რატომ თქვა უარი დათო ტურაშვილმა 15 000 ლარზე

მხნე, ხმაურიანი, უბრალო, სამართლიანი, იუმორით სავსე კაცი, რომელსაც უნარი აქვს, აღფრთოვანდეს სხვისი ნიჭიერებით და ეს ყველას დაუნანებლად გაუზიაროს. მწერალ დათო ტურაშვილზე მოგახსენებთ. მას წინასაახალწლოდ შევხვდით.

- მთავარი საახალწლო ხიბლი, უჩვეულო სიმშვიდეა, რომელიც პირველ იანვარს დგება თბილისის ქუჩებში, რადგან ღამენათევ ხალხს თითქმის შუადღემდე სძინავს. მანქანებიც ისე იშვიათად მოძრაობენ, რომ შეიძლება დაგავიწყდეს, რომ შავი ჯიპების ქალაქში ხარ...

უამრავი ადამიანი საახალწლო ფაციფუცისგან სიამოვნებას იღებს და ბევრიც დარწმუნებულია, რომ ახალ წელს ბედნიერება მოაქვს. ასეთი ადამიანების მშურს კიდეც, რადგან არ მჯერა, რომ არსებობს კოლექტიური ბედნიერება და კოლექტიურ დღესასწაულებსაც ვერიდები. ბავშვობიდან არ მიყვარდა ახალი წელი და ერთი უცნაური თვისებაც მახსოვს - ყველაზე სევდიანი მაშინ ვხდებოდი, როცა ხალხი კოლექტიურად დღესასწაულობდა რაღაცას. მგონი, მართალი იყო ბებიაჩემიც, რომ უკუღმართს მეძახდა. როცა წამოვიზარდე, შევიტყვე, რომ მართლა უკუღმა, ფეხებით ვარ დაბადებული და იმის მერე არაფერი მიკვირს, თუ რამე უცნაური მჭირს, ყველაფერს დედაჩემის არასტანდარტულ მშობიარობას ვაბრალებ.

- მაგრამ მაინც არსებობს ახალი წელიც და ტრადიციაც. შენ რა წესებს "აღასრულებ"?

- ახალი წლის ღამეს ჩემი ცოლი, მაკა, მიჯიკებს ხოლმე, რომ ბავშვებმა არ შემამჩნიონ მოწყენილობა. წამოვხტები და მათთან ერთად ვიწყებ ცეკვას ან იატაკზე ვგორაობ, ერთადერთი, რაც ახალ წელს მაინტერესებს, საცივია, რომელიც სინამდვილეში საჭმელი კი არა, შედევრია და სამწუხაროდ, დღემდე არ განვიხილავთ როგორც ნაციონალურ ბრენდს - საცივი საოცრებაა და არა საჭმელი, ამიტომაც როცა მივირთმევ, ცოტა მეტირება კიდეც.

- ახალი წლის ერთი ატრიბუტი დანამდვილებით გყვარებია. ბედობაზე რაღას გვეტყვი?

- ბედობას ყოველთვის ვცდილობ, ბევრი ვიკითხო და ბევრი ვწერო, რომ შრომა დამებედოს. შრომა არ მაკლია, მაგრამ მაინც ვცდილობ, 2 იანვარს სულ წიგნით ხელში ვიყო.

ახლა ყველაზე მეტად წიგნების შეგროვებისა და მათი წაკითხვის დროა, ოღონდ წაკითხვა აუცილებელია, თორემ წიგნებს საბჭოთა პერიოდშიც აგროვებდნენ თაროების შესავსებად. გასულ წელს ბევრი კარგი წიგნი გამოიცა და ძალიან მიხარია, რომ საგამომცემლო საქმე წინ მიიწევს, მაგრამ აუცილებელია სახელმწიფო პროგრამები არსებობდეს, რადგან ჩვენი წიგნის ბაზარი იმდენად მცირეა, რომ ძნელია მხოლოდ წერით ცხოვრება. ევროპულ ქვეყნებში არსებობს სპეციალური ფონდები და პროგრამები მწერლებისა და მთარგმნელების მხარდასაჭერად. იმედია, ჩვენც არ დაგვჭირდება ბორბლების თავიდან გამოგონება.

- თქვენ ცხენის წელში ხართ დაბადებული, რა საერთო გაქვთ ხასიათში?

- ამაზე არ მიფიქრია. მხოლოდ იმის თქმა შემიძლია, რითი განვსხვავდები ცხენისგან - არ ვარ ცხენივით ლამაზი და არც ვჭიხვინებ (ეღიმება).

იხილეთ სრულად kvirispalitra.ge-ზე