ბურჯანაძემ ქვეყნის ბედის შეცვლას სააკაშვილის გამაგრება ამჯობინა - უცნობი

წლის საპ­რე­ზი­დენ­ტო არ­ჩევ­ნე­ბი ბო­ლო საპ­რე­ზი­დენ­ტო არ­ჩევ­ნე­ბის­გან კარ­დი­ნა­ლუ­რად გან­სხვა­ვე­ბულ ვი­თა­რე­ბა­ში, უკ­ვე რამ­დე­ნი­მე დღე­ში გა­ი­მარ­თე­ბა. მო­გეხ­სე­ნე­ბათ, 2008 წლის 5 იან­ვრის არ­ჩევ­ნე­ბი რიგ­გა­რე­შე იყო, თუმ­ცა ყვე­ლა სხვა არ­ჩევ­ნე­ბის­გან ის გა­ნას­ხვა­ვებ­და, რომ ერ­თი რო­მე­ლი­მე კან­დი­და­ტუ­რა უალ­ტერ­ნა­ტი­ვო სუ­ლაც არ იყო. პრო­ცე­სე­ბი არ­ჩევ­ნებ­ამდე ასე ვი­თარ­დე­ბო­და: 2007 წლის 7 ნო­ემ­ბრის საპ­რო­ტეს­ტო აქ­ცი­ე­ბის ძა­ლის­მი­ე­რი მე­თო­დე­ბით დაშ­ლის შემ­დეგ პრე­ზი­დენ­ტი მი­ხე­ილ სა­ა­კაშ­ვი­ლი გა­დად­გა. რიგ­გა­რე­შე არ­ჩევ­ნებ­ში სულ 7 კან­დი­და­ტი მო­ნა­წი­ლე­ობ­და, აქე­დან მი­ხე­ილ სა­ა­კაშ­ვი­ლის ყვე­ლა­ზე სე­რი­ო­ზუ­ლი კონ­კუ­რენ­ტი ლე­ვან გა­ჩე­ჩი­ლა­ძე გახ­ლდათ, რო­მე­ლიც ოპო­ზი­ცი­ურ­მა ერ­თო­ბამ "ერ­თი­ან­მა ეროვ­ნულ­მა საბ­ჭომ" წა­რად­გი­ნა. გა­­ჩე­ჩი­ლა­ძემ ში­და ოპო­ზი­ცი­ურ არ­ჩევ­ნებ­ში ერ­თი ხმით აჯო­ბა "რეს­პუბ­ლი­კუ­რი პარ­ტი­ის" თავ­მჯდო­მა­რე და­ვით უსუ­ფაშ­ვილს. გა­ჩე­ჩი­ლა­ძე არ­ჩევ­ნებ­ში მო­ნა­წი­ლე­ობ­და ლო­ზუნ­გით "სა­ქარ­თვე­ლო უპირ­ვე­ლეს ყოვ­ლი­სა". მი­სი ძი­რი­თა­დი წი­ნა­სა­არ­ჩევ­ნო და­პი­რე­ბა - მო­ემ­ზა­დე­ბი­ნა სა­ფუძ­ვე­ლი საპ­რე­ზი­დენ­ტო რეს­პუბ­ლი­კი­დან ქვეყ­ნის სა­პარ­ლა­მენ­ტო რეს­პუბ­ლი­კად გარ­დაქ­მნის­თვის და 6 თვე­ში და­ე­ტო­ვე­ბი­ნა პრე­ზი­დენ­ტო­ბა - სა­ზო­გა­დო­ე­ბის მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი ნა­წი­ლის­თვის სრუ­ლი­ად გა­უ­გე­ბა­რი აღ­მოჩ­ნდა, ისე­ვე რო­გორც დღეს, უა­მ­რა­ვი გან­მარ­ტე­ბის მი­უ­ხე­და­ვად, კვლა­ვაც ბევ­რის­თვის თავ­სა­ტე­ხად რჩე­ბა ბი­ძი­ნა ივა­ნიშ­ვი­ლის გა­დაწყ­ვე­ტი­ლე­ბა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბი­დან წას­ვლის შე­სა­ხებ. სწო­რედ ამ­გვა­რი პა­რა­ლე­ლის გავ­ლე­ბით და­ვიწყ­ეთ ინ­ტერ­ვიუ ლე­ვან გა­ჩე­ჩი­ლა­ძის ძმას­თან, გია (უც­ნო­ბი) გა­ჩე­ჩი­ლა­ძეს­თან, რო­მე­ლიც იმ­ჟა­მა­დაც და მე­რეც პო­ლი­ტი­კუ­რი პრო­ცე­სე­ბის შუ­ა­გულ­ში ტრი­ა­ლებ­და.

- ჩემ­თვის 2008 წელს ლე­ვა­ნის გა­დაწყ­ვე­ტი­ლე­ბა გა­უ­გე­ბა­რი სუ­ლაც არ ყო­ფი­ლა, დღეს ბა­ტო­ნი ბი­ძი­ნას გან­ცხა­დე­ბაც სავ­სე­ბით გა­სა­გე­ბი­ა. მე­ტიც - ამ იდე­ით გა­ხა­რე­ბუ­ლიც კი ვარ, რად­გან ამ ქვე­ყა­ნა­ში ერ­თხელ და სა­მუ­და­მოდ სა­ზო­გა­დო­ე­ბამ თა­ვის თავ­ზე უნ­და აი­ღოს ქვეყ­ნის მშე­ნებ­ლო­ბა და ერ­თი კა­ცის იმე­დად არ უნ­და ვი­ყოთ. რაც და რო­გორც შეგ­ვეძ­ლე­ბა, იმას გა­ვა­კე­თებთ. რო­დემ­დე უნ­და ვი­ყოთ მე­სი­ე­ბის მოს­ვლის იმე­დად?! ახ­ლა ძა­ლი­ან კარ­გი რამ ხდე­ბა, ერ­თი ეტა­პი სრულ­დე­ბა და ახა­ლი იწყ­ე­ბა. ვნა­ხოთ, რი­სი გამ­კე­თებ­ლე­ბი ვართ. ამ­ხე­ლა ჭი­რი და უბე­დუ­რე­ბა მოს­ცილ­და ქვე­ყა­ნას, ეს სწო­რედ ბი­ძი­ნა ივა­ნიშ­ვი­ლის დამ­სა­ხუ­რე­ბა­ა, რო­მელ­საც ხალ­ხი ენ­დო, ახ­ლა ამ ადა­მი­ა­ნის კალ­თა­ზე ჩა­ჭი­დე­ბა და იმის ლო­დი­ნი, ლუკ­მას რო­დის ჩაგ­ვი­დებს პირ­ში და წყალს რო­დის დაგ­ვა­ლე­ვი­ნებს, ძა­ლი­ან არას­წო­რი იქ­ნე­ბა. მე­ტა­ფო­რუ­ლად რომ ვთქვათ, 9 წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში გვე­ლე­შა­პი იყო ამ ქვე­ყა­ნა­ზე შე­მოხ­ვე­უ­ლი და წყალს არ გვას­მევ­და, ბი­ძი­ნა ივა­ნიშ­ვილ­მა ეს გვე­ლე­შა­პი მოგ­ვა­ცი­ლა, ახ­ლა კე­თი­ლი ვი­ნე­ბოთ და თვი­თონ მო­ვა­ხერ­ხოთ წყლის და­ლე­ვა.

- 2012 წლის პირ­ველ ოქ­ტომ­ბრამ­დე ყვე­ლა­ზე დი­დი შან­სი იმი­სა, რომ მი­ხე­ილ სა­ა­კაშ­ვი­ლის ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა და­მარ­ცხე­ბუ­ლი­ყო, 2008 წელს ჰქონ­და ქვე­ყა­ნას...

- მა­შინ და­მარ­ცხდა კი­დეც მი­ხე­ილ საა­კაშ­ვი­ლი, უბ­რა­ლოდ, გვე­ყო სა­ხელ­მწი­ფო­ებ­რი­ვი შეგ­ნე­ბა იმის­თვის, რომ დაპ­ირის­პი­რე­ბა­ზე არ წავ­სუ­ლი­ყა­ვით, სა­ა­კაშ­ვილს პრე­ზი­დენ­ტო­ბა მი­ვუგ­დეთ, რად­გან მიგ­ვაჩ­ნდა, რომ ერ­თი კა­ცის სის­ხლის დაღ­ვრა­დაც არ ღირ­და.

- ხომ არ ფიქ­რობთ, რომ შეც­დით, რად­გან მას მე­რე სა­ა­კაშ­ვი­ლის პრე­ზი­დენ­ტო­ბამ ქვე­ყა­ნას კი­დევ არა­ერ­თი უბე­დუ­რება და­ა­ტე­ხა თავს...

- ჩვენ სხვი­სი სი­ცოცხ­ლით ვერ გავ­რის­კავ­დით...

- დღემ­დე ბევ­რი გაკ­რი­ტი­კებთ იმის გა­მო, რომ იპოდ­რომ­ზე შეკ­რე­ბე­ლი ხალ­ხი, რო­მე­ლიც არ­ჩევ­ნე­ბის შე­დეგ­სა და პრე­ზი­დენ­ტის ინა­უ­გუ­რა­ცი­ას აპ­რო­ტეს­ტებ­და, შინ გა­უშ­ვით...

- მი­ხე­ილ სა­ა­კაშ­ვი­ლი პი­რა­დად მე და­მე­მუქ­რა, რომ ცეცხლს გახ­სნიდა, თუ ამ ხალხს რუს­თა­ვე­ლის­კენ წა­ვიყ­ვან­დით. მახ­სოვს, იმ დღე­ებ­ში კე­ნი­ა­ში მოხ­და არე­უ­ლო­ბა და 300 კა­ცი და­ი­ღუ­პა, სა­ა­კაშ­ვილ­მა ეს მა­გა­ლი­თი მო­იყ­ვა­ნა, მე­უბ­ნე­ბო­და, კე­ნია ხომ არ ვართ, ერ­თმა­ნეთს ცეცხ­ლი და­ვუ­ში­ნოთ, ინა­უ­გუ­რა­ცი­ას თუ არ ჩა­მა­ტა­რე­ბი­ნებთ, აუ­ცი­ლებ­ლად ეს მოხ­დე­ბა­ო. ჭკუ­ათ­მყო­ფე­ლი რომ არ იყო ეს ადა­მი­ა­ნი, ვი­ცო­დით და ამი­ტო­მაც ვამ­ჯო­ბი­ნეთ გაც­ლა, არ მი­ვე­ცით ხალ­ხზე ძა­ლა­დო­ბის უფ­ლე­ბა. ის, რომ ჩვენ მა­შინ და­პი­რის­პი­რე­ბა თა­ვი­დან ავი­ცი­ლეთ, მხო­ლოდ ჩვენს გამ­ბე­და­ო­ბა­სა და ვაჟ­კა­ცო­ბა­ზე მეტყ­ვე­ლებს.

- თუ­მცა არა­ერ­თი საყ­ვე­დუ­რი მი­ი­ღეთ ამის გა­მო, გაბ­რა­ლებ­დნენ რომ სა­ა­კაშ­ვილს გა­უ­რიგ­დით...

- კი, ათას რა­მეს გვაბ­რა­ლებ­დნენ. ის, რომ ქვე­ყა­ნას სის­ხლის­ღვრა ავა­ცი­ლეთ, ბევ­რად მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი მგო­ნი­ა, ვიდ­რე ჩვენ­ზე გავ­რცე­ლე­ბუ­ლი ჭო­რე­ბი და რე­ი­ტინ­გის და­კარ­გვა. დრო გა­ვა და ის­ტო­რია შე­ა­ფა­სებს ჩვენს საქ­ცი­ელს.

- დღეს პრე­ზი­დენ­ტო­ბის ერ­თ-ერ­თი კან­დი­და­ტი ნი­ნო ბურ­ჯა­ნა­ძე­ა, რო­მე­ლიც 2008 წელს საკ­მა­ოდ მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი ფი­გუ­რა იყო და მის გა­დაწყ­ვე­ტი­ლე­ბას შე­იძ­ლე­ბო­და ბევ­რი რამ შე­ეც­ვა­ლა...

- ეს ის­ტო­რი­ა­ა, მაგ­რამ არც ისე შო­რე­უ­ლი. იმე­დი­ა, ყვე­ლას კარ­გად გვახ­სოვს, რაც მოხ­და. ვფიქ­რობ, ქარ­თვე­ლე­ბი ასე­თი გულ­მა­ვიწყ­ე­ბიც არ არი­ან. ნი­ნო ბურჯანა­ძეს 2007 წლის 7 ნო­ემ­ბრის შე­მე­დეგ ჰქონ­და უდი­დე­სი რო­ლი და ასე­ვე ჰქონ­და შან­სი, რომ ქვეყ­ნის ბე­დი მნიშ­ვნე­ლოვ­ნად შე­ეც­ვა­ლა უკე­თე­სო­ბის­კენ, თა­ნაც სე­რი­ო­ზულ პო­ლი­ტი­კურ ლი­დე­რა­დაც ქცე­უ­ლი­ყო, თუმ­ცა მან ეს შან­სი არ გა­მო­ი­ყე­ნა და ამ­ჯო­ბი­ნა სა­ა­კაშ­ვი­ლის რე­ჟი­მი გა­ე­მაგ­რე­ბი­ნა. არა­ვის კრი­ტი­კა არ მინ­და უკ­ვე ჩავ­ლი­ლი ამ­ბე­ბის გა­მო, ­არც ვინ­მეს ცუ­დად მოხ­სე­ნი­ე­ბას ვა­პი­რებ, მაგ­რამ მოკ­ლე მეხ­სი­ე­რე­ბა ნუ გვე­ქნე­ბა... ქვე­ყა­ნა­ში ახა­ლი ეპო­ქა იწყ­ე­ბა, ბევ­რი პო­ლი­ტი­კო­სი უკ­ვე განვ­ლი­ლი ეტა­პია ამ ქვეყ­ნის­თვის, ოღონდ ერთ რა­მეს ვამ­ჩნევ - თით­ქოს ამ ახა­ლი ეპო­ქის ში­ში დას­ჩემ­და ჩვენს ხალხს. მე კი მგო­ნი­ა, რომ ის დრო დგე­ბა, რო­ცა შფო­თი­სა და არე­უ­ლო­ბის ად­გი­ლი აღარ იქ­ნე­ბა, შე­სა­ბა­მი­სად უფ­რო მშვი­დი და სე­რი­ო­ზუ­ლი პო­ლი­ტი­კის დრო დგე­ბა. ვერ ვხვდე­ბი, რა­ტომ აქვს ხალხს გი­ორ­გი მარ­გვე­ლაშ­ვილ­ზე ისე­თი წარ­მოდ­გე­ნა, რომ ის არ არის პო­ლი­ტი­კო­სი და პრე­ზი­დენ­ტო­ბა გა­უ­ჭირ­დე­ბა. რო­გორც ჩემ­თვის ცნო­ბი­ლი­ა, გი­ორ­გი მარ­გვე­ლაშ­ვი­ლი ჯერ კი­დევ ზუ­რაბ ჟვა­ნი­ას ჰყავ­და მრჩევ­ლად, მას ეკითხ­ე­ბო­და აზრს და ნი­ნო ბურ­ჯა­ნა­ძის მრჩე­ვე­ლიც ის იყო. ჩე­მი აზ­რით, ის კარ­გი, ოღონდ სრუ­ლი­ად გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი პრე­ზი­დენ­ტი იქ­ნე­ბა, ახა­ლი ეპო­ქის შე­სა­ფე­რი­სი პრე­ზი­დენ­ტი.

- რას ფიქ­რობთ იმა­ზე, რომ ახალ­მა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ ქვე­ყა­ნა­ში სა­მარ­თლი­ა­ნო­ბის აღ­დგე­ნა ვერ უზ­რუნ­ველ­ყო?

- მერ­წმუ­ნეთ, ჩემ­ზე მე­ტად არა­ვის უნ­და, ამ რე­ჟიმ­მა რომ პა­სუ­ხი აგოს, მაგ­რამ ბეწ­ვის ხი­დი გვაქვს გა­სავ­ლე­ლი. ვხე­დავთ, რა მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში ვართ, ქვეყ­ნის შიგ­ნით თუ გა­რეთ რა ვი­თა­რე­ბა­ა, რა სტა­ტი­ე­ბი იწე­რე­ბა, ლუ­პით გვაკ­ვირ­დე­ბა და­სავ­ლე­თი, ამი­ტომ ეს ყვე­ლა­ფე­რი ძა­ლი­ან ფრთხი­ლად არის გა­სა­კე­თე­ბე­ლი. მი­მაჩ­ნი­ა, რომ იმ აღ­ვი­რახ­სნი­ლო­ბი­სა და თავ­ნე­ბო­ბის გა­მო, რა­საც წი­ნა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა სჩა­დი­ო­და, ამის შე­მოქ­მედ­ნი აუ­ცი­ლებ­ლად უნ­და და­ი­სა­ჯონ, მაგ­რამ უპირ­ვე­ლე­სად გა­სათ­ვალის­წი­ნე­ბე­ლია ქვეყ­ნის ინ­ტე­რე­სე­ბი. თუ არ არის საჩ­ქა­რო, მა­შინ არ უნ­და ვიჩ­ქა­როთ, თო­რემ ნათ­ქვა­მია, "მოჩ­ქა­რეს მო­უგ­ვი­ან­დე­სო". არა მგო­ნი­ა, "ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბის" იმ "დიდ შე­მოქ­მედთ", რო­მელ­თაც რე­პრე­სი­უ­ლი რე­ჟი­მი ჩა­მო­ა­ყა­ლი­ბეს ქვე­ყა­ნა­ში, ეს შერ­ჩეთ, მაგ­რამ ჯერ არ არის დრო, ყვე­ლა ერ­თბა­შად ცი­ხე­ში ჩავ­ყა­როთ. ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა არ­ჩევ­ნე­ბით შე­იც­ვა­ლა და არა რე­ვო­ლუ­ცი­ით, მხო­ლოდ რე­ვო­ლუ­ცი­ას შე­უძ­ლია ძვე­ლი ერ­თბა­შად შეც­ვა­ლოს ახ­ლით, მაგ­რამ რად­გან ჩვენ არ­ჩევ­ნე­ბით შევ­ცვა­ლეთ, ეს მოხ­დე­ბა ნელ­-ნე­ლა, გამო­ძი­ე­ბით, სა­სა­მარ­თლო­თი და ყვე­ლა სხვა ცი­ვი­ლი­ზე­ბუ­ლი მე­თო­დით. ასი პრო­ცენ­ტით შე­მიძ­ლია გითხ­რათ, რომ არა­ვინ არა­ვის­თან შეკ­რუ­ლი არ არის, ამა­ზე თა­ვის და­დე­ბა შე­მიძ­ლი­ა. ძვე­ლი რე­ჟი­მის წყა­ლო­ბით ჩემ­ზე უფ­რო გულ­გა­ტე­ხი­ლი და და­ჩაგ­რუ­ლი სხვა ადა­მი­ა­ნი არ მე­გუ­ლე­ბა, მაგ­რამ მყოფ­ნის მოთ­მი­ნე­ბა, რომ ქვეყ­ნის რყე­ვე­ბის ფა­სად არ მო­ვითხ­ო­ვო დამ­ნა­შა­ვე­ე­ბის დას­ჯა. მი­მა­ჩნი­ა, რომ მი­ხე­ილ სა­ა­კაშ­ვილ­მა აუ­ცი­ლებ­ლად უნ­და აგოს პა­სუ­ხი, არ ვი­ცი, ეს შე­იძ­ლე­ბა მო­რა­ლური პა­სუ­ხისმ­გებ­ლო­ბა იყოს და არა სის­ხლის სამარ­თლის, მაგ­რამ ის თუ და­უს­ჯე­ლი დარ­ჩა, მა­შინ სის­ტე­მაც ვერ გა­სა­მარ­თლდე­ბა. მა­გის მმარ­თვე­ლო­ბის წლე­ბი სა­ქარ­თვე­ლო­ში იყო ნამ­დვი­ლი ჯო­ჯო­ხე­თი, რო­მე­ლიც 1-ლი ოქ­ტომ­ბრით სა­ბო­ლოოდ არ დას­რუ­ლე­ბუ­ლა, ეს დას­რულ­დე­ბა სწო­რედ წელს, 27 ოქ­ტომ­ბერს, ეს იქ­ნე­ბა რე­ჟი­მის და­სას­რუ­ლიც და მორ­ჩე­ბა "ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბაც".

- რას საქ­მი­ა­ნობს გია გა­ჩე­ჩი­ლა­ძე და პო­ლი­ტი­კურ ას­პა­რე­ზ­ზე თუ გი­ხილავთ კი­დევ?

- არ მი­ვიჩ­ნევ, რომ პო­ლი­ტი­კურ ას­პა­რეზ­ზე ვი­ყა­ვი, ეს ჩე­მი მო­ქა­ლა­ქე­ობ­რივი პო­ზი­ცი­ის გა­მო­ხატ­ვა იყო, ვამ­ბობ­დი იმას, რაც მტკი­ო­და. ვიდ­რე ცოცხ­ა­ლი ვარ, ჩე­მი პო­ზი­ცია მექ­ნე­ბა და ხმა­მაღ­ლაც გა­მოვ­ხა­ტავ. ამ­ჟა­მად შე­მოქ­მე­დე­ბით საქ­მი­ა­ნო­ბას ვე­წე­ვი, ვარ ძი­რი­თა­დად ჩემს სტუ­დი­ა­ში, ვმუ­შა­ობ ბა­ტო­ნი გია ყან­ჩე­ლის პრო­ექ­ტზე, რო­მელ­საც მა­ყუ­რე­ბე­ლი სულ ცო­ტა ხან­ში შო­უს სა­ხით იხი­ლავს.

ნათია დოლიძე

ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"

(გამოდის ოთხშაბათობით)