მო­დას შე­წი­რუ­ლი ჯან­მ­რ­თე­ლო­ბა

ახალ­გაზ­რ­დებს სი­ცი­ვე­ში თბი­ლად ჩაც­მა არ უყ­ვართ. ზოგს თხე­ლი ტყა­ვის ქურ­თუ­კის ქვეშ, ასე­ვე თხე­ლი პე­რან­გი აც­ვია. ლა­მის გამ­ჭ­ვირ­ვა­ლე შარ­ვა­ლი, სა­ზაფხუ­ლო კე­დებ­ზე აქვთ ამოც­მუ­ლი. მოკ­ლეყე­ლი­ა­ნი წინ­დი­დან, სი­ცი­ვის­გან გა­ლურ­ჯე­ბუ­ლი კო­ჭი მო­უ­ჩან­თ... შე­უძ­ლე­ბე­ლია, ასე ჩაც­მუ­ლი ახალ­გაზ­რ­დე­ბი არ შე­ამ­ჩ­ნიო ქუ­ჩა­ში, გა­ჩე­რე­ბა­ზე ან ტრან­ს­პორ­ტ­ში, მო­ბუ­ზუ­ლი, აჭარ­ხ­ლე­ბუ­ლი და სი­ცი­ვის­გან გა­შა­ვე­ბუ­ლი... კითხ­ვა­ზე, თუ რა­ტომ იც­ვა­მენ ასე? ყვე­ლას ერ­თ­ნა­ი­რი პა­სუ­ხი აქვს, - მოს­წონს, მო­და­შია, მი­სი სტი­ლია; `უ­ნი­ში~ არ ცი­ვა და გზა­ში არა უშავს, რო­გორ­ღაც მო­ით­მენს...

ანუ­კი, 18 წლის:

- არ შე­მიძ­ლია თბი­ლად ჩაც­მა. მირ­ჩევ­ნია, მცი­ო­დეს და ის მეც­ვას, რაც მომ­წონს. ეს ყვე­ლა­ფე­რი ერ­თ­მა­ნეთს უხ­დე­ბა და მთლი­ა­ნო­ბა­ში, კარგ `ვიდ­ზე~ ხარ. რაც მთა­ვა­რია, გიხ­დე­ბა და რო­დე­საც ისე გა­მო­ი­ყუ­რე­ბი, რომ შე­ნი თა­ვი მოგ­წონს, თავ­და­ჯე­რე­ბუ­ლი ხდე­ბი, რაც ნიშ­ნავს, რომ წარ­მა­ტე­ბის ნა­ხე­ვა­რი გზა გავ­ლი­ლი გაქვს...

- თბი­ლი ტან­საც­მ­ლის გე­მოვ­ნე­ბით შე­ხა­მე­ბა და ჩაც­მა არ შე­იძ­ლე­ბა?

- არ მომ­წონს, ფი­გუ­რა არ იკ­ვე­თე­ბა... გამ­ხ­და­რი აგე­ბუ­ლე­ბა, თხე­ლი კი­დუ­რე­ბი და მა­ღა­ლი კი­სე­რი არ ჩანს, ეს ყვე­ლა­ფე­რი თუ შა­ლით შევ­ფუთ­ნე. ბა­რემ ჩად­რით ვივ­ლი და ეგაა. სულ ვცდი­ლობ, ფორ­მა­ში ვი­ყო, წო­ნა ვა­კონ­ტ­რო­ლო და ყვე­ლა სე­ზონ­ზე კარ­გად გა­მო­ვი­ყუ­რე­ბო­დე... სა­მო­სი, ზამ­თ­რის დად­გო­მამ­დე სა­მი თვით ად­რე გა­მო­ვი­წე­რე ონ­ლა­ინ­მა­ღა­ზი­ი­დან და ერ­თი სუ­ლი მქონ­და, რო­დის ჩა­ვიც­ვამ­დი...

- ამ ზამ­თარს არაერთხელ გაცივდით, რო­გორც ვი­ცი.

- დი­ახ, ასეა... ბო­ლო გა­ცი­ვე­ბის შემ­დეგ, `ქა­ლუ­რი~ პრობ­ლე­მე­ბი შე­მექ­მ­ნა და ახ­ლაც ვმკურ­ნა­ლობ. დე­და­ჩე­მი კუდ­ში დამ­დევ­და, თბი­ლად ჩა­იც­ვიო და მარ­თ­ლა ჩა­ფუთ­ნი­ლი დავ­დი­ო­დი. ლექ­ცი­ა­ზე რომ შევ­დი­ო­დი, იმ­დენ ხანს ვუნ­დე­ბო­დი გახ­დას, ყვე­ლა მე დამ­ცი­ნო­და. ერთ დღე­საც შევ­წყ­ვი­ტე და ძა­ლი­ან თხლად წა­ვე­დი. ძა­ლი­ან მცი­ვა, ქუ­ჩა­ში რომ გავ­დი­ვარ, მო­მენ­ტა­ლუ­რად ვი­ყი­ნე­ბი, მაგ­რამ კა­ტეგო­რი­უ­ლად გა­დავ­წყ­ვი­ტე, თბი­ლად არ ჩა­ვიც­ვა... პალ­ტო, თბი­ლი შარ­ფე­ბი, შარ­ვ­ლე­ბი და კა­ბე­ბი დე­და­ჩე­მის­გან მა­ლუ­ლად გა­ვა­ჩუ­ქე. ყო­ფი­ლა შემ­თხ­ვე­ვა, რომ `დი­დი გა­ცი­ვე­ბის~ შემ­დეგ, სახ­ლი­დან თბი­ლად ჩაც­მუ­ლი გავ­სულ­ვარ და ლიფ­ტ­ში ან სა­დარ­ბა­ზო­ში გა­მიხ­დია... ჩა­ფუთ­ნი­ლი ვერ ვმოძ­რა­ობ და ვკომ­პ­ლექ­ს­დე­ბი. ჩე­მი ლექ­ტო­რე­ბი რომ მეტყ­ვი­ან, შენ ქმნი ამ ჯგუფ­ში მო­დის ხაზ­სო, ყვე­ლა­ფე­რი მა­ვიწყ­დე­ბა, გა­ცი­ვე­ბაც, სიცხეც და თა­ვის ტკი­ვი­ლიც. ამას ყო­ველ­თ­ვის აღ­ნიშ­ნავს ჩე­მი შეყ­ვა­რე­ბუ­ლი, გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი და გან­ს­ხ­ვა­ვე­ბუ­ლი რომ ხარ, ამი­ტო­მაც მომ­წონ­ხა­რო. ამა­ში იგუ­ლის­ხ­მე­ბა ჩე­მი სტი­ლი და ჩაც­მის სი­თა­მა­მე. რო­დე­საც დავ­ბერ­დე­ბი, ბე­ბი­ა­ჩე­მი­ვით ჩა­ვიც­ვამ, შა­ლის წინ­დებს... მა­ნამ­დე გვა­ცა­დეთ, ცხოვ­რე­ბით დავ­ტ­კ­ბეთ.

ნია, 21 წლის: განაგრძეთ კითხვა