"ერთი წელია, ახალ ბინაში გადმოვედი, მანამდე ძალიან ცუდ პირობებში ვცხოვრობდი... მიუხედავად ჩემი ჩემპიონობისა, პოპულარობამ არ შემცვალა" - "ჰალკის" წარმატებული 2023 წელი და ახალი ცხოვრება მეუღლესთან ერთად

საახალწლოდ მკლავჭიდელ ლევან საგინაშვილს, მეტსახელად ქართველ "ჰალკის" ვესაუბრეთ. ლევანი რომ წარმატებული სპორტსმენია, ეს საყოველთაოდ ცნობილია...

შვიდგზის მსოფლიო და ექვსგზის ევროპის ჩემპიონი, მსოფლიო TOP 8 ჩემპიონატის გამარჯვებული გულშემატკივარს და არა მარტო მკლავჭიდის მოყვარულებს, ძალიან უყვართ...

საინტერესოა როგორ აჯამებს ქართველი "ჰალკი" და ფაქტობრივად, დაუმარცხებელი სპორტსმენი გასულ წელს, რა სიახლეებით და გეგმებით ხვდება ახალ წელს, ამაზე AMBEBI.GE-თვის მიცემული ინტერვიუდან შეიტყობთ.

- ლევან, როგორი იყო თქვენთვის სპორტული კარიერის თვალსაზრისით 2023 წელი?

- მნიშვნელოვანი გამარჯვება მოვიპოვე - ჩემი ტიტული შევინარჩუნე. შემდეგ, სამწუხაროდ, ტრავმა მივიღე. მაჯა დავიზიანე და ზაფხულიდან მოყოლებული, მკურნალობას ხანგრძლივად მოვუნდი... მკურნალობას მაინც გავდივარ, თუმცა უკეთესად ვარ და ვემზადები ახალი შეჯიბრისთვის, რომელიც 20 აპრილს მექნება. ჩვენს სპორტშიც ხშირია ტრავმები, იგივე მაჯის მყესების გაწყვეტა, მოტეხილობა... ამიტომ, საჭიროა მომზადების პერიოდში ყველანაირი ვიტამინი, რაც საჭიროა, მიიღო, რომ ორგანიზმმა დატვირთვას გაუძლოს.

ასევე აუცილებელია სწორი ვარჯიში და სწორი დასვენება. კიდევ არის რაღაც პროცედურები, რაც უნდა ჩაიტარო, რომ ორგანიზმი ასპარეზობისთვის მზად იყოს... მოკლედ, პატარ-პატარა არაერთი ნიუანსია გასათვალისწინებელი.

- წარმატებული სპორტსმენი ხართ, რამდენიმე გზის მსოფლიო ჩემპიონი, ევროპის ჩემპიონი, გარდა ამ წარმატებისა, სპორტმა ემოციურად რა მოგიტანათ. აქვე, რას ნიშნავს, იყო წარმატებული მკლავჭიდელი?

- პირველ რიგში ეს ყველაფერი ძალიან სასიამოვნოა, მეორე - ის, რომ დიდ პასუხისმგებლობას გრძნობ. გულშემატკივარი ჩემგან მოგებას ელოდება, რადგან ბოლო რამდენიმე წელია, სულ ვიგებ. ამიტომ მეც მუდმივად მოსაგებად ვარ განწყობილი. ყოველდღიურობაშიც, ადამიანებთან ურთიერთობაშიც ძალიან სასიამოვნოა წარმატება.

- გარდა იმისა, რომ ხალხს როგორც სპორტსმენი უყვარხართ, ასევე თქვენი პიროვნული თვისებების გამოც...

- მიუხედავად ჩემი ჩემპიონობისა, მაინც ის დავრჩი, რაც ვიყავი. პოპულარობამ არ შემცვალა. ძალიან მნიშვნელოვანი და სასიამოვნოა წარმატება, თუმცა ამას ყოველდღიურობაში ადამიანებთან ურთიერთობაში რაღაც პრივილეგიად არ მივიჩნევ.

- ე.ი. ჯანსაღად შეხედეთ ამ ყველაფერს... ფიზიკური მონაცემებით და შესაძლებლობით სხვებისგან რომ გამოირჩევით, ამის გამო მეტსახელად ჰალკი დაგარქვეს. ამ მეტსახელმა რა მოგიტანათ?

- ეს მეტსახელი დარბაზში მალევე შემარქვეს, როცა ვარჯიში დავიწყე. ჩემთვის სასიამოვნოა და კარგიც არის, ადამიანები ადვილად იმახსოვრებენ და მიმახსოვრებენ. ეს სახელი მეც მოვირგე, არ მაღიზიანებს...

ჩემი აღნაგობა ცხოვრებაში რაღაცებში ხელს მიშლის. 180 კილო ვარ და სიმაღლეში - 192 სმ. ამ წონის ადამიანს ცხოვრებაში სირთულეები გექმნება, ადვილად იღლები... ჩვენს სპორტში წონა დიდად აუცილებელი არ არის, მაგრამ მე ასეთი გენეტიკა მაქვს, კილოგრამებს ადვილად ვიმატებ. კიდევ კარგი, საშუალება მაქვს, მანქანა მყავდეს, თორემ საზოგადოებრივი ტრანსპორტით რომ მემგზავრა, ავტობუსით ან "მარშრუტკით", გამიჭირდებოდა. ტრანსპორტში გავიჭედებოდი, თუ ავიდოდი, სამი ადამიანის უნდა გადამეხადა, რადგან სამი ადამიანის ადგილს დავიკავებდი. პატარა მანქანებში გასართობად ჩაჯდომა შეიძლება, რომ ვიმგზავრო, ისე, ასეთი მანქანით ყოველდღე ვერ ვიმოძრავებდი... ოჯახში და სანათესავოშიც ჩემნაირი მონაცემები არავის აქვს.

- მკლავჭიდს თავისთავად რა აზარტი აქვს?

- უცხო ადამიანიც რომ მხვდება, ყველას უნდა, რომ სცადოს თავისი ძალა - ხელი გადაგიწიოს. მოჭიდავეს ამას არ ეტყვიან, - მოდი, ვიჭიდაოთო... არც რომელიმე სხვა სახეობის სპორტსმენს. მკლავჭიდი ისეთი სპორტია, რომელიც ყველას ჰგონია, რომ შეუძლია.

- ყველას აქვს იმის უფლება, მსოფლიო ჩემპიონი გააჩეროს, ხელი გადაუწიოს და გამოცადოს?

- ვაგებინებ ხოლმე (იცინის)... ძალიან აზარტული სპორტია, ვისაც ერთხელ მაინც გადაუწევია ხელი, მერე ძალიან იზიდავს. წაგება განსაკუთრებით მოქმედებს. მეც ადამიანს უბრალოდ ხელი რომ გადავუწიო, სწყინს, ეს ბევრისთვის შემიმჩნევია.

- ლევან, წელს დაქორწინდით და პირველი ახალი წელია, როცა მეუღლესთან ერთად ხვდებით. როგორია თქვენი წინასაახალწლო განწყობა?

- ერთი წელია, რაც ახალ ბინაში გადმოვედი, მანამდე ძალიან ცუდ პირობებში ვცხოვრობდი... ახალ წელს განსაკუთრებულად ველოდებით - მე, ჩემი მეუღლე და ჩემი ძაღლი.

- ბავშვობაში როგორ ხდებოდა ხოლმე?

- ბავშვობაში მიყვარდა საახალწლო სამზადისი, რომ გავიზარდე, მერე რაიმე განსაკუთრებული ტრადიციები არ მქონდა. პატარაობაში მამაჩემმა თავიდანვე მითხრა, რომ თოვლის პაპა არ არსებობდა, რომ საჩუქრები ადამიანებს მოჰქონდათ. ნაძვის ხეც მახსოვს, რომ მიხაროდა... ახალ წელს სხვაგან არასდროს შევხვედრივარ, სულ სახლში და ახლაც ასე ვაპირებთ.

- პირველს რა სადღეგრძელოს შესვამთ და რა სასმელით?

- როგორც წესი, ღვინით შევსვამ. ისე ალკოჰოლს არ ვსვამ. უბრალოდ, ერთ ჭიქას დავლევ, მადლობას ვეტყვი ძველ წელს და შევხვდები ახალ წელს საუკეთესო სურვილებით, იმედებით. 2024 წელს ორი შეჯიბრი მექნება და გამარჯვებას ველი.

- გამარჯვებას გისურვებთ და საუკეთესო წელს.

- დიდი მადლობა... მეც ყველას მშვიდობას ვუსურვებ, ჯანმრთელობას, გვიყვარდეს ერთმანეთი და ერთმანეთი დავაფასოთ.