ნინა: ''შვილი დამცინის, ყოველ ხუთშაბათს მეუბნება, დედა, არ გამოვარდიო?"

ნინა: ''შვილი დამცინის, ყოველ ხუთშაბათს მეუბნება, დედა, არ გამოვარდიო?"

მომღერალ ნინა წკრიალაშვილსა და რეზიკო რობაქიძეს ცირკში, რეპეტიციაზე დავესწარით. ისინი უკრაინელი ქორეოგრაფების - საშასა და ალიონას მითითებებს ყურადღებით ისმენდნენ... რამდენჯერმე იცეკვეს კიდეც, შემდეგ პატარა შესვენება ჰქონდათ, რომელიც "ამბები.გე"-ს დაუთმეს.

რეზიკო რობაქიძე სტუდია "თელას" წარმატებული მოცეკვავეა: საქართველოს რამდენიმე გზის ჩემპიონია, კავკასიის თასის მფლობელი, ერთი პერიოდი, ბელორუსიაშიც ცეკვავდა. "ცეკვავენ ვარსკვლავების" II სეზონზე პარტნიორობას ეკო ფნაგანს უწევდა. დღეს კი ნინა წკრიალაშვილის მეწყვილეა.

- ახლა რა ცეკვას ამზადებთ?

ნინა:

- "რეტრო ფოქსტროტს" ვამზადებთ. სიტყვა "რეტო" მომწონს, "ფოქსტროტი" კი ძლივს დავიმახსოვრე... რთული ცეკვა არ არის, მაგრამ სპეციფიკური ნაბიჯების გადადგმა მიწევს, სხვაგვარი დგომა სჭირდება. მოკლედ, ჩემთვის მისი შესწავლა რთული არ ყოფილა.

რეზიკო:

- რთული არაფერია თუ საკითხს ისე მიუდგები, რომ საქმე ბოლომდე გააკეთო... "ფოქსტროტი" ერთ-ერთი ურთულესი ცეკვაა. ტექნიკურად ბერი არაფერია გასაკეთებელი, მთავარია, ცეკვა ლამაზად წარმოადგინო, გქონდეს სწორი დგომა და ნაბიჯები...

- ცეკვა სკანდალურ ქალბატონთან გიწევს... როდესაც გაიგე, მასთან უნდა გეცეკვა, როგორი რეაქცია გქონდა?

ნინა:

- (პასუხს ასწრებს) თქვი, პირველად ჩემზე რაც იფიქრე, - ამ უჟმურს რა გაუძლებსო...

რეზიკო:

- ასე არ მიფიქრია...

- ნინა:

- როგორ არა, დედაშენმა მითხრა, ასე იფიქრაო... ეგონა, რომ ნერვებს დავაგლეჯდი და პირველი ერთი კვირა სულ გაოცებული სახე ჰქონდა. არ იყო ასე?

რეზიკო:

- გაოცებული სახე იმიტომ მქონდა, რომ მართლა არ ველოდი მისგან, ასე თუ იცეკვებდა. ჩემს მოლოდინს გადააჭარბა.

ნინა:

- თქვი, რომ ამ ყველაფერს ჩემი დაბალი წნევის ფონზე ვახერხებ... სარეპეტიციოდ რომ მოვდივარ, ვამბობ ხოლმე, - ნინა ბებო მოვიდა-მეთქი... ძალიან დაბალ წნევას ვატარებ, ზოგიერთი ჩემ ადგილზე საწოლიდან არ ადგებოდა. მუდმივად თავბრუ მეხვევა... რეზიკომ პირველად რომ დამატრიალა, იმის მერე ნახევარი საათი ვიჯექი, აზრზე რომ მოვსულიყავი...

რეზიკო:

- ისე კარგად წარმოადგინა პირველი ორი ცეკვა, რომ გავოცდი. მთლიან კომპოზიციას ერთ დღეში ითვისებს. ერთი კარგი თვისება აქვს, - ცეკვას მუსიკალური ტაქტით იმახსოვრებს... ისე, უცნაურია, ამ შოუმდე ნინაზე არანაირი წარმოდგენა არ მქონდა. არ ვიცნობდი და, რა წარმოდგენა უნდა მქონოდა?

ნინა:

- რეზიკო მგონი, ერთადერთი ადამიანია, ვისაც ჩემზე არანაირი წარმოდგენა არ ჰქონდა. მე ხომ ადამიანებს ძირითადად ვეზიზღები...

რეზიკო:

- ჰოდა, მათ შენზე მცდარი წარმოდგენა აქვთ. ბევრი მეკითხება, - როგორი პიროვნებააო? ვეუბნები, რომ ნინასთან ურთიერთობა ადვილია, რომ მას კარგად ავეწყე... ვაღიარებ, არ მოველოდი, თუ ასეთი კარგი ადამიანი იქნებოდა.

ნინა:

- კარგი რეზიკო, რამდენს მაქებ? ისე მაქებ, რომ მგონი, კიდევ გავთხოვდები...

რეზიკო:

- ისე, თავიდან ჩემი შოუში გამოჩენის შემდეგ, ცუდ რაღაცებს ამბობდნენ და წერდნენ, რაზეც გავბრაზდი, მაგრამ მერე მივხვდი, რომ ადამიანებმა არ იციან, სწორად აზრის გამოხატვა...

ნინა:

- გამიხარდა, რომ მეწყვილედ რეზიკო შემხვდა. საერთოდ, სასიხარულოა, რომ ასეთი ადამიანები არსებობენ... მით უფრო, ახალგაზრდები.

საერთოდ, სტუდია "თელას" ძალიან კარგი მოცეკვავეები ჰყავს, არადა, საოცარია, ეს ადამიანები აქამდე არ ჩანდნენ და თავისთვის დარბაზში ვარჯიშობდნენ...

ბედნიერი ვარ, რომ ჩვენი შემდეგი თაობა ასეთი ჯანსაღი, წესიერი და კარგია. ერთმანეთს ეხმარებიან, ერთმანეთის ტკივილს გრძნობენ, მშრომელები არიან, ჩვენც გვეხმარებიან. რეზიკო კი მათ შორის განსაკუთრებულია, ალალი ბიჭია...

- თავიდან რომ უჩიოდი, იმდენს მამეცადინებს და მავარჯიშებს, მკლავსო...

- ჰო, ასე იყო, ბევრს მამეცადინებდა.

რეზიკო:

- საქმეს თუ ვაკეთებ, ბოლომდე უნდა გავაკეთო.

ნინა:

- პირველი ცეკვა "ჩა-ჩა-ჩა" გვქონდა, რომლის შესრულებასაც პროფესიონალი მოცეკვავეებიც არიდებენ თავს. ისე მოინდომა, იმდენი მამუშავა, ყველაზე ცუდად ეგ ცეკვა წარმოვადგინე. მოკლედ, იმის მერე "ჩა-ჩა-ჩას" მიმართ პროტესტი გამიჩნდა. თან, მთელი სხეული მტკიოდა... ახლა ტაქტიკა შემიცვალა... ცოტა ზარმაცი კი ვარ.

- რეზიკო, ე.ი. ნინა, არ გემორჩილება, ხომ?

- როგორ არა, მემორჩილება, მაგრამ ვარჯიშის დროს დასვენება უყვარს ხოლმე...

ნინა:

- არის დღეები, რომ მე მტკივა რაღაც. ახლა რეზიკოს სტკივა ზურგი, რადგანაც ისე ამწია, კუნთები დაეჭიმა. როგორც ჩანს, არასწორად ამწია და ახლა ექიმთან დადის. მეც მეტი რა მინდა, მიზეზს ვეძებ ხოლმე და ამჯერად მეტად დავისვენე...…

რეზიკო:

- არადა, ეს ერთმა უბრალო მოძრაობამ გამოიწვია.

- ოჯახის წევრები როგორ გაფასებენ?

რეზიკო:

- სახლში ჩემი ყველაზე დიდი კრიტიკოსი დედაა. არასდროს არ გამიგია, ეთქვა, ყოჩაღ! სულ ამბობს, - კარგია, მაგრამ უკეთესი ჯობია. მისი ასეთი დამოკიდებულება სტიმულს მაძლევს. ბავშვობიდან ისე გამზარდა, რომ მხარში მედგა, მეხმარებოდა, უნდოდა, რომ რაღაცისთვის მიმეღწია. გარდატეხის ასაკში ქუჩას, ეზოს დავუახლოვდი, მაგრამ ჩემმა ოჯახმა შეძლო, რომ არც ძმაკაცები დამიკარგავს, ქუჩაშიც საკმაოდ ვიყავი და განათლებაც მივიღე. მივხვდი, - თუ გინდა, რამეს მიაღწიო, უნდა ამოირჩიო პროფესია, რასაც ბოლომდე გაჰყვები. მე ცეკვას გავყევი.

ნინა:

- მართლა მნიშვნელოვანია, როდესაც ოჯახი მხარში გიდგას. რასაც რეზიკოს დედამისი - მაიკო უკეთებს, ასეთი რამ იშვიათია. ძალიან საყვარელი ქალბატონია.

- შენ რას გეუბნებიან სახლში?

- მე ხომ დეპრესიული ვარ და შინ ვწევარ ხოლმე... ჩემები ძირითადად გაოცებულები არიან იმით, რომ ვცეკვავ.

რეზიკო:

- რას ამბობ, რა დეპრესიული... ასეთი მხიარული ადამიანი არ შემხვედრია...

ნინა:

- ესეც დეპრესიაა, ჩემო რეზიკო, როდესაც სულ ვხუმრობ... ნევროზის ასეთი ფორმაც არსებობს...

- თავიდან "ცეკვავენ ვარსკვლავებში" რომ გამოჩნდი, ბევრი გაღიზიანდა, ქმარი მოუკვდა და ცეკვა როგორ გაბედაო... ვერ გაგიგეს...

- რადგან იმ მძიმე ფაქტის შემდეგ არ მოვკვდი და გადავრჩი, ცხოვრება არ უნდა გავაგრძელო? ეს ხომ ჩემი პროფესიაა? იურისტს, ექიმს, მასწავლებელს ქმარი რომ გარდაეცვალოს, სამსახურში აღარ უნდა წავიდეს? ამასთან, ის ადამიანი აღარ იყო ჩემი ქმარი. სიკვდილამდე ბოლო სამი-ოთხი თვის განმავლობაში გაშორებულები ვიყავით, მაგრამ ეს არანაირად არ ცვლის იმ ტკივილს, რომელიც მივიღე...

რაც ის ადამიანი გარდაიცვალა, იმის მერე ჯანმრთელობა მეტად შემერყა. რაც შეეხება გარეგნულ ფორმას, თავსაფარწაკრულსა და ძაძებით შემოსილს უნდა მევლო? იმ საწყალს ეს გააცოცხლდება? ჯინსი თუ ჩავიცვი, აღარ მტკივა?!

რა ვქნა, ასე მოხდა, მაგრამ ახალგაზრდა ვარ, ცხოვრება გრძელდება და ალბათ, ჩემს პირად ცხოვრებაშიც რაღაც სიახლე ისევ იქნება.

დღესაც მაქვს მის შვილებთან ურთიერთობა და სხვა ქმარიც რომ მყავდეს, მაინც მექნება. ის ბავშვები ჩემი ცხოვრების ნაწილები არიან, რადგან მათთან ერთად რაღაც ეტაპი გავიარე და გულწრფელად მიყვარს ისინი. ვისაც ამ ყველაფრის გაგება არ უნდათ, ნუ გაიგებს.

ეს ჩემი პროფესიაა და ასეთი სტრესის შემდეგ რაც მეტად ამოგიდგებიან მხარში ოჯახის წევრები, ახლობლები, ადამიანები, უფრო ადვილად დაძლევ ტკივილს...

როდესაც ახლობელს ჰკარგავ, ორი ვარიანტია, ან უნდა მასთან ერთად მოკვდე ან თუ გადარჩი, ცხოვრება უნდა გააგრძელო...

- შვილი რას გეუბნება და შენს ცეკვას თუ ადევნებს თავლყურს?

- სანდრო თავიდან ბოლომდე არასერიოზულად აღიქვამს ჩემს შემოქმედებას, ახლა სულ გაგიჟდიო - მეუბნება, დამცინის. ხუთშაბათს ღამე, კონკურსის შემდეგ რომ მივდივარ, მეუბნება, - დედა, კიდევ არ გამოვარდი? აქამდე ხომ მაგარი მომღერალი იყავი, ახლა მაგარი მოცეკვავე ხარო. მოკლედ, არასერიოზულად აღიქვამს ჩემს ნამოქმედარს. არა უშავს, რა ვქნა?

- მამა რას გეუბნება?

- ჟიური დაბალ ქულებს რომ მიწერს, მამა მესიჯებს მიგზავნის და მასთან ერთად, კიდევ რამდენიმე მეგობარი. მათი დამსახურებაა, რომ მე და რეზიკო წინ მივიწევთ. ალბათ მალე მათაც მობეზრდებათ ეს. ისე, ჩვენი ნომერია - 95113. თუ ვინმეს სურვილი ექნება, დაგვიმესიჯეთ...

- როგორ ფიქრობთ, ფინალში მოხვდებით?

ნინა:

- ვისაც ყველაზე მდიდარი "ნაშა" ჰყავს, ის მოიგებს. ვისაც "ნაშები" არ გვყავს, რა ვქნათ? ალბათ, წავაგებთ და გავვარდებით.

მოკლედ, I-II-III ადგილებზე მდიდარი "ნაშების" პატრონები გავლენ. ისე, რეზიკოს მაინც იმედი აქვს, რომ 31 დეკემბერს სცენაზე მიხილავს, არადა, მგონი, იმედი გაუცრუვდება, რადგან ვერ მიხილავს, არ მყავს "ნაშა!"

რეზიკო:

- ისეთ ჯარიკაცს რა ვუთხარი, გენერლობაზე რომ არ ოცნებობს...…

ნინა:

- არაჩვეულებრივი პროექტია. ყველაფერს რომ თავი დავანებოთ, ცეკვას ვსწავლობთ, ჩემი ჯანმრთელობისთვის აქაური რეპეტიციები წამალივით არის, მშველის. პროექტზე კარგი ხალხი მუშაობს. დიდი სტრესისიდან ამ შოუს გამოვყავარ...

- შენ თუ გყავს პროექტში შენი ფავორიტი?

ნინა:

- ვინც ყველაზე პატიოსნად თამაშობს, მას ვგულშემატკივრობ, მაგრამ ვიღაცებმა უკვე რაღაცები მიხლართ-მოხლართეს, რაც მაღიზიანებს. ეს კონკურსია, ცეკვა უნდა ისწვლო და წინ წახვიდე. ისეთი რაღაცები არ უნდა იკადრო, რისიც, პროექტი რომ დამთავრდება, 1-ელ იანვარს, ახალი წლის დილას, სახლში რომ გაიღვიძებ, შეგრცხვეს. შრომით ყველა ერთნაირად შრომობს. ძალიან მომწონს ქეთი ხატიაშვილი, მე-13 მონაწილე, თავის მეწყვილესთან ერთად პატიოსნად და დაუზოგავად მუშაობს. ჩემთვის მნიშვნელოვანია, რომ ადამიანებთან ვიყო მართალი, ურთიერთობაში რამე არ შემეშალოს. ისე, არავის გვაწყენს ოროთახიანი ბინა და მანქანა...

რეზიკო:

- ინტრიგების ხლართვა არაჯანსაღი კონკურენციაა. მაშინ ხარ წყნარად, როცა შენს საქმეს აკეთებ, ჩვენ ჩვენს საქმეს ვაკეთებთ.

ჩემი აზრით, შეფასებისას ვარსკვლავები ერთმანეთს არ უნდა შეადარო, ყველას თავისი მაქსიმალური შესაძლებლობა აქვს. თუ ადამიანი წინ მიდის, იმის მიხედვით უნდა შეფასდეს, ტურიდან ტურამდე როგორ გაიზარდა.

ნინა:

- მინდა, იმან მოიგოს, ვინც პატიოსნად თამაშობს, უსამართლობას ვერ ვიტან.

ლალი ფაცია

სპეციალურად "ამბები.გე"-სთვის

იხილეთ ბმული

სალომე ჭაჭუა უცხოეთში მიემგზავრება - რომელი ქვეყნის "ცეკვავენ ვარსკვლავებში" გამოჩნდება მოცეკვავე

"სადაც არ უნდა ყოფილიყო, ყოველთვის სახლში ბრუნდებოდა... თბილისში..." - რას წერს გენიალურ კომპოზიტორზე ხელოვნებათმცოდნე

„თბილისური ჩუქურთმა“ - იმპრესიონისტი მხატვრის გამოფენა, რომელიც თბილისობას ეძღვნება