საქართველო აქტიურ სეისმურ ზონაში მდებარეობს და მცირე მიწისქვეშა ბიძგები იშვიათობა არ არის. თუმცა გასულ კვირას აღმოსავლეთ საქართველოში საკმაოდ ძლიერი ბიძგები დაფიქსირდა, რამაც ჩვენი თანამოქალაქეების შეშფოთება გამოიწვია და არ წყდება მითქმა-მოთქმა იმის შესახებ, მოსალოდნელია თუ არა კიდევ უფრო ძლიერი რყევები. საქართველოს აქვს თავისი სეისმორუკა, რომელიც ექსპერტებს რისკების შეფასების საშუალებას აძლევს.
ილიას უნივერსიტეტის საინჟინრო ფაკულტეტის დეკანი და სეისმური მონიტორინგის ცენტრის ხელმძღვანელი მიხეილ ელაშვილი: "რუკაზე აღნიშნულია 7, 8 და 9-ბალიანი მიწისძვრის ზონები, ეს იმას ნიშნავს, რომ 9-ბალიანი მიწისძვრის ალბათობაც არსებობს, ისევე როგორც 7 და 8-ბალიანის. ოღონდ 50-წლიან მონაკვეთში ასეთი სიმძლავრის მიწისძვრის ალბათობა 2 პროცენტია. 9-ბალიანი მიწისძვრა მოსალოდნელია კავკასიონის მთავარი ქედის გასწვრივ - სიღნაღში, გურჯაანში, ყვარელში, ლაგოდეხში, თელავში, ახმეტაში, თიანეთში, ყაზბეგში, საჩხერეში, ამბროლაურში, ონში, ცაგერში, წალენჯიხაში, ჩხოროწყუსა და აფხაზეთის მთელ ტერიტორიაზე. ასევე ჯავახეთის ზეგანზე - ახალქალაქში, ნინოწმინდასა და დმანისში. ხოლო 7-ბალიან მიწისძვრაზე მეტი მოსალოდნელი არ არის შემდეგ რაიონებში: ლანჩხუთი, სამტრედია, ბათუმი, ხელვაჩაური, ქედა, შუახევი, ხულო, ადიგენი, ასევე რუსთავი და გარდაბანი. დანარჩენი საქართველოს ტერიტორია კი ამ რუკით 8-ბალიანი მიწისძვრის ზონაშია მოხვედრილი.
ზოგადად, საქართველო სეისმურად აქტიურ რეგიონში მდებარეობს. საქართველოს პირველი ალბათური სეისმური საშიშროების რუკა შეიქმნა 1999-2000 წლებში. მოგვიანებით, 2009 წელს სეისმური საშიშროების ალბათური რუკა ოფიციალურად დამტკიცდა ნორმატიულ დოკუმენტად და შევიდა საქართველოს მოქმედ სამშენებლო ნორმებში. აღნიშნული რუკა ემყარება პრინციპს: "მიწისძვრის კერის ზონებიდან - დედამიწის ზედაპირზე სეისმური ეფექტისაკენ", ანუ თავდაპირველად შესწავლილი იქნა და განისაზღვრა მიწისძვრათა პოტენციური კერები, მათი პარამეტრები, ხოლო შემდეგ გამოითვალა ამ მიწისძვრების შესაძლო ეფექტების ჯამური ალბათობა დედამიწის ზედაპირის სხვადასხვა წერტილში.
საქართველოს ტერიტორიაზე რამდენიმე სეისმურად აქტიური ზონა შეიძლება გამოიყოს, პირველ რიგში ესაა კავკასიონის მთავარი ქედი და ჯავახეთის ზეგანი, ამავე დროს აღსანიშნავია აჭარა-თრიალეთის ქედის რღვევათა სისტემა, რომელთანაც ისტორიული დამანგრეველი მიწისძვრები ასოცირდება. კავკასიაში მიწისძვრებზე დაკვირვების პერიოდი მე-20 საუკუნის დასაწყისს ემთხვევა. ამ პერიოდში რეგიონში რამდენიმე დამანგრეველი მიწისძვრა მოხდა, რომლებსაც მნიშვნელოვანი ზარალი და მსხვერპლი მოჰყვა.
სამწუხაროდ, როგორც გასული წლების პრაქტიკამ გვიჩვენა, მაღალი სეისმური რისკი საშუალო სიმძლავრის მიწისძვრებთანაც ასოცირდება, რაც თავის მხრივ დიდ მეგაპოლისებს უკავშირდება. 2002 წლის 25 აპრილის თბილისის მიწისძვრამ, რომლის ეპიცენტრიც ქალაქის ფარგლებში მდებარეობდა, მნიშვნელოვანი ზარალი და ნგრევა გამოიწვია. თუმცა მიწისძვრის მაგნიტუდამ მხოლოდ 4.5, ხოლო ინტენსივობამ ეპიცენტრში 7 ბალი შეადგინა, 7 კაცი დაიღუპა, ხოლო ზარალმა 160 მილიანი აშშ დოლარს მიაღწია.
დამანგრეველი მიწისძვრები
1920 წელს საქართველოში ძლიერი მიწისქვეშა ბიძგები მოხდა. ეპიცენტრი ქალაქ გორთან იყო. დაიღუპა 150-მდე ადამიანი. 1991 წელს რაჭაში 7-9 ბალიანმა მიწისძვრამ 200 ადამიანამდე შეიწირა, 60.000 კი - უსახლკაროდ დარჩა.
მარი ონეზაშვილი
ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"
(გამოდის ოთხშაბათობით)