რას მოგვიტანს ჩინეთთან ცალმხრივი უვიზო რეჟიმი?
ჩინეთთან ცალმხრივი უვიზო რეჟიმი დაახლოებით იმ შედეგს მოიტანს ქვეყნისთვის, რაც რუსეთთან ცალმხრივმა უვიზო რეჟიმმა მოიტანა, - ამის შესახებ ექსპერტმა გია ხუხაშვილმა ჩინეთის მოქალაქეებისთვის უვიზო რეჟიმის შემოღებასთან დაკავშირებით განაცხადა.
როგორც მან "ინტერპრესნიუსთან“ საუბრისას აღნიშნა, უვიზო რეჟიმი კონტროლირებადი უნდა იყოს, იმისთვის, რომ სხვადასხვა ტიპის რისკებისგან თავი დავიზღვიოთ.
„ჩინეთთან ცალმხრივი უვიზო რეჟიმი დაახლოებით იმ შედეგს მოიტანს ქვეყნისთვის, რაც რუსეთთან ცალმხრივმა უვიზო რეჟიმმა მოიტანა. საქმე ის კი არაა, რომ ვინმეს უნდა ავუკრძალოთ შემოსვლა, არავის უნდა ავუკრძალოთ, მაგრამ ეს ყველაფერი, გარკვეულწილად, კონტროლირებადი უნდა იყოს, იმისთვის, რომ სხვადასხვა ტიპის რისკებისგან თავი დავიზღვიოთ. ჩვენ დღეს რუსეთთან ამ მხრივ გვაქვს ძალიან სპეციფიკური, ურთულესი მდგომარეობა. როცა ომის გამო უკონტროლო მიგრაცია დაიწყო, ამან შექმნა დიდი პრობლემები. რაც შეეხება ჩინეთს, ჩინეთთან ჩვენ არ გვაქვს იმ ტიპის პრობლემები, რაც რუსეთთან, შესაბამისად, შესაძლებელია ინტეგრაციული პროცესის გააქტიურება, თუმცა, ამასთანავე, უნდა გვესმოდეს ისიც, რომ ჩინეთსაც აქვს ერთგვარი იმპერიული ამბიციები ჩვენს დერეფანთან დაკავშირებით. მიგრაციული ექსპანსია ჩინეთისთვის არის ერთ-ერთი სერიოზული ინსტრუმენტი. რა თქმა უნდა, ჩინეთი არ არის მტერი, უნდა ვითანამშრომლოთ და მაქსიმალურად ინტეგრაციული პროცესი განვავითაროთ, მაგრამ მხოლოდ იმ პირობებში, როცა ეს ყველაფერი იქნება დაბალანსებული სხვა მხრიდან. ჩინეთი სხვადასხვა ქვეყნებში რბილი ძალით მოქმედებს, ეკონომიკურ აქტივობას იწყებს, რასაც თავისთავად მოჰყვება პოლიტიკური აქტივობაც. ვინც აკონტროლებს ეკონომიკას, ის კარნახობს, გარკვეულწილად, პოლიტიკურ თამაშის წესებს. ჩინური ეკონომიკის წილი საქართველოში ან თუნდაც მიგრაციული პროცესების უნდა იყოს ერთნიშნა რიცხვი.
როცა ეს ხდება ორნიშნა და 20%-ს მიახლოვდა, რაც რუსეთის შემთხვევაში ხდება, ეს ნიშნავს რომ გარკვეული რისკები იწყება. ამასთანვე, უნდა გვესმოდეს და დავინახოთ ის მაგალითები, რაც მსოფლიოში ჩინურ ექსპანსიასთან დაკავშირებით არსებობს. იგივე აფრიკის ბევრ ქვეყანაშია ჩინეთი შესული და საბოლოო ჯამში, ეს ყველაფერი ხდებოდა იმისთვის, რომ იმ ქვეყნების ტურიზმი განვითარებულიყო, ეკონომიკა განვითარებულიყო, მაგრამ, საბოლოო ჯამში, მივიღეთ მდიდარი ჩინოვნიკები და გაღატაკებული მოსახლეობა. ჩინეთი დიდწილად აკონტროლებს იქ პროცესებს. ეს სურათი მივიღეთ. არ ვამბობ, რომ დღეს ეს საფრთხეა, მაგრამ კონტროლი არის საჭირო. ჩვენი ხელისუფლება კი ამბობს, რომ რამეს აკონტროლებს, მაგრამ რეალურად არაფერს აკონტროლებენ და ვერაფერს აკონტროლებენ. კი ბატონო, მე უვიზო რეჟიმს თეორიულად ჩინეთთან დაკავშირებით შეიძლება მივესალმებოდე, მაგრამ, ამავდროულად, კონტროლისა და რეგულაციების მექანიზმებია შემოსაღები, თუნდაც ეს უვიზო რეჟიმი იყოს დროში შემოფარგლული, როგორც ეს ცივილიზებულ ქვეყნებშია. რუსეთთან მიმართებით ჩვენ 365 -დღიანი რეჟიმი გვაქვს, ქვეყანასთან, რომელთანაც უზარმაზარი პრობლემები გვაქვს, ეს შეზღუდვაც კი არ გვაქვს დაწესებული. ეს ყველაფერი არის რისკის შემცვლელი მოცემულობები”, - განაცხადა ხუხაშვილმა.
მისივე თქმით, ჩინეთთან საქართველოს სჭირდება ურთიერთობა, მაგრამ არა სტრატეგიულ მიმართულებებზე.
"თუ ვიღაცას სურვილი აქვს, რომ ჩინეთი შემოიყვანოს სტრატეგიულ მიმართულებებზე, ამას არ ვეთანხმები. როცა საუბარია იგივე ანაკლიის პორტთან დაკავშირებით, ასჯერ დავფიქრდებოდი, ვიდრე ამ ნაბიჯს გადავდგამდი. ანაკლია არ არის მხოლოდ ეკონომიკა, ეს არის ქვეყნის უსაფრთხოება და ანაკლიის მიცემა ჩინელებისთვის შეიძლება, გარკვეულწილად, რისკის ქვეშ აყენებდეს იმ უსაფრთხოების არქიტექტურას, რასაც ჩვენ, თითქოსდა, ვაშენებთ. ანაკლიის პორტში თუ უსაფრთხოების ელემენტები უნდა შემოვიდეს, ეს სჯობს, რომ დასავლეთიდან შემოვიდეს. კი ბატონო, ჩინეთი ამ გზით დადიოდეს, მაგრამ არ აყენებდეს ამ დერეფანს საკუთარი კონტროლის ქვეშ. მე მხედველობაში მაქვს ის, რომ ჩინეთისა და რუსეთის სპეციფიკური ურთიერთობებიდან გამომდინარე იმის გარანტია არ გვექნება, რომ ამ ტიპის პროექტები არ გახდება რუსეთ-ჩინეთის ერთობლივი პროექტები. ჩინეთის უკან ფარულად სადღაც რუსეთიც არ იდგეს, რაც მცოცავი ოკუპაციის პროცესს კიდევ უფრო გააძლიერებდა“, - განაცხადა ხუხაშვილმა.