ავდეევკას ხაფანგი: მეორდება თუ არა სოლედარისა და ბახმუტის ისტორია და რა გახდა პრეზიდენტ ზელენსკისა და შეიარაღებული ძალების მთავარსასრდლის კულუარული დაპირისპირების მიზეზი?
2023 წლის იანვრის შუა რიცხვებში დაეცა სოლედარი, მაისში ბახმუტი...
უკრაინის დონბასის ამ ორი პატარა ქალაქისთვის განსაკუთრებულად დიდი სისხლისმღვრელი ბრძოლები მიმდინარეობდა 8-10 თვის განმავლობაში და რუსმა ოკუპანტებმა მართალია ძალიან დიდი მსხვერპლის ფასად, მაგრამ საბოლოოდ მაინც მოახერხეს ამ უკრაინული ქალაქების დაპყრობა.
გასაგებია, რომ მსხვერპლი, მართალია რუს ოკუპანტებზე ბევრად ნაკლები, მაგრამ მაინც მტკივნეული, ამ ქალაქების დაცვაში მყოფ უკრაინის არმიის შენაერთებსაც ჰქონდათ მაშინ, როდესაც არც სოლედარისა და არც ბახმუტის შენარჩუნება არ წარმოადგენდა სტრატეგიულ ამოცანას უკრაინის შეიარაღებული ძალებისთვის, თუმცა პოლიტიკური თვალსაზრისით ძალზე მნიშვნელოვანი გახლდათ...ოფიციალური კიევისთვის...
სწორედ , ჯერ სოლედარის და შემდეგ კი ბახმუტის დასაცავად უკრაინული არმიის ახალ-ახალი დანაყოფების გადასროლა გახდა უკრაინის პრეზიდენტ ზელენსკისა და შეიარაღებული ძალების მთავარსასრდლის ზალუჟნის კულუარული დაპირისპირების მიზეზიც:
გენერალი ზალუჟნი სოლედარისა და ბახმუტის შემთხვევაშიც თვლიდა, რომ ამ ქალაქების დაცვა არ წარმოადგენდა სტრატეგიულ აუცილებლობას და უფრო საჭირო იყო უკრაინის არმიის ძალების კონცეტრირება დაწყებული კონტრშეტევების გაძლიერებაზე, მათ შორის ზაპოროჟიეს ფრონტის ხაზის მონაკვეთზე, სამხრეთით,აზოვის ზღვის სანაპიროზე გასაჭრელად...
პრეზიდენტი ზელენსკის კი მიაჩნია, რომ გასულ წელს რუსეთის უკრაინაში შეჭრისა და ბევრი ქალაქის ოკუპაციის შემდეგ, კიდევ ახალი უკრაინული ქალაქების დათმობა რუსი ოკუპანტებისთვის, უდიდესი პოლიტიკური დარტყმა იქნება მისი ხელისუფლების იმიჯისთვის დასავლეთელი პარტნიორების თვალში და ამიტომაც ზელენსკი უკრაინის არმიის მეთაურობისგან, პირველ რიგში კი სწორედ გენერალ ზალუჟნისგან, კატეგორიულად მოითხოვს, არ დათმონ არც ერთი სოფელი, არათუ ქალაქი...
არადა, უკან დახევა და თუგინდ რომელიმე ქალაქის დატოვებაც არ წარმოადგენს კატასტროფას ტაქტიკური ან მითუმეტეს სტრატეგიული თვალსაზრისით, თუკი არ ღირს მისი დაცვისთვის ისეთი მნიშვნელოვანი საბრძოლო რესურსების დახარჯვა, რომლებსაც არმია ფრონტის სხვა უბანზე ბევრად ეფექტიანად გამოიყენებდა...
სხვათაშორის, ზუსტად ერთი წლის წინ რუსეთის საოკუპაციო ძალებმა თავად დატოვეს ოკუპირებული უკრაინული ქალაქი ხერსონი და მთლიანად მდინარე დნეპრის მარჯვენა სანაპირო, რაც იმ მომენტში პუტინის რეჟიმის პოლიტიკური რეჟიმისთვის ძლიერი დარტყმა გახლდათ, მაგრამ საბოლოო ჯამში რუსმა ოკუპანტებმა ბევრად უფრო გაიუმჯობესეს პოზიციები მდინარე დნეპრის მარჯვენა სანაპიროზე და რაც მთავარია, თავიდან აიცილეს დნეპრის მარჯვენა სანაპიროზე მიმწყვდევა, რაც ადრე თუ გვიან აუცილებლად მოხდებოდა, ისინი მარცხენა სანაპიროზე დროულად რომ არ გადაბარგებულიყვნენ...
და ის ყველაფერი, რაც ზემოთ მოვყევი, სოლედარისა და ბახმუტისთვის ბრძოლებთან მიმართებაში, დღეს ერთი-ერთზე მეორდება დონბასის კიდევ ერთი პატარა ქალაქის-ავდეევკის თავდაცვის შემთხვევაში...წაიკითხეთ სრულად
ნახეთ ასევე:
- "ამ ამბავმა უკრაინა პოლიტიკურად შეაზანზარა" - რატომ ეჭვიანობს ზელენსკი ზალუჟნიზე და გადააყენებს თუ არა თანამდებობიდან უკრაინის ყველაზე პოპულარულ ადამიანს
- "ამ ომს ვერ მოიგებ წინა თაობის იარაღითა და მოძველებული მეთოდებით" - ვალერი ზალუჟნის აღიარება უკრაინის შეცდომებსა და ფრონტის ხაზზე არსებულ ვითარებაზე?