"ისედაც მიყვარდა, მაგრამ შვილის დაბადების შემდეგ უფრო მეტად მიყვარს" - ეროვნული ნაკრების ფეხბურთელი გიორგი წიტაიშვილი მეუღლესა და ახალდაბადებულ ქალიშვილზე

GeoTeam საქართველოს ნაკრების ფეხბურთელ გიორგი წიტაიშვილთან ვრცელ ინტერვიუს აქვეყნებს. გიორგი დღემდე კიევის "დინამოს" ფეხბურთელია, თუმცა ბათუმის "დინამოში" იჯარის წესით თამაშობს.

გიორგის კიევის "დინამოსთან" კონტრაქტი 2025 წლის 1-ელ ივლისამდე აქვს. ამ ცოტა ხნის წინ უკრაინულ მედიაში გაჩნდა ინფორმაცია, რომ კიევის "დინამო" ქართველ ფეხბურთელთან დაკავშირებით გადაწყვეტილებას ევროპის ჩემპიონატის დასრულების შემდეგ მიიღებს.

გიორგი წიტაიშვილი დაიბადა ისრაელში, რიშონ-ლე-ციონში, სადაც მამამისი ფეხბურთელი კობა წიტაიშვილი თამაშობდა.

ინტერვიუში ქართველი სპორტსმენი საკუთარი ცხოვრებიდან მნიშვნელოვან ეპიზოდებს იხსენებს. წიტაიშვილი უკრაინელ სოფია მურზაზე 2023 წელს დაქორწინდა, გრანდიოზული ქორწილი წყვილმა საქართველოში გადაიხადა. ამჟამად კი სამი თვის გოგონას ზრდიან.

• მარტო ცხოვრებაზე

- 12 წლიდან მარტო ვცხოვრობ, მას შემდეგ რაც უკრაინაში წავედი. ამბობენ, რომ თუ გინდა ბიჭი შვილი მალე გაიზარდოს, უნდა გაუშვა მარტო საცხოვრებლადო... ოჯახი მენატრებოდა, მაგრამ მე ხომ ვიცოდი, რის გამო მივდიოდი. როდესაც შენი საქმე გიყვარს და იცი, რა მიზანი გაქვს, მოითმენ და გააკეთებ. უკრაინამდე "ბარსელონაში" ვიყავი სინჯებზე, ამიყვანეს, მაგრამ ბაზაზე ცხოვრება იმ ასაკში არ შეიძლებოდა. მითხრეს, რომ ესპანეთში უცხო ოჯახში ვიცხოვრებდი. ჩემი ოჯახი არ დათანხმდა, დავბრუნდი ისევ კვიპროსში. მამამ თემურ ქეცბაიას ჰკითხა, როგორ მოვქცეულიყავით და უთხრა, რომ ფიზიკურად გაძლიერება მჭირდებოდა და კიევის "დინამოში" გამიშვეს სინჯებზე. რვა თვე დავრჩი იქ, თავიდან არ ამიყვანეს, ჩემებმა, - ბოლო თამაშია და ახლაც თუ არ დაგტოვეს, მივდივართო. საბოლოოდ დამტოვეს, ენა არ ვიცოდი, ქართული ვიცოდი და ინგლისური.

• ბაბუას როლი

- კიევში რომ გადავედი საცხოვრებლად, ბაბუაც იქ ცხოვრობდა. რაც მეცვა და მქონდა, ყველაფერს ის ყიდულობდა. თან უკვე ასაკში იყო, ყველაფერში მეხმარებოდა. ბუცები რომ მომინდებოდა, სამ დღეში მოვიდოდა და მოჰქონდა. მასაც უჭირდა, ოჯახი ჰყავდა, მაგრამ პირველი მაინც მე ვიყავი. საერთოდ არ მიყვარს პრობლემებზე საუბარი, ახლა ცოლი მყავს და მინდა, რომ სახლშიც სულ პოზიტიურად ვიყო, გუნდში პრობლემებიც რომ მქონდეს. ვცდილობ ვარჯიშზე ვიყო პროფესიონალი და ოჯახშიც არ გავაფუჭო ენერგეტიკა. ჩვენი მენტალიტეტი რთულია, ევროპაში არ ფიქრობენ ფულზე, კარგი ხელფასები აქვთ, ჩვენთან დიდი პრობლემებია, იმას უნდა დაეხმარო, ამას. თუ არ გამოგივიდა თამაში, იმაზე ფიქრობ, შენს უკან რამდენი ოჯახი დგას, კონტრაქტი თუ არ გექნება, როგორ დაეხმარები. ევროპაში არ არის ასე, ფეხბურთელის უკან ოჯახები კარგად ცხოვრობენ.

• ოჯახსა და მეუღლეზე

- ბავშვის დაბადებამ ბევრი რამ შეცვალა, ზოგადად ამბობენ, რომ ღმერთი როცა გაძლევს გოგოს, ემოციური ხდებიო. უფრო თბილი გავხდი.

სოფია მურზა:

- ერთმანეთი საფეხბურთო მატჩზე გავიცანით. ძმასთან ერთად ერთ-ერთი ტურნირის ფინალს დავესწარი. გიოს გასულ მატჩზე წითელი ბარათი ჰქონდა მიღებული, ამიტომ ტრიბუნაზე იჯდა. ერთმანეთს იქ გადავეყარეთ, შემდეგ კი "ინსტაგრამზე" მიპოვა. ორი წელი ვესაუბრებოდით ერთმანეთს, შემდეგ კი ხუთი წლის წინ, აპრილში, ერთმანეთს შევხვდით და მას შემდეგ ერთად ვართ. გიო ძალიან მოკრძალებულია ცხოვრებაში. ალბათ მასში ეს მომეწონა. ასევე კომუნიკაბელურია, მისგან ზეწოლა არ მიგრძნია. დიდი ხანი ვსაუბრობდით, სანამ ერთმანეთს პირადად შევხვდებოდით.

გიორგი მშობიარობას დაესწრო. გიო მეუბნებოდა, რომ ყოჩაღი ვარ და ძლიერი, რომ ჩემგან ამას არ ელოდა. ცხადია, მსგავსი სიტყვების მოსმენა ძალიან სასიამოვნოა. ზოგადად ძალიან სასიამოვნო იყო, რომ იმ მომენტში ჩემს გვერდით იყო.

გიორგი წიტაიშვილი:

- თავიდან უარი ვთქვი, რომ დავესწრებოდი, ჩემი ცოლი ორსულობის დროს ესპანეთში იყო, მე კი - ბათუმში. ბოლო პერიოდი რომ ჩავედი, ვნახე, როგორ მიდიოდა ორსულობა, გადავწყვიტე, რომ დავესწრებოდი ჩემი შვილის დაბადებას. რაღაც მომენტში ცოტა ვიჩხუბეთ და მითხრა, გადი, არ მჭირდებიო. ვკარნახობდი, რა გაეკეთებინა, როგორ, საიდან მოვიტანე, არ ვიცი, "იუთუბზე" ვუყურებდი მანამდე, ვემზადებოდი. არ ველოდი, რომ ასეთი რთული პროცესი იყო. ყველაფერი რომ დამთავრდა, ვთქვი, რომ ვამაყობ მისით, რაც გამოიარა. ისედაც მიყვარდა, მაგრამ შვილის დაბადების შემდეგ უფრო მეტად მიყვარს. ძალიან დიდი პატივს ვცემ ბავშვიან ქალებს, რომ ვიცი, რა გამოიარეს, როგორი ძლიერები არიან. კაცებს არ გვიწევს მსგავსი რაღაცების განცდა და ასეთი რთული ცხოვრება არ გვაქვს. სტრესში ვიყავი ორი დღე. მერჩია მე ვყოფილიყავი მის ადგილას და მე გამომევლო ეს ყველაფერი...

პირველი ღამე ბავშვთან დავიძინე, ვიტყვი, რომ ყველა ქმარი მსგავს მომენტში იქ უნდა იყოს, რომ ცოლს სიყვარული დაანახოს და მხარი დაუჭიროს.

საქართველოს ტემპისთვის შეგუება ცოტა გამიჭირდა. უფრო მშვიდი ადგილები მომწონს, მეც მშვიდი ვარ და ბათუმში გადმოსვლისას გარკვეული პერიოდი ადაპტაცია დამჭირდა. საჭმელიც უფრო ცხიმიანი იყო. ჯანმრთელობის მხრივ პრობლემებიც დამეწყო, რამდენიმეჯერ მოვიწამლე. ახლა უკვე მივეჩვიე ბათუმს. ხალხიც ძალიან თბილია.

• იხილეთ ასევე:

ფეხბურთელი მამა, საინტერესო კარიერა და ულამაზესი მეუღლე - პორტუგალიასთან გამარჯვების თანაავტორის, გიორგი წიტაიშვილის გზა, არჩევანი და ქართულ-უკრაინული ქორწილი

• ნახეთ ინტერვიუ სრულად

<iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/gTuCCZyodu8?si=CfbrBrfiUpqvqhB8" title="YouTube video player" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" referrerpolicy="strict-origin-when-cross-origin" allowfullscreen></iframe>