"7 თვის წინ წავედი ომში... დამიქვეითდა მეხსიერება, დალაგებულად ვეღარ ვსაუბრობ, მაგრამ გეფიცებით, ყველაფრისთვის მზად ვიყავი" - რას წერს უკრაინაში მყოფი ქართველი მებრძოლი?
უკრაინაში მებრძოლი ქართველი სოციალურ ქსელში ვრცელ პოსტს აქვეყნებს. თორნიკე გოგუაძე წერს, რომ შვიდი თვეა, რაც უკრაინაში იმყოფება და ემოციურად აღწერს ფრონტის ხაზზე გატარებულ რთულ დღეებს. თუმცა ქართველი მებრძოლი ოპტიმისტურად არის განწყობილი და მისი თქმით, უკრაინა ომს იგებს და მალე, საქართველოში შევხვდებით...
თორნიკე გოგუაძე:
- შვიდი თვის წინ ჩემოვედი უკრაინაში და მას მერე ერთი დღეც არ მქონია მშვიდი და ადამიანური. შვიდი თვეა, ჩემი ცხოვრება დაკავშირებულია რუსებთან ფიზიკურად ბრძოლასთან და ამ ბრძოლაში ძალიან ბევრი დავკარგე უკვე.
დავკარგე ქართველი თუ უცხოელი მეგობრები, დავკარგე ჯანმრთელობა, დავკარგე სიმშვიდე, დამიქვეითდა მეხსიერება, ტყე-ღრესა და სიცივეში ძილისა თუ ცხოვრებისგან დამიზიანდა თირკმელები, ანგინა კი ქრონიკულში გადამივიდა. არასწორი კვების რეჟიმისა და არეული საკვები რაციონის გამო დამიზიანდა კუჭი და ისედაც სუსტი კბილები. მიჭირს ისე სხარტად და დალაგებულად საუბარი, როგორც ომამდე შემეძლო და, ვფიქრობ, რომ როცა საკუთარი თავისთვის მოვიცლი, ბევრი რამ გამომიჟღავნდება კიდევ.
მაგრამ ადამიანობასა და საქართველოს გეფიცებით, როცა მოვდიოდი, ყველაფრისთვის მზად ვიყავი და ახლაც ასეა!
ყოველ მისიაზე მზად ვიყავი, დამეკარგა კიდურები, თვალის სინათლე, მეტყველება, სმენა და თვით სიცოცხლეც, რომელიც ყველაზე ძვირფასია თითოეული ადამიანისთვის.
თავისუფალ დროს თვალებს ვხუჭავდი და წარმოვიდგენდი, როგორია იყო უსინათლო ან ვცდილობდი, დღე ისე გამეტარებინა, რომ მხოლოდ ერთი ხელი გამომეყენებინა. ყურებს თითით დავიცობდი ხოლმე, რომ გამეგო, რა შეგრძნებაა, როცა არაფერი გესმის.
როცა ჩამოვედი, უკრაინას ძალიან უჭირდა. რუსეთი, რომელიც საქართველოს ორ საუკუნეზე მეტია ტანჯავს და ანადგურებს, უკრაინასაც იმავეს უპირებდა.
საქართველოს სიყვარულმა და უკრაინელი ხალხის სიბრალულმა ჩამომიყვანა აქ და ეს გრძნობა ასაზრდოებდა ჩემს თითოეულ დღეს, ყველა ნაბიჯს.
ახლა მდგომარეობა სხვაგვარია: უკრაინას აღარ უჭირს, პირიქით, უკრაინა ომს იგებს!
ახლა საქართველოს უჭირს ძალიან და მე უკვე აღარ შემიძლია ორ ფრონტზე ბრძოლა. ფიზიკურად აქ ვარ, გონებით კი - თქვენთან.
ამიტომაც მივიღე გადაწყვეტილება, რომ უახლოეს მომავალში საქართველოში დავბრუნდე და ჩემი ფსიქოსომატური გამოცდილება, ცოდნა და უნარები საქართველოსა და ქართველი ხალხის ამ მდგომარეობიდან თავის დაღწევას მოვახმარო.
მე სხვა გზა, სხვა მიზანი ცხოვრებაში აღარ მაქვს. ჩემი ოცნება თუ მომავლის მიზნები მხოლოდ საქართველოსა და ქართველ ხალხს უკავშირდება და ამ ბრძოლაში სიცოცხლესაც დავთმობ.
გიხუტებთ და გეფერებით თითოეულ თქვენგანს !
სულ მალე შევხვდებით...