ეს მკვლელობა არ იყო ემოციური... ვაზაგაშვილი იყო სპეციალურად შერჩეული ფიგურანტი - გია ხუხაშვილი

საშინაო და საგარეო პოლიტიკის აქტუალურ თემებზე "ინტერპრესნიუსი" დამოუკიდებელ ექსპერტს, გია ხუხაშვილს ესაუბრა.

- ბატონო გია, შვილის საფლავზე იური ვაზაგაშვილის აფეთქების ამბავმა შეძრა საზოგადოება. უცნაურია, მაგრამ ფაქტია, რომ მომხდარზე აღშფოთებას გამოთქვამენ როგორც წინა, ისე ახლანდელი ხელისუფლების წარმომადგენლები. ყოფილებმა ყველაფერი გააკეთეს, რომ ზურაბ ვაზაგაშვილის კორტებთან ჩამცხრილავი ხალხი არ დასჯილიყო, ხოლო ახლანდელმა ხელისუფლებამ ვერ შეძლო გამოძიების ბოლომდე მიყვანა. მეტიც, იური ვაზაგაშვილის აფეთქებაც მას შემდეგ განხორციელდა, რაც პრესის საშუალებით ხელისუფლება ზურაბ ვაზაგაშვილის მკვლელობის მონაწილის დაწინაურებაში დაანაშაულა. თქვენ როგორ შეაფასებდით მომხდარს და სავარაუდოდ, როგორ აისახება იური ვაზაგაშვილის მკვლელობის ფაქტი შიდა პოლიტიკაში მიმდინარე პროცესებზე?

- რა თქმა უნდა, საზარელი ტრაგედიაა. ჩემი აზრით, შესრულების ტექნოლოგიით აბსოლუტურად არადამახასიათებელია საქართველოსთვის, ანუ ქართველი დამნაშავეების მენტალიტეტისთვის. მაქვს ეჭვი, რომ იური ვაზაგაშვილის აფეთქება აბსოლუტურად შეგნებულად არის გაკეთებული, რომ საქართველოში რაღაც პროცესს მიეცეს დასაბამი. ვაზაგაშვილი იყო გარკვეული პროცესის ეპიცენტრში, რომელსაც ჰქვია სამართლიანობის აღდგენა და ასე შემდეგ, რაც ქართულ საზოგადოებაში ერთ-ერთ გამყოფ ხაზად იქცა. როგორც ჩანს, შესრულების ფორმა აბსოლუტურად შეგნებულად იყო შერჩეული. ვიმეორებ, იგი თავისი შესრულების ტექნოლოგიით, აბსოლუტურად არადამახასიათებელი იყო საქართველოსთვის.

ფაქტია, რომ გაძლიერდა დაუცველობის სინდრომი, სამართლიანობის აღდგენის ფლანგზე მომხდარი გამოიწვევს ტემპეტრატურის კიდევ უფრო მაღლა აწევას და ამას მოჰყვება ტალღა, რომელიც ისედაც არასტაბილურ ვითარებას კიდევ უფრო მეტად უბიძგებს შემდგომი არასტაბილურობისკენ. ვფიქრობ, როგორც ყოფილი ხელისუფლება, ისე დღევანდელი ხელისუფლება შეეცდება, რომ ეს თავის სასარგებლოდ შემოატრიალოს ან ყველაფერი აისხლიტოს. საქმის გაუხსნელობის შემთხვევაში დღევანდელ ხელისუფლებას დაუდასტურდება არაეფექტურობისა და უსუსურობის იმიჯი. ვაზაგაშვილის საქმის გაუხსნელობა ხელისუფლების მიმართ საზოგადოების კიდევ უფრო დისტანცირებასა და გაუცხოებას გამოიწვევს.

- "ევროპული გზის" ლიდერმა და საგარეო საქმეთა ყოფილმა მინისტრმა, სალომე ზურაბიშვილმა სოციალურ ქსელში დაწერა - "ვიღაცას ესმის, რომ სუსტი და უსუსური მთავრობა ამ ვნებათაღელვას ალბათ ვერ გაუმკლავდება. ვიღაცა გეგმავს ამ შემზარავი ფაქტით ისევ ჩაგვითრიოს იქ, საიდაც ჯერაც ვერ გამოვსულვართ - ურთიერთეჭვების, სიძულვილის, დაქსაქსვის, არეულობის, ქვეყნის დაშლის ჯადოსნური, თუ უფრო სწორად, ეშმაკურად ჩაკეტილი წრიდან. დღეს მე იური ვაზაგაშვილი ვარ, მაგრამ ამავდროულად საქართველო ვარ! საქართველო, რომელიც უზარმაზარი საფრთხის წინაშე დგას". დამკვირებელთა ნაწილი მიიჩნევს, რომ გიუმრიში მომხდარი ტრაგედია და ვაზაგაშვილის აფეთქებით რუსეთს კავკასიაში ვითარების დესტაბილიზაცია სურს. რამდენად დიდია ალბათობა, რომ იური ვაზაგაშვილის აფეთქების უკან საქართველოში არეულობის მსურველი ჩვენი მეზობელი რუსეთისა და მისი ადგილობრივი გულშემატკივრების ამგვარი შორსმიმავალი გეგმები იკვეთებოდეს?

- მე უფრო სხვა მიმართულებით წავიდოდი. სალომე ზურაბიშვილს დავეთანხმებოდი იმაში, რომ ვაზაგაშვილის მკველობის შემთხვევაში საქმე არ გვაქვს ვენდეტასთან, არც ყოფილი შემსრულებლების მხრიდან რაღაც ტიპის შურისძიებასთან ან კვალის დაფარვასთან. უფრო მეტად სავარაუდოა, რომ ეს მკვლელობა არ იყო ემოციური და არც კონკრეტულად ვაზაგაშვილის წინააღმდეგ განხორციელებული. ვაზაგაშვილი იყო სპეციალურად შერჩეული ფიგურანტი, რომელიც გარკვეულ პოლიტიკურ თამაშში მონაწილეობდა. მე ასე მეჩვენება. ჩემი აზრით, იური ვაზაგაშვილის აფეთქება გარკვეული პოლიტიკური თამაშის ნაწილია. ვის ინტერესებშია ამ პროცესისთვის გარკვეული მიმართულების მიცემა, ამას დრო გამოაჩენს. შეიძლება ეს იყოს რუსეთი, მაგრამ, შეიძლება ეს რუსეთიც არ იყოს. ჩვენ ვაკვირდებით უკრაინაში გარე მენეჯმენტში ქართველი ყოფილი მაღალჩინოსნების შეყვანას. როგორც ჩანს, ჩვენ იგივე დასავლეთთან და უკრაინასთან მთლად კარგად არ გვაქვს დალაგებული ურთიერთობა. ჩემი აზრით, რაც ახლა ყოფილი მაღალჩინოსნების მიმართ უკრაინაში ხდება, საქართველოს ახალი ხელისუფლების წინააღმდეგ დემარშის ხასიათს ატარებს. უკვე დადასტურდა, რომ ამ პროცესში ჩართულია ზურაბ ადეიშვილი, რომელიც ჩვენთან წითელი ცირკულარით იძებნება. აქედან გამომდინარე, მე ვერ ვიფიქრებ, რომ საქართველოში დესტაბილიზაციის ვითარების შექმნით მხოლოდ რუსეთია დაინტერესებული. არ გამოვრიცხავ, რომ არსებობდნენ სხვა მხარეებიც, რომელსაც სხვა ინტერესი აქვთ და ახლა მღვრიე წყალში თევზის დაჭერას შეეცდებიან. ამ შემთხვევაში, არ ვლაპარაკობ დასავლეთზე, მაგრამ არ გამოვრიცხავ, რომ დასავლეთშიც მოიძებნონ ისეთი ძალები, რომლებსაც პოლიტიკურად ასეთი ტიპის პროცესებისთვის ბიძგის მიცემა აწყობდეთ. შესაძლოა, ცუდ რამეს კი ვამბობ, მაგრამ რეალობა ასეთია.

- გენპროკურორის პირველმა მოადგილემ ირაკლი შოთაძემ განაცხადა - "გპირდებით, ყველა დამნაშავე დაისჯება". ანალოგიური განცხადებით მომხდარს გამოეხმაურა პრემიერი ირაკლი ღარიბაშვილიც. თქვენი აზრით, რამდენად დიდია ალბათობა, რომ იური ვაზაგაშვილის აფეთქების საქმეს ხელისუფლება უმოკლეს ვადებში შეძლებს გამოძიებას? ვფიქრობ, ხელისუფლება უნდა ესმოდეს, ვაზაგაშვილის საქმის გამოძიების გაჭიანურებით მან შეიძლება დაკარგოს პროცესებზე კონტროლი და ქვეყანაში მართლაც უმართავი პროცესები დაიწყო...

- ვაზაგაშვილის საქმის გამოძიება ხელისუფლებისთვის ღირსების საქმეა. საქმის გამოძიება მისთვის თვითგადარჩენის საშუალება იქნებოდა. ვინც ეს მკვლელობა ჩაიფიქრა, კარგად ესმის, რომ თუ ვაზაგაშვილის საქმე უახლოეს ხანებში არ იქნა გამოძიებული, საქართველოში დასაბამი მიეცემა გაურკვეველ და ახალ პროცესებს, რომლის გადალახვა ამ ხელისუფლებას ძალიან გაუჭირდება. აქედან გამომდინარე საქმის გახსნაში ხელისუფლება სისხლხორცეულადაა დაინტერესებული, პოლიტიკურად ძალიან მნიშვნელოვანი საქმეა და მისი გამოძიებისთვის ყველაფერი უნდა გაკეთდეს.

შოთაძის მიერ ცრემლების ღვრა ადამიანურად მესმის, მაგრამ არ შეიძლება, რომ გენპროკურორის მოადგილემ სისუსტე საჯაროდ დაგვანახოს. ამ დროს ყველამ თავი ხელში უნდა აიყვანოს და თავის საქმე აკეთოს. ასეთ ვითარებაში სახელმწიფომ უნდა აჩვენოს თავისი ძალა. თუ მან ეს ვერ მოახერხა, ეს მისთვის ძალიან მძიმე შედეგებით დასრულდება.

- იური ვაზაგაშვილის აფეთქებამდე ორიოდე დღით ადრე პოლიტოლოგმა და კონსტიტუციონალისტმა ვახტანგ ძაბირაძემ "ინტერპრესნიუსთან" ინტერვიუში განაცხადა - "ქართული ოცნება" ჯეროვნად ვერ აფასებს რეალობას და თვლის, რომ მისი მთავარი ოპონენტი "ნაცმოძრაობაა" და არა საზოგადოება". ვაზაგაშვილის აფეთქებამ გვანახა, რომ "ქართული ოცნების" უმოქმედობა იმ პოლიტიკურმა ჯგუფებმა გააპროტესტეს, მეტიც ვადამდელი საპარლამენტო არჩევნების ჩატარება მოითხოვეს, რომლებიც 2012 წლის საპარლამენტო არჩევნებზე მხარს კოალიციას უჭერდნენ. თქვენც ფიქრობთ, რომ"ქართული ოცნება" "რეალობას ჯეროვნად ვერ აფასებს" და რამდენად დიდია ვადამდელი საპარლამენტო არჩევნების ჩატარების ალბათობა? ამგვარი მოთხოვნები აქა-იქ მანამდეც ისმოდა, მაგრამ იური ვაზაგაშვილის აფეთქების შემდეგ რომ კიდევ უფრო აქტუალური გახდა, ფაქტია. . .

- ვიზიარებ შეფასებას, რომ "ქართული ოცნება" რეალობას ვერ აფასებს. თუ აფასებს, იგი პოლიტტექნოლოგიურად პოლიტიკურ მოზაიკაში მთავარ ოპონენტად თვლის "ნაცმოძრაობას". ეს მისთვის იმის გამოა მომგებიანი, რომ "ნაცმოძრაობა" დისკრედიტებულია და ასეთი ოპონენტი სანატრელია. არც ერთ და არც მეორე შემთხვევა არ ვარგა და გათვლილია ძალიან მოკლევადიან ტაქტიკურ შედეგზე და არა გრძელვადიან სახელმწიფოებრივ ამოცანაზე. საბოლოო ჯამში, ეს ყველაფერი "ქართულ ოცნებას" ძალიან ძვირი დაუჯდება.

რაც შეეხება იმას, ყველაფერ ამის შედეგად მივალთ თუ არა რიგგარეშე საპარლამენტო არჩევნებამდე. ამგვარ პერსპექტივას მე სკეპტიკურად ვუყურებ. არც თუ ისე დიდი დროა არჩევნებამდე დარჩენილი. ის პარტიებიც კი, რომლებიც რიგგარეშე საპარლამენტო არჩევნებს ითხოვენ, არჩევნებისთვის მზად არანაირად არ არიან. ზოგი ისეთი პარტია ითხოვს რიგგარეშე არჩევნებს, რომლებსაც ქართულ პოლიტიკაში პულსი არ ესინჯება.

დღეს რომ არჩევნები ჩატარდეს, ჩვენ პარლამენტში იმაზე გაცილებით უარეს სურათს მივიღებთ, ვიდრე ახლა გვაქვს. ვინაიდან, სამწუხაროდ, ქვეყანაში არ არიან ფორმირებული პოლიტიკური პარტიები, რომლებსაც აქვთ იმის უნარი, რომ მართონ სახელმწიფო და პასუხისმგებლობა აიღონ სახელმწიფოს განვითარებაზე. არჩევნებამდე დარჩენილი ორი წელი მაქსიმალურად უნდა იყოს გამოყენებული იმისათვის, რომ პარტიების, პარტიული კოალიციების ფორმირება მოხდეს. კარგი იქნება, თუ ისინი გაერთიანდებიან არა ვიღაცის წინააღმდეგ იდეოლოგიის საფუძველზე, არამედ მათ ერთიანი იდეოლოგიური პლატფორმა და მსოფმხედველობა გააერთიანებს. ამას სჭირდება დრო. ამიტომ, ჩემი აზრით, რიგგარეშე არჩვენების ჩატარება არანაირად გამართლებული არ იქნებოდა.

განაგრძეთ კითხვა