რა­მაზ საყ­ვა­რე­ლი­ძე: "პრე­ზი­დენ­ტი ხომ გვარ­წმუ­ნებ­და, არა­ვის პი­რად ცხოვ­რე­ბა­ში არ ვე­რე­ო­დი­თო?"

რამ­დე­ნი­მე დღის წინ ახა­ლი გუ­ბერ­ნა­ტო­რე­ბის წარ­დგე­ნი­სას სა­ქარ­თვე­ლოს პრე­ზი­დენ­ტმა მი­ხე­ილ სა­ა­კაშ­ვილ­მა ისა­უბ­რა იმა­ზე, რომ ახა­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა სა­ხელ­მწი­ფო ინ­სტი­ტუ­ტებს უტევს. მი­სი­ვე თქმით: "თა­ნაც შე­ტე­ვა ხორ­ცი­ელ­დე­ბა წარ­მო­უდ­გენ­ლად ბინ­ძუ­რი მე­თო­დე­ბით. ასე­თი მე­თო­დე­ბის შე­სა­ხებ წა­კითხ­უ­ლი მაქვს. ჩემს მთავ­რო­ბა­საც ჰყავ­და სპეც­სამ­სა­ხუ­რე­ბი და მა­თაც ჩა­უ­ტა­რე­ბი­ათ ოპე­რა­ცი­ე­ბი, მაგ­რამ უმ­კაც­რე­სი პი­რო­ბა იყო, რომ არა­ვი­თარ შემ­თხვე­ვა­ში არ შე­ე­ხო ადა­მი­ა­ნის პი­რად ცხოვ­რე­ბას. არას­დროს არ­სად არ გა­სუ­ლა ადა­მი­ა­ნის პი­რა­დი ცხოვ­რე­ბის მა­კომ­პრო­მე­ტი­რე­ბე­ლი სა­ბუ­თე­ბი". 14 იან­ვარს კი პრო­კუ­რა­ტუ­რამ კი­დევ ერ­თი ამაზ­რზე­ნი ინ­ფორ­მა­ცია გა­ავ­რცე­ლა, რომ­ლის მი­ხედ­ვი­თაც, სამ­ხედ­რო პო­ლი­ცი­ის დე­პარ­ტა­მენ­ტის ყო­ფი­ლი უფ­რო­სის, მე­გის ქარ­და­ვას და­ვა­ლე­ბით, ამა­ვე უწყ­ე­ბის თა­ნამ­დე­ბო­ბის პირ­თა მი­ერ გა­და­ბი­რე­ბუ­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბი სექ­სუ­ა­ლუ­რი უმ­ცი­რე­სო­ბის წარ­მო­მად­გე­ნელ ცნო­ბილ მა­მა­კა­ცებ­თან სექ­სუ­ა­ლურ ურ­თი­ერ­თო­ბას ამ­ყა­რებ­დნენ, რა­საც ფა­რუ­ლად იღებ­დნენ და შე­მდეგ ამ ადა­მი­ა­ნებს აშან­ტა­ჟებ­დნენ, მათ სა­ჯა­როდ მხა­რი რომ და­ე­ჭი­რათ მმარ­თვე­ლი გუნ­დის­თვის. პო­ლი­ტო­ლოგ რა­მაზ საყ­ვა­რე­ლი­ძეს­თან ინ­ტერ­ვიუ სწო­რედ ამ სა­კითხ­ზე სა­უბ­რით და­ვიწყ­ეთ:

- რაც შე­ვიტყ­ვეთ და ვნა­ხეთ, ყოვ­ლად გა­უ­მარ­თლე­ბე­ლი და აღ­მაშ­ფო­თე­ბე­ლი­ა. პრე­ზი­დენ­ტი ხომ გვარ­წმუ­ნებ­და, არა­ვის პი­რად ცხოვ­რე­ბა­ში არ ვე­რე­ო­დი­თო? არა­და, სა­კუ­თა­რი პო­ლი­ტი­კუ­რი მიზ­ნე­ბის­თვის ყვე­ლა­ფერს კად­რუ­ლობ­დნენ. ამ­გვა­რი მე­თო­დე­ბით საბ­ჭო­თა სპეც­სამ­სა­ხუ­რე­ბი იყო გან­თქმუ­ლი. სა­ო­ცა­რი­ა, რომ სა­ა­კაშ­ვი­ლის ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა, რო­მე­ლიც თით­ქოს გა­ნუწყ­ვეტ­ლივ ებ­რძო­და ყვე­ლა­ფერს, რაც საბ­ჭოთა კავ­შირს უკავ­ში­რდე­ბო­და, სა­ბო­ლო­ოდ მის "ღირ­სე­ულ" მემ­კვიდ­რედ იქ­ცა. თუმ­ცა, რიგ შემ­თხვე­ვა­ში, მგო­ნი, საბ­ჭო­თა მემ­კვიდ­რე­ო­ბას გა­და­ა­ჭარ­ბეს კი­დეც.

- პატ­რი­არ­ქის იუ­ბი­ლი­სად­მი მიძღ­ვნილ სა­ზე­ი­მო ვახ­შამ­ზე პრე­ზი­დენ­ტი და პრე­მი­ე­რი ერ­თად ვი­ხი­ლეთ, შე­სამ­ჩნე­ვი იყო მათ შო­რის კე­თილ­გან­წყო­ბაც, რა­საც დი­დი მით­ქმა-­მოთ­ქმა მოჰ­ყვა, ბევ­რმა ეს ყბა­და­ღე­ბუ­ლი კო­ა­ბი­ტა­ცი­ის რე­ა­ლურ და­საწყ­ი­სად მი­იჩ­ნი­ა, თუმ­ცა შემ­დგომ გან­ვი­თა­რე­ბუ­ლი მოვ­ლე­ნე­ბი, თუნ­დაც პრო­კუ­რა­ტუ­რის მი­ერ ამ ფაქ­ტე­ბის გა­სა­ჯა­რო­ე­ბა, მი­უ­თი­თებს, რომ და­პი­რის­პი­რე­ბა პრე­ზი­დენ­ტსა და მმარ­თველ გუნდს შო­რის კვლა­ვაც გრძელ­დე­ბა და შე­იძ­ლე­ბა უფ­რო გამ­წვავ­დეს.

- ამ ვახ­შამს მარ­თლაც ბევ­რი შე­ფა­სე­ბა მოჰ­ყვა, რაც ცო­ტა გა­საკ­ვი­რი­ა, რად­გან ჩე­მი აზ­რით, ეს შეხ­ვედ­რა ამ­დენ ყურა­დღე­ბას არ იმ­სა­ხუ­რებ­და. ჩვენ და­ვი­ნა­ხეთ ერ­თი რამ: ორი­ვე მხა­რემ ეტი­კე­ტი და­იც­ვა. მო­მეჩ­ვე­ნა, რომ ცო­ტა უფ­რო და­ძა­ბუ­ლი იყო პრე­ზი­დენ­ტი, ვიდ­რე პრე­მი­ე­რი. ეტი­კე­ტის დაც­ვა არ ნიშ­ნავს პო­ლი­ტი­კის აუ­ცი­ლე­ბელ ცვლი­ლე­ბას. ცივ­ილი­ზე­ბუ­ლი მსოფ­ლიო ეტი­კეტს იცავს, მაგ­რამ რე­ა­ლურ პო­ლი­ტი­კა­ში ამით ბევ­რი არა­ფე­რი იც­ვლე­ბა. ჩვენ ლან­ძღვა-­გი­ნე­ბას ისე ვართ მიჩ­ვე­უ­ლი, რომ თუ ვინ­მე ნორ­მა­ლუ­რად ლა­პა­რა­კობს ან ხუმ­რობს, გვგო­ნი­ა, რა­ღაც სხვა ხდე­ბა.

- ძველ და ახალ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას შორის კონ­ფრონ­ტა­ცი­ა­ზე სა­უბ­რი­სას ექ­სპერ­ტთა ნა­წი­ლი გა­ზაფ­ხულ­ზე პო­ლი­ტი­კუ­რი კრი­ზი­სის გამ­წვა­ვე­ბას ვა­რა­უ­დობს.

- ჩემ­თვის გა­უ­გე­ბა­რია ეს ვა­რა­უ­დი. ის­მის კითხ­ვა, რა არის პო­ლი­ტი­კუ­რი კრი­ზი­სი? - ეს არის ვი­თა­რე­ბა, რო­დე­საც ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას პო­ლი­ტი­კუ­რი გა­დაწყ­ვე­ტი­ლე­ბის ან მა­თი გა­ტა­რე­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბა აღარ აქვს. მერ­წმუ­ნეთ, ასეთ კრი­ზისს "ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბა" ვერ შექ­მნის, პარ­ტი­ა, რო­მელ­საც მო­სახ­ლე­ო­ბის 10% უჭერს მხარს, ასე­თი კრი­ზი­სის "ავ­ტო­რი" ვერ იქ­ნე­ბა. შე­იძ­ლე­ბა იყოს სირ­თუ­ლე­ე­ბი, მაგ­რამ პრე­ზი­დენ­ტი, რო­მელ­საც დეს­ტრუქ­ცი­უ­ლი მოქ­მე­დე­ბის­თვის ყვე­ლა­ზე მე­ტი ბერ­კე­ტი აქვს, ასე­თი რე­ი­ტინ­გით ვე­რა­ფერს გა­ბე­დავს. ფაქ­ტი­ა, სა­ა­კაშ­ვი­ლი ცდი­ლობს, რო­გორ­მე დეს­ტა­ბი­ლი­ზა­ცია გა­მო­იწ­ვოს რეპ­ლი­კე­ბით, გან­ცხა­დე­ბე­ბით. მაქ­სი­მა­ლუ­რად ცდი­ლობს, აამ­ღვრი­ოს წყა­ლი და მე­რე იქ თევ­ზი და­ი­ჭი­როს, მაგ­რამ მის ამ­გვარ ქცე­ვას რაც ნაკ­ლე­ბად აჰ­ყვე­ბა სა­ზო­გა­დო­ე­ბა და მის გან­ცხა­დე­ბებს ნაკ­ლებ ყუ­რადღ­ე­ბას მი­აქ­ცევს, მით უკე­თე­სი იქ­ნე­ბა ქვეყ­ნის­თვის.

- მა­ინც რა შე­იძ­ლე­ბა იყოს სა­ა­კაშ­ვი­ლის მი­ზა­ნი?

- სა­ა­კაშ­ვი­ლი ცდი­ლობს, დეს­ტა­ბი­ლი­ზა­ცი­ის შექ­მნით ან მი­სი იმი­ტა­ცი­ით უცხ­ო­ე­ლე­ბი და­არ­წმუ­ნოს, რომ "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბა" ვერ მარ­თავს ქვე­ყა­ნას. ამას­ვე ემ­სა­ხუ­რე­ბა გა­უ­თა­ვე­ბე­ლი ლა­პა­რა­კი რუ­სეთ­ზე და იმა­ზე, რომ ახალ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას ქვე­ყა­ნა რუ­სუ­ლი ორ­ბი­ტის­კენ მიჰ­ყავს. ყო­ველ შემ­თხვე­ვის­თვის, მი­შას არ სურს გა­ვი­დეს იმ პო­ლი­ტი­კუ­რი სარ­თუ­ლი­დან, რო­მელ­ზეც ჯერ­ჯე­რო­ბით კი­დევ არის. არა­და, ეს მის­თვის ძა­ლი­ან სა­რის­კო თა­მა­შია - შე­იძ­ლე­ბა მო­ი­გოს რა­ღაც ან პირ­წმინ­დად წა­ა­გოს. რაც შე­ე­ხე­ბა სა­ა­კაშ­ვი­ლის გუნდს, ის ამ თა­მაშ­ში ნე­ბის­მი­ერ შემ­თხვე­ვა­ში წა­გე­ბუ­ლი იქ­ნე­ბა. ძა­ლი­ან რე­ა­ლუ­რი­ა, რომ "ნა­ცი­ო­ნა­ლური მოძ­რა­ო­ბა" სულ მა­ლე სრუ­ლი­ად მი­უ­ღე­ბე­ლი აღ­მოჩ­ნდეს ქარ­თვე­ლი სა­ზო­გა­დო­ე­ბის­თვის. მოკ­ლედ, ეს ბაქ­რა­ძე­ე­ბი, გა­ბაშ­ვი­ლე­ბი, მა­ჭა­ვა­რი­ა­ნე­ბი შე­იძ­ლე­ბა მა­ლე აღ­მოჩ­ნდნენ პო­ლი­ტი­კის მიღ­მა, თუ უფ­რო უა­რეს ად­გი­ლას არა. შემ­თხვე­ვ­ი­თი არ არის, ასე სო­კო­ე­ბი­ვით რომ მრავ­ლდე­ბი­ან ახა­ლი არა­სამ­თავ­რო­ბო ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ე­ბი, სა­დაც, ძი­რი­თა­დად, ძვე­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის მა­ღალ­ჩი­ნოს­ნე­ბი ერ­თი­ან­დე­ბი­ან, თუმ­ცა ისე­თე­ბი, ვი­საც აქამ­დე ნაკ­ლე­ბად იც­ნობ­და ჩვე­ნი სა­ზო­გა­დო­ე­ბა. სა­ა­კაშ­ვი­ლი ცდი­ლობს, არა­სამ­თავ­რო­ბო სექ­ტო­რის სა­შუ­ა­ლე­ბით მი­ა­წო­დოს და­სავ­ლეთს ახა­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის მა­კომ­პრო­მე­ტე­ბე­ლი ინ­ფორ­მა­ცია და უთხ­რას, რომ ეს ხალ­ხის ხმა­ა. კარ­გად იცით, და­სავ­ლე­თი ძა­ლი­ან მგრძნო­ბი­ა­რეა არა­სამ­თავ­რო­ბო ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ე­ბის მი­მართ და ხში­რად ვერ წარ­მო­უდ­გე­ნი­ა, რომ ისი­ნი ამა თუ იმ პო­ლი­ტი­კუ­რი ძა­ლის და­მა­ტე­ბა­ა. ამა­სო­ბა­ში გულ­ხელ­დაკ­რე­ფი­ლი არც ახა­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ა, თუმ­ცა, ალ­ბათ, მე­ტი აქ­ტი­უ­რო­ბაც არ იქ­ნე­ბო­და ური­გო. მა­გა­ლი­თად, სა­ა­კაშ­ვი­ლი გა­ნუწყ­ვეტ­ლივ ლა­პა­რა­კობ­და, რა­ო­დენ ცუ­დი შე­დე­გე­ბი მო­ი­ტა­ნა ამ­ნის­ტი­ამ, არა­და, კა­ნო­ნი ჯერ ძა­ლა­ში არც იყო შე­სუ­ლი, შე­სა­ბა­მი­სად, ერ­თი ადა­მი­ა­ნიც არ იყო ამ­ნის­ტი­ით გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბუ­ლი. ის ტყუ­ო­და, თა­ნაც, რო­გორც გა­ირ­კვა, თვი­თონ შე­იწყ­ა­ლა უმ­ძი­მე­სი და­ნა­შაუ­ლის ჩამ­დე­ნი პა­ტიმ­რე­ბი. ვფიქ­რობ, უფ­რო მას­შტა­ბუ­რად იყო სა­ჭი­რო პრე­ზი­დენ­ტის ამ ტყუ­ი­ლის გა­მომ­ზე­უ­რე­ბა. მეჩ­ვე­ნე­ბა, "ქარ­თულ ოც­ნე­ბა­ში" სა­ინ­ფორ­მა­ციო აქ­ტი­უ­რო­ბის თვალ­საზ­რი­სით ბევ­რი რამ მო­საგ­ვა­რე­ბე­ლი­ა. გარ­და ამი­სა, ახა­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა მა­ინ­ცდა­მა­ინც არც თა­ვი­სი საქ­მი­ა­ნო­ბის წარ­მო­ჩე­ნით არის და­კა­ვე­ბუ­ლი, არა­და, ჯან­სა­ღი პი­ა­რი სა­ჭი­რო­ა. ხომ წარ­მო­გიდ­გე­ნი­ათ, ამ ამ­ნის­ტი­ის მაგ­ვა­რი რამ რომ გა­ე­კე­თე­ბი­ნა სა­ა­კაშ­ვილს, რა ხმა­უ­რი ატყ­დე­ბო­და და რა პი­არს გა­ი­კე­თებ­და. სა­ა­კაშ­ვი­ლის მომ­ხრე­ე­ბი, ყვე­ლა, რო­გორც ერ­თი, ილა­პა­რა­კებ­დნენ, რა ჰუ­მა­ნუ­რი ნა­ბი­ჯი გა­დად­გეს. ეს "ერ­თი გუნ­დის" პრინ­ცი­პი ახალ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ში არ მოქ­მე­დებს, რაც მოვ­ლე­ნე­ბის მი­მართ სა­ზო­გა­დო­ე­ბის ყუ­რადღ­ე­ბას ადუ­ნებს. გარ­და ამი­სა, ჩვენ ხომ ვხე­დავთ, "ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბის" ლი­დე­რი პრე­ზი­დენ­ტი რა ხში­რად ტყუ­ის, ტყუ­ი­ან მი­სი გუნ­დის წევ­რე­ბიც, ეს არის ცრუ ბრალ­დე­ბე­ბის კას­კა­დი, არ შე­იძ­ლე­ბა ახალ­მა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ სა­სა­მარ­თლო­ში უჩივ­ლოს ამ ტყუ­ი­ლის მთქმე­ლებს? არ გახ­სოვთ, კლინ­ტონს იმ­პიჩ­მენტს რომ უწყ­ობ­დნენ ტყუ­ი­ლის გა­მო...

- გა­სულ კვი­რას "ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბის" შე­ტე­ვის სა­მიზ­ნედ იუს­ტი­ცი­ის მი­ნის­ტრი თეა წუ­ლუ­კი­ა­ნი იქ­ცა, მას მა­მის მო­სა­მარ­თლე­ო­ბის­ დრო­ინ­დე­ლი სა­სიკ­ვდი­ლო გა­ნა­ჩე­ნე­ბი გა­უხ­სე­ნეს. ქალ­ბა­ტონ­მა თე­ამ ამის სა­პა­სუ­ხოდ გა­ნაცხ­ა­და: - სა­ა­კაშ­ვი­ლი პა­ნი­კა­ში­ა, რად­გან მი­სი და­ჭე­რა მოქ­მე­დი­ კა­ნონ­მდებ­ლო­ბით მხო­ლოდ მე შე­მიძ­ლი­ა­ო... რო­გორ ფიქ­რობთ, და­ჭე­რა მარ­თლაც ემუქ­რე­ბა პრე­ზი­დენტს?

- მე­ეჭ­ვე­ბა, ემუქ­რე­ბო­დეს, იმ მარ­ტი­ვი მი­ზე­ზის გა­მო, რომ ჩვენ და­სავ­ლუ­რი ოჯა­ხის წევ­რო­ბას ვცდი­ლობთ, სა­დაც ძა­ლი­ან იშ­ვი­ა­თია ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის პირ­ვე­ლი პი­რის პა­სუ­ხის­გე­ბა­ში მი­ცე­მა ძა­ლა­უფ­ლე­ბის და­კარ­გვის შემ­დეგ. ასე­თი რამ და­სავ­ლეთ­ში შუ­რის­ძი­ე­ბად ფას­დე­ბა, რაც ვე­ლუ­რო­ბად აღიქ­მე­ბა. ვფიქ­რობ, ახა­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა გა­უ­წევს და­სავ­ლეთს ან­გა­რიშს და სა­ა­კაშ­ვილს არ და­ა­პა­ტიმ­რებს. და კი­დევ - თუ ჩვენ იო­ლად ვხვდე­ბით, რომ სა­ა­კაშ­ვი­ლი ტყუ­ის, რო­დე­საც ამ­ნის­ტი­ით პა­ტიმ­რე­ბის გა­მოშ­ვე­ბა­ზე ლა­პა­რა­კობს, ტყუ­ის, რო­დე­საც რა­ღაც მშე­ნებ­ლო­ბე­ბის შე­ჩე­რე­ბა­სა და სა­მუ­შაო ად­გი­ლე­ბის და­კარ­გვა­ზე მოთ­ქვამს და ა.შ., რა­ტომ შე­იძ­ლე­ბა იყოს სი­მარ­თლე მი­სი ბრალ­დე­ბე­ბი ახა­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის მი­ერ რუ­სუ­ლი ინტე­რე­სის გა­ტა­რე­ბა­ზე, რი­სი რე­ა­ლუ­რი სა­ფუძ­ვე­ლიც არ­სად ჩანს? გა­ცი­ლე­ბით მე­ტი სა­ფუძ­ვე­ლი აქვს იმ ბრალ­დე­ბას, რო­მე­ლიც ხალ­ხში ტრი­ა­ლებს, ანუ ეჭვს იმი­სას, რომ რუ­სე­თის ინ­ტე­რე­სე­ბის სა­სარ­გებ­ლოდ სწო­რედ სა­ა­კაშ­ვი­ლი მოქ­მე­დებ­და წლე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში. რაც შე­ე­ხე­ბა წუ­ლუ­კი­ა­ნის მა­მის წარ­სულს, სა­ა­კაშ­ვილ­მა და მის­მა გუნ­დმა სწო­რედ იმი­ტომ გა­ბე­დეს ამა­ზე ლა­პა­რა­კი, რომ სა­ზო­გა­დო­ე­ბა მო­ე­რი­და თუნ­დაც პრე­ზი­დენ­ტის და მი­სი ნა­თე­სა­ვე­ბის წარ­სულ­ზე ლა­პა­რაკს. მა­შინ გა­მო­ვი­დეს სა­ა­კაშ­ვი­ლი და გას­ცეს პა­სუ­ხი კითხ­ვებს: ვინ არის თე­მურ ალა­სა­ნი­ა, ან რა ფუნ­ქცი­ებს ას­რუ­ლებ­და თა­ვის დრო­ზე მი­სი ბა­ბუ­ა?

ნათია დოლიძე

ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"

(გამოდის ოთხშაბათობით)