დრაკონული კანონი, რომელიც სააკაშვილს ბუმერანგად დაუბრუნდა ანუ რა შუაშია ბებია?!.

ბებია რა შუაშია?! - ეს კითხვა საზოგადოებაში იმ მომენტიდან გაჩნდა, რაც ცნობილი გახდა, რომ საქართველოს ექსპრეზიდენტს, რომელსაც მილიონობით ლარის გაფლანგვას ედავება სახელმწიფო, პროკურატურის გადაწყვეტილებით ქონება დაუყადაღეს. დაყადაღებულთა შორის მოხვდნენ მიხეილ სააკაშვილის მეუღლე, დედა და ბებიაც.

ბებია "იმ შუაშია", რომ: "საქართველოს ყოფილ პრეზიდენტს, მიხეილ სააკაშვილს ბრალად ედება სახელმწიფო ბიუჯეტის კუთვნილი 8 მლნ 837 ათას 461.34 ლარის გაფლანგვა, რითაც მან სახელმწიფოს მიაყენა დიდი ოდენობით მატერიალური ზიანი. არსებობს დასაბუთებული ვარაუდი, რომ მოსალოდნელი ქონებრივი პასუხისმგებლობისგან თავის არიდების მიზნით, სააკაშვილმა შესაძლოა გაასხვისოს ან სხვაგვარად გადამალოს მისი და მასთან დაკავშირებული პირების სახელზე რიცხული ქონება, რაც ხელს შეუშლიდა სახელმწიფოსთვის მიყენებული ზიანის ანაზღაურებას. ამ მიზნით, პროკურატურის შუამდგომლობის საფუძველზე, თბილისის საქალაქო სასამართლოს 29 აგვისტოსა და თბილისის სააპელაციო სასამართლოს 3 სექტემბრის განჩინებებით, ყადაღა დაედო ბრალდებულ მიხეილ სააკაშვილისა და მასთან დაკავშირებული პირების - სანდრა რულოვსის, გიული ალასანიას და მზია წერეთლის უძრავ-მოძრავ ქონებას", - ასე პასუხობს ამ კითხვას პროკურატურა მის განცხადებაში.

"მე კი არა, საქართველო დააყადაღეს", - განაცხადა ამ ფაქტით აღშფოთებულმა ბრალდებულმა მიხეილ სააკაშვილმა, რომლის ქონებიდან სასამართლო განჩინებით დაყადაღებულია საბანკო ანგარიშები, 8 მიწის ნაკვეთი ყვარელში (20 000-მდე კვმ ფართობის) და სახლი, მანქანები, დედისა და ბებიის ქონება.

"ეს ბინაც თუ წამართვა ბიძინა ივანიშვილმა, მაშინ წამიყვანოს თავის ზვიგენებთან და პინგვინებთან, იქ მაცხოვროს, მეტი საცხოვრებელი მე არ მაქვს", - ამბობს ქალბატონი მზია წერეთელი ინტერვიუში. მართლაცდა, რა შუაშია ბებიის ქონება, ან სანდრა რულოვსის ბინა, რომელიც მას მამამ აჩუქა და მასში მანამდე ცხოვრობდა, ვიდრე მიხეილ სააკაშვილს დაუკავშირებდა ბედს? ან რატომ უნდა ამტკიცონ ახლა პრეზიდენტყოფილის ნათესავების ქონების შეძენის გზების კანონიერება? თუმცა, კანონი კანონია და მის უზენაესობას ვერავინ გაექცევა. კანონის ინიციატორი კი, რომლითაც მთავარმა პროკურატურამ ისარგებლა, როგორც აღმოჩნდა, თავად სააკაშვილია და სწორედ მას უნდა "უმადლოდნენ" თურმე მისი ნათესავები, ასეთ შარში რომ აღმოჩნდნენ.

ექსპრეზიდენტის ადვოკატი ოთარ კახიძე მიიჩნევს, რომ სასამართლო ვერ ასაბუთებს, რა მტკიცებულებების საფუძველზე ჩათვალა მართებულად, დაეყადაღებინა აღნიშნული ქონება და ამ აქტს მიხეილ სააკაშვილის მიმართ ხელისუფლების პრიმიტიულ შურისძიებად მიიჩნევს.

ოთარ კახიძე, მიხეილ სააკაშვილის ადვოკატი:

- სასამართლოს გადაწყვეტილების უკანონობა იმაში მდგომარეობს, რომ: პირველი - მან არც ერთი არგუმენტი არ მოიყვანა, რომელიც დაასაბუთებდა ყადაღის მიზანშეწონილობას. მეორე - მუხლი, რომლითაც მოსამართლემ იხელმძღვანელა, ეხება დანაშაულებრივი გზით მოპოვებულ ქონებას, ანუ უნდა არსებობდეს კავშირი დასაყადაღებელ ქონებასა და ჩადენილ დანაშაულს შორის. ამგვარი ურთიერთკავშირი თუ არ არსებობს, მაშინ ყადაღა უკანონოა. მესამე - იმ შემთხვევაშიც კი, თუ ჩავთვლით, რომ ბრალდებულთან რაიმე კავშირი აქვს დასაყადაღებელ ქონებას, აბსოლუტურად გაუგებარი ხდება, რა კავშირშია ახლო ნათესავების ქონება ამ ყველაფერთან. თუ მიხეილ სააკაშვილს ბრალად ქონების მითვისება ექნებოდა წაყენებული (და არა - გაფლანგვა) და იქნებოდა ეჭვი, რომ მან საბიუჯეტო თანხებით შეიძინა ქონება, ამ ქონების დაყადაღება იქნებოდა აბსოლუტურად კანონიერი და ლეგიტიმური. ვინაიდან საქმე გვაქვს გაფლანგვასთან და ყოფილ პრეზიდენტს არ ედავებიან ქონების მითვისებას (პროკურატურის მხრიდან არც კი განიხილება იმის შესაძლებლობა, რომ მიხეილ სააკაშვილმა ყვარლის ნაკვეთი, თუ 1997-წლიანი "ჰონდა აკორდი" დანაშაულებრივი ფულით იყიდა), ამ ფონზე ყადაღის დადება არის არარელევანტური. მთლიანობაში, აქ არის დარღვევებისა და უკანონობის კასკადი. მათ შორისაა ექსპრეზიდენტის საბანკო ანგარიშების დაყადაღება ისე, რომ არ არის მითითებული და დადგენილი, რომელ ბანკში აქვს სააკაშვილს გახსნილი ანგარიში: მოცემულია კომერციული ბანკების სია და თუკი სადმე ანგარიში აქვს, დაყადაღებულია, რაც სამართლებრივად განუკითხაობის ერთ-ერთი ნიშანია. ჩემი, როგორც ადვოკატის შეფასებით, საქმე გვაქვს პოლიტიკურ დაკვეთასთან, რომელიც პირდაპირ და უხეშად შეასრულა მართლმსაჯულების სისტემამ. ძალიან დასანანია, რომ პოლიტიკური დევნის ინსტრუმენტად, პროკურატურასთან ერთად, სასამართლოც გამოიყენეს.

იხილეთ სტატია სულად