რეალობის სიმულაცია და „მე ვარ ბესო“
ქართული კინემატოგრაფის სტაგნაცია 90-იანი წლებიდან დაიწყო. „ბნელმა დრომ" ხელოვნება გააჩერა. მაშინ, როცა ემპირიული თვალსაზრისით, სწორედ ასეთ დროს იწყებოდა დიდი მოძრაობები. თუმცა, ამ ყველაფერს მებრძოლი არტისტები ქმნიდნენ, რომლებიც საკითხს კომპლექსურად იკვლევდნენ და არც რადიკალურ სოციალურ-პოლიტიკურ შეტყობინებებს ერიდებოდნენ.
თანამედროვე ქართული კინო ჯერჯერობით ბოლომდე ვერ გამოვიდა ნაივური აღწერითი დისკურსიდან. თუ რეალობა არაფერია გაბატონებული იდეოლოგიის გამოხატვის გარდა, ამ შემთხვევაში, კამერა არის კონკრეტული რეალობის იდეით გაჟღენთილი და უაღრესად რეაქციული სუბიექტი. შესაბამისად, ავტორმა ეს ჩაკეტილი წრე უნდა გაარღვიოს და ახალი რეალობა შექმნას. ამის ნაცვლად, ჩვენ ხშირად ვხედავთ სტერეოტიპებით გაჟღენთილ და შინაარსისგან დაცლილ ფილმებს. (ფილმებს აფხაზეთზე, 90-იანებზე, სოციალურ პრობლემებსა და ა.შ).
სალომე ჭაჭუა უცხოეთში მიემგზავრება - რომელი ქვეყნის "ცეკვავენ ვარსკვლავებში" გამოჩნდება მოცეკვავე
"სადაც არ უნდა ყოფილიყო, ყოველთვის სახლში ბრუნდებოდა... თბილისში..." - რას წერს გენიალურ კომპოზიტორზე ხელოვნებათმცოდნე
