ­და, შე­გიძ­ლია ისე მო­იტყ­უ­ო, რომ ვე­რა­ვინ შე­ამ­ჩნი­ოს. ინ­გლი­სუ­რი, კომ­პი­უ­ტე­რი და ფე­ხე­ბის გაშ­ლა თუ არ იცი, ამ ქვე­ყა­ნა­ში ფონს ვერ გახ­ვალ (ი­ცი­ნის). ვარ­ჯი­შიც და­ვიწყ­ე, ქა­ლე­ბის როლ­მა მო­ითხ­ო­ვა ნა­ტი­ფი სხე­უ­ლი (ი­ცი­ნის).

- ყვე­ლას უკ­ვირს, რო­გორ სწავ­ლობ ასე კარ­გად ქა­ლე­ბის ხა­სი­ათს...

- იმ პერ­სო­ნა­ჟებს, რომ­ლებ­საც ვთა­მა­შობ, ვიც­ნობ. ჯუ­ლი ქა­ლე­ბის იმ კა­ტე­გო­რი­ას გა­ნე­კუთ­ვნე­ბა, რომ­ლებ­მაც "ლე­ვად" გა­ა­ჩი­ნეს შვი­ლი, ბავ­შვის მა­მა კი რუ­სეთ­ში წა­ვი­და. ათას რა­ღა­ცა­ზეა გა­დამ­ხტა­რი, მაგ­რამ ლო­გინ­ში რომ ტი­რი­ან, აი, მაგ ქა­ლებს გა­ნე­კუთ­ვნე­ბა. რაც შე­ე­ხე­ბა როს­ტომ ჩხე­ი­ძეს, რა­დიო "მწვა­ნე ტალ­ღას" ჰყავს მსმე­ნე­ლი, რო­მე­ლიც ყო­ველ­დღე, და­ახ­ლო­ე­ბით, 10 სა­ათ­ზე, რე­კავს და სა­კუ­თარ აზრს გა­მოთ­ქვამს ყვე­ლა­ფერ­ზე, უკ­მა­ყო­ფი­ლოა ყვე­ლა მთავ­რო­ბით. როს­ტომ ჩხე­ი­ძის მსგავ­სი ადა­მი­ა­ნე­ბი შე­ვარ­დნა­ძის დროს იკ­რი­ბე­ბოდ­ნენ პარ­ლა­მენ­ტთან, ყუ­რე­ბი­ა­ნი კე­პე­ბი ეხუ­რათ და დი­დი კოს­ტი­უ­მე­ბი ეც­ვათ. რამ­დე­ნი­მე წლის წინ ფე­ხე­ბის და­ა­ვა­დე­ბა და­მე­მარ­თა - მი­სივ­დე­ბო­და. სა­მი წე­ლი ვსვი წამ­ლე­ბი. ექიმ­მა მითხ­რა, ეს და­ა­ვა­დე­ბა ქა­ლებს ემარ­თე­ბათ და კა­ცის­თვის იშ­ვი­ა­თი­ა­ო. შე­ვი­სის­ხლხორ­ცე ქა­ლის რო­ლე­ბი და მა­გას ვაბ­რა­ლებ იმ და­ა­ვა­დე­ბას (ი­ცი­ნის).

- თქვე­ნი გუნ­დის ზო­გი­ერ­თი წევ­რი და­უ­ფა­რა­ვად გა­მო­ხა­ტავს სა­კუ­თარ პო­ზი­ცი­ას ამა თუ იმ პო­ლი­ტი­კოს­ზე, შენ კი მუ­დამ თავს იკა­ვებ ასე­თი გან­ცხა­დე­ბე­ბის­გან, რა­ტომ?

- არ მიყ­ვარს პო­ლი­ტი­კა­ში ჩა­რე­ვა. ქარ­თვე­ლე­ბის პრობ­ლე­მა ის არის, რომ ისეთ რა­ღა­ცებ­ში ვე­რე­ვით, რაც არ ვი­ცით. ამ მთავ­რო­ბის დროს ვარ ნაკ­ლე­ბად კომ­ფორ­ტუ­ლად, თუ იმ მთავ­რო­ბის დროს ვი­ყა­ვი უკე­თე­სად - ეს პო­ლი­ტი­კის ბრა­ლი არ არის. ყვე­ლას ბრა­ლი­ა. ადა­მი­ა­ნის­თვის, რო­მე­ლიც ამ­ბობს, ეს რა გაგ­ვი­კე­თა მთავ­რო­ბა­მო და წი­თელ­ზე გა­და­ირ­ბენს ქუ­ჩას, მთავ­რო­ბას რა მნიშ­ვნე­ლო­ბა აქვს? რამ­დე­ნი­მე დღის წინ ქუ­ჩა­ში ერ­თმა ქალ­ბა­ტონ­მა მითხ­რა: კარ­გი ბი­ჭი ხარ, მაგ­რამ ნა­ცი­ო­ნა­ლე­ბის მხა­რე­ზე ნუ ხა­რო. ვკითხე, რა იცით, მე ვის მხა­რეს ვარ­-მეთ­ქი? ამა­ზე მი­პა­სუ­ხა, ბი­ძი­ნა ღმერ­თმა გა­მოგ­ვიგ­ზავ­ნა­ო. ასე­თი ადა­მი­ა­ნის­თვის რო­მე­ლი ფა­სე­უ­ლო­ბაა მთა­ვა­რი? შე­იძ­ლე­ბა 3-4 წლის შემ­დეგ მითხ­რას: ნუ ხარ "ოც­ნე­ბის" მხა­რე­ზე, ღმერ­თმა ვახ­ტან­გი გა­მოგ­ვიგ­ზავ­ნა­ო. სა­ქარ­თვე­ლო­ში ასე­თი სტა­ტის­ტი­კა­ა: რამ­დე­ნი­მე წე­ლი­წად­ში ერ­თხელ ღმერ­თი გვიგ­ზავ­ნის წმინ­დანს, მე­რე ეს "წმინ­და­ნი" ძველ­დე­ბა და გა­და­დის სა­ტა­ნის მხა­რე­ზე. სა­ა­კაშ­ვი­ლიც ხომ წმინ­და­ნი იყო ად­რე, 3-4 წლის მე­რე ბი­ძი­ნაც და­ი­ხევს უკან და მას ახა­ლი "წმინ­და­ნი" ჩა­ა­ნაც­ვლებს. კი­დევ არის მე­ო­რე სტა­ტის­ტი­კა: წე­ლი­წად­ში ერ­თხელ "რუს­თა­ვი 2-ს" იზიზღ­ე­ბენ და ისევ იყ­ვა­რე­ბენ. ცი­ხის კად­რე­ბი რომ გა­ვი­და ტე­ლე­ვი­ზი­ით, ჩვენს თა­ნამ­შრო­მელს ბაზ­რო­ბა­ზე ქა­ლებ­მა უთხ­რეს, ან­დღუ­ლა­ძე აქ არ მო­ეთ­რიოს, თო­რემ ჩავ­ქო­ლავ­თო. რამ­დე­ნი­მე ხნით ად­რე გვქონ­და სკეტ­ჩე­ბი ცი­ხე­ზე, იმ ქალ­ბა­ტო­ნე­ბის აზ­რით, მე პა­ტიმ­რებს დავ­ცი­ნო­დი.

- პრე­მი­ერ­-მი­ნის­ტრის მრჩე­ველ­მა გია ხუ­ხაშ­ვილ­მა თქვე­ნი იუ­მო­რი მკაც­რად გა­აკ­რი­ტი­კა, სწო­რად მი­გაჩ­ნი­ათ მი­სი კრი­ტი­კა?

- არ იყო ეს სწო­რად წარ­მოთ­ქმუ­ლი კრი­ტი­კა. შე­იძ­ლე­ბა ყვე­ლა­ფერ­ზე არ გა­ე­ცი­ნოს ხუ­ხაშ­ვილს, მაგ­რამ მდა­ბიო იუ­მორს ნამ­დვი­ლად არ ვა­კე­თებთ. შე­იძ­ლე­ბა, ხუ­ხაშ­ვილს კარ­გი იუ­მო­რი აქვს, მაგ­რამ იუ­მო­რის გრძნო­ბის მთა­ვა­რი გან­მსაზღ­ვრე­ლი ის არის, რო­ცა შე­გიძ­ლია სა­კუ­თარ თავ­ზე იხუმ­რო. შალ­ვა ნა­თე­ლაშ­ვილ­მა მკაც­რად გაგ­ვაკ­რი­ტი­კა "კავ­კა­სი­ის" ეთერ­ში, მაგ­რამ შემ­დეგ ჩვენ­თან მო­ვი­და. ბო­ლოს მა­ინც ყვე­ლა აქ მომ­სვლე­ლი­ა. ხუ­ხაშ­ვი­ლიც ასე მო­იქ­ცე­ვა, მო­ვა ჩვენ­თან, გა­იშ­ლე­ბა სუფ­რა და ჩა­ვე­ხუ­ტე­ბით ერ­თმა­ნეთს. მთა­ვა­რი­ა, წი­ნას­წარ შეგ­ვატყ­ო­ბი­ნოს, რო­დის მო­ვა.

ესაუბრა თამარ ბოჭორიშვილი

ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"

(გამოდის ოთხშაბათობით)