ერთ სევდიან ამბავს მინდა მოგიყვეთ. იყო ერთი კახელი ნაზი, ძალიან წყნარი და კეთილშობილი ქალი. 7 წელი საბერძნეთში მუშაობდა, დასვენების გარეშე. კვირასაც კი ლოგინად ჩავარდნილ ქალს უვლიდა... ერთხელ მითხრა - სანამ საქართველოში წავალ, მთელ საბერძნეთს დავათვალიერებო. ერთხელ 3 კვირის განმავლობაში არ გამოჩნდა და სახლში მივაკითხე (ოჯახში, სადაც მუშაობდა). იქ მითხრეს, ნაზი სამშობლოში წავიდაო. გული დამწყდა, რომ არ გამიმხილა და არ დამემშვიდობა. გუშინ კი გავიგე, რომ თურმე ექიმებმა ნაზის მძიმე დიაგნოზი დაუსვეს და სასწრაფოდ წავიდა, იქ კი თავის გარემონტებულ სახლში მხოლოდ ერთი თვე იცოცხლა.