ავტორი:

"ის არის ადამიანი, რომელსაც თვალდახუჭული ვანდობ ჩემს სიცოცხლეს" - ყველა დროის კაპიტანი: ჯაბა კანკავას კარიერა, ოჯახი და გასაოცარი გადაწყვეტილება

"ის არის ადამიანი, რომელსაც თვალდახუჭული ვანდობ ჩემს სიცოცხლეს" - ყველა დროის კაპიტანი: ჯაბა კანკავას კარიერა, ოჯახი და გასაოცარი გადაწყვეტილება

არ უყვარს, როდესაც მასზე ლაპარაკობენ, არც თვითონ ლაპარაკობს ბევრს... წლების განმავლობაში საქართველოს ეროვნული ნაკრების სიტყვაძუნწი კაპიტანი მოქმედებით იყო ყოველთვის გამორჩეული და მისაბაძი...

"დამოუკიდებელი საქართველოს ისტორიაში ჯაბა არის სამაგალითო ფეხბურთელი. მას, როგორც ფეხბურთელს, არ სჭირდება ჩემი კომენტარი დიდად, რადგან ყველამ ყველაფერი იცის... რაც მაკვირვებდა და მაკვირვებს, ის არის, თუ რამხელა პროფესიონალიზმი და ნებისყოფა აქვს, როგორ უყვარს თავისი ქვეყანა, რა პატივს სცემს სამშობლოს... ყველაფერი გვერდზე აქვს გადადებული იმისთვის, რომ უმაღლეს დონეზე წარმოაჩინოს თავი. მოედნის გარეთ ის არის ადამიანი, რომელსაც თვალდახუჭული ვანდობ ჩემს სიცოცხლეს, მოედანზე კი ყოველთვის იყო ფეხბურთელი, რომელიც მეიმედებოდა, რომელიც ზურგს მიმაგრებდა..." - ამბობს ერთ-ერთ ინტერვიუში ეროვნული ნაკრების ფეხბურთელი ნიკა კვეკვესკირი...

24 მაისს მედიაში, საქართველოს ეროვნული საფეხბურთო ნაკრების ყოფილი კაპიტნის, ჯაბა კანკავას მიმართვა გავრცელდა, რომელშიც ყველასთვის მოულოდნელად წერს, რომ ევროპის ჩემპიონატზე ის არა როგორც მოთამაშე, არამედ როგორც გულშემატკივარი წავა. ფეხბურთელისთვის, რომელმაც მთელი კარიერა მიუძღვნა საყვარელ საქმეს და რომელსაც მიეცა საშუალება მოხვედრილიყო, ალბათ, ყველა დროის სანატრელ სანაკრებო განაცხადში, ამ გადაწყვეტილების მიღება ურთულესი უნდა ყოფილიყო, მაგრამ მან ისევ საკუთარი ქვეყნის და ნაკრების ინტერესებიდან გამომდინარე მიიღო გადაწყვეტილება.

  • აი, რას წერს ჯაბა:

"საქართველოს ნაკრების ევროპის ჩემპიონატზე დებიუტამდე რამდენიმე კვირა რჩება. მინდა, რომ ჩვენმა გუნდმა გერმანიაში მაქსიმალურად კარგი შედეგი აჩვენოს და კიდევ ერთხელ იზეიმოს ქართველ გულშემატკივართან ერთად, როგორც ეს 26 მარტს თბილისში იყო. მიხარია, რომ პლეიოფის ნახევარფინალსა და ფინალში გუნდთან ერთად ვიყავი და ამ ისტორიული გამარჯვების მონაწილე გავხდი.

თუმცა, მინდა ჩემი გადაწყვეტილების შესახებ გითხრათ, რომელიც მარტის თამაშების შემდეგ მივიღე: სანაკრებო გამოძახების შემთხვევაში, ევროპის ჩემპიონატზე არა როგორც მოთამაშე, არამედ რიგითი გულშემატკივრის სტატუსით გავემგზავრებოდი.

ძალიან დიდი მადლობა მინდა ვუთხრა სამწვრთნელო შტაბს იმ ნდობისთვის, რომელიც მარტში გამომიცხადეს, მაშინ როცა ყველას ერთად ყოფნა და ისტორიულ ჩემპიონატზე გასვლა მთავარი მიზანი იყო. ასევე მადლობა იმ ნდობისთვის, რაც ახლაც დავიმსახურე, როგორც სამწვრთნელო შტაბს, ისე გულშემატკივარს, რომლისგანაც ძალიან დიდი მხარდაჭერას ვგრძნობ.

გერმანიაში ნაკრებს მეც, როგორც გულშემატკივარი ისე დავუდგები მხარში და წარმატებებს ვუსურვებ იმ 26 ფეხბურთელს, რომელიც საქართველოს სახელის დაცვას გერმანიის სტადიონებზე შეეცდება", - წერს ჯაბა კანკავა.

<blockquote class="instagram-media" data-instgrm-captioned data-instgrm-permalink="https://www.instagram.com/p/C7V7C9Msz3J/?utm_source=ig_embed&amp;utm_campaign=loading" data-instgrm-version="14" style=" background:#FFF; border:0; border-radius:3px; box-shadow:0 0 1px 0 rgba(0,0,0,0.5),0 1px 10px 0 rgba(0,0,0,0.15); margin: 1px; max-width:540px; min-width:326px; padding:0; width:99.375%; width:-webkit-calc(100% - 2px); width:calc(100% - 2px);"><div style="padding:16px;"> <a href="https://www.instagram.com/p/C7V7C9Msz3J/?utm_source=ig_embed&amp;utm_campaign=loading" style=" background:#FFFFFF; line-height:0; padding:0 0; text-align:center; text-decoration:none; width:100%;" target="_blank"> <div style=" display: flex; flex-direction: row; align-items: center;"> <div style="background-color: #F4F4F4; border-radius: 50%; flex-grow: 0; height: 40px; margin-right: 14px; width: 40px;"></div> <div style="display: flex; flex-direction: column; flex-grow: 1; justify-content: center;"> <div style=" background-color: #F4F4F4; border-radius: 4px; flex-grow: 0; height: 14px; margin-bottom: 6px; width: 100px;"></div> <div style=" background-color: #F4F4F4; border-radius: 4px; flex-grow: 0; height: 14px; width: 60px;"></div></div></div><div style="padding: 19% 0;"></div> <div style="display:block; height:50px; margin:0 auto 12px; width:50px;"><svg width="50px" height="50px" viewBox="0 0 60 60" version="1.1" xmlns="https://www.w3.org/2000/svg" xmlns:xlink="https://www.w3.org/1999/xlink"><g stroke="none" stroke-width="1" fill="none" fill-rule="evenodd"><g transform="translate(-511.000000, -20.000000)" fill="#000000"><g><path d="M556.869,30.41 C554.814,30.41 553.148,32.076 553.148,34.131 C553.148,36.186 554.814,37.852 556.869,37.852 C558.924,37.852 560.59,36.186 560.59,34.131 C560.59,32.076 558.924,30.41 556.869,30.41 M541,60.657 C535.114,60.657 530.342,55.887 530.342,50 C530.342,44.114 535.114,39.342 541,39.342 C546.887,39.342 551.658,44.114 551.658,50 C551.658,55.887 546.887,60.657 541,60.657 M541,33.886 C532.1,33.886 524.886,41.1 524.886,50 C524.886,58.899 532.1,66.113 541,66.113 C549.9,66.113 557.115,58.899 557.115,50 C557.115,41.1 549.9,33.886 541,33.886 M565.378,62.101 C565.244,65.022 564.756,66.606 564.346,67.663 C563.803,69.06 563.154,70.057 562.106,71.106 C561.058,72.155 560.06,72.803 558.662,73.347 C557.607,73.757 556.021,74.244 553.102,74.378 C549.944,74.521 548.997,74.552 541,74.552 C533.003,74.552 532.056,74.521 528.898,74.378 C525.979,74.244 524.393,73.757 523.338,73.347 C521.94,72.803 520.942,72.155 519.894,71.106 C518.846,70.057 518.197,69.06 517.654,67.663 C517.244,66.606 516.755,65.022 516.623,62.101 C516.479,58.943 516.448,57.996 516.448,50 C516.448,42.003 516.479,41.056 516.623,37.899 C516.755,34.978 517.244,33.391 517.654,32.338 C518.197,30.938 518.846,29.942 519.894,28.894 C520.942,27.846 521.94,27.196 523.338,26.654 C524.393,26.244 525.979,25.756 528.898,25.623 C532.057,25.479 533.004,25.448 541,25.448 C548.997,25.448 549.943,25.479 553.102,25.623 C556.021,25.756 557.607,26.244 558.662,26.654 C560.06,27.196 561.058,27.846 562.106,28.894 C563.154,29.942 563.803,30.938 564.346,32.338 C564.756,33.391 565.244,34.978 565.378,37.899 C565.522,41.056 565.552,42.003 565.552,50 C565.552,57.996 565.522,58.943 565.378,62.101 M570.82,37.631 C570.674,34.438 570.167,32.258 569.425,30.349 C568.659,28.377 567.633,26.702 565.965,25.035 C564.297,23.368 562.623,22.342 560.652,21.575 C558.743,20.834 556.562,20.326 553.369,20.18 C550.169,20.033 549.148,20 541,20 C532.853,20 531.831,20.033 528.631,20.18 C525.438,20.326 523.257,20.834 521.349,21.575 C519.376,22.342 517.703,23.368 516.035,25.035 C514.368,26.702 513.342,28.377 512.574,30.349 C511.834,32.258 511.326,34.438 511.181,37.631 C511.035,40.831 511,41.851 511,50 C511,58.147 511.035,59.17 511.181,62.369 C511.326,65.562 511.834,67.743 512.574,69.651 C513.342,71.625 514.368,73.296 516.035,74.965 C517.703,76.634 519.376,77.658 521.349,78.425 C523.257,79.167 525.438,79.673 528.631,79.82 C531.831,79.965 532.853,80.001 541,80.001 C549.148,80.001 550.169,79.965 553.369,79.82 C556.562,79.673 558.743,79.167 560.652,78.425 C562.623,77.658 564.297,76.634 565.965,74.965 C567.633,73.296 568.659,71.625 569.425,69.651 C570.167,67.743 570.674,65.562 570.82,62.369 C570.966,59.17 571,58.147 571,50 C571,41.851 570.966,40.831 570.82,37.631"></path></g></g></g></svg></div><div style="padding-top: 8px;"> <div style=" color:#3897f0; font-family:Arial,sans-serif; font-size:14px; font-style:normal; font-weight:550; line-height:18px;">View this post on Instagram</div></div><div style="padding: 12.5% 0;"></div> <div style="display: flex; flex-direction: row; margin-bottom: 14px; align-items: center;"><div> <div style="background-color: #F4F4F4; border-radius: 50%; height: 12.5px; width: 12.5px; transform: translateX(0px) translateY(7px);"></div> <div style="background-color: #F4F4F4; height: 12.5px; transform: rotate(-45deg) translateX(3px) translateY(1px); width: 12.5px; flex-grow: 0; margin-right: 14px; margin-left: 2px;"></div> <div style="background-color: #F4F4F4; border-radius: 50%; height: 12.5px; width: 12.5px; transform: translateX(9px) translateY(-18px);"></div></div><div style="margin-left: 8px;"> <div style=" background-color: #F4F4F4; border-radius: 50%; flex-grow: 0; height: 20px; width: 20px;"></div> <div style=" width: 0; height: 0; border-top: 2px solid transparent; border-left: 6px solid #f4f4f4; border-bottom: 2px solid transparent; transform: translateX(16px) translateY(-4px) rotate(30deg)"></div></div><div style="margin-left: auto;"> <div style=" width: 0px; border-top: 8px solid #F4F4F4; border-right: 8px solid transparent; transform: translateY(16px);"></div> <div style=" background-color: #F4F4F4; flex-grow: 0; height: 12px; width: 16px; transform: translateY(-4px);"></div> <div style=" width: 0; height: 0; border-top: 8px solid #F4F4F4; border-left: 8px solid transparent; transform: translateY(-4px) translateX(8px);"></div></div></div> <div style="display: flex; flex-direction: column; flex-grow: 1; justify-content: center; margin-bottom: 24px;"> <div style=" background-color: #F4F4F4; border-radius: 4px; flex-grow: 0; height: 14px; margin-bottom: 6px; width: 224px;"></div> <div style=" background-color: #F4F4F4; border-radius: 4px; flex-grow: 0; height: 14px; width: 144px;"></div></div></a><p style=" color:#c9c8cd; font-family:Arial,sans-serif; font-size:14px; line-height:17px; margin-bottom:0; margin-top:8px; overflow:hidden; padding:8px 0 7px; text-align:center; text-overflow:ellipsis; white-space:nowrap;"><a href="https://www.instagram.com/p/C7V7C9Msz3J/?utm_source=ig_embed&amp;utm_campaign=loading" style=" color:#c9c8cd; font-family:Arial,sans-serif; font-size:14px; font-style:normal; font-weight:normal; line-height:17px; text-decoration:none;" target="_blank">A post shared by Jaba Kankava (@jabakankava)</a></p></div></blockquote> <script async src="//www.instagram.com/embed.js"></script>

  • კანკავას გზა დიდი სპორტისკენ

ჯაბა კანკავა 1986 18 მარტს, თბილისში დაიბადა.

მისი პირველი მწვრთნელი გურამ ჩომახიძე იყო. მასთან 6 წლის მიიყვანეს და 8 წელი ვარჯიშობდა...

14 წლის ასაკში კი გადავიდა თბილისის “დინამოში”, სადაც ვახტანგ კოპალეიშვილთან გააგრძელა ვარჯიში. მერე კი იყო გია გეგუჩაძე, რომელიც ჯაბას ენდო და 18 წლის ბიჭი უეფას თასის მატჩებში ათამაშა. რამდენად გაუმართლა, გემახსოვრებათ...

2016 წელს, "მსოფლიო სპორტმა“ ჯაბას პირველ მწვრთნელთან ჩაწერა ინტერვიუ, რომლიდანაც ფრაგმენტს გთავაზობთ.

გურამ ჩომახიძე:

- 6 წლისა იყო, ჯაბა ჩემთან რომ მოიყვანეს. დიდუბეში “მაუდის” სტადიონი რომ არის, იქ ვვარჯიშობდით. გუნდს მაშინ “ვაკე 91” ერქვა, მერე “მაუდი” დაერქვა, მერე “ელექტრონი”. “ყაზბეგის” სახელითაც გამოვდიოდით. ჯაბა ძალიან მოუსვენარი ბავშვი იყო, მაგრამ არა ისეთი, უზრდელობაში რომ გადადიან. პირიქით, თავს შეგაყვარებდა თავისი ცელქობით. მის გარეშე არაფერი ხდებოდა. ზედახორებს აწყობდა და ბავშვების ხმაურზე ოთახში რომ შევიდოდი, ვიკითხავდი - ვინ დაიწყო? რა თქმა უნდა, ჯაბა. თვითონაც შემომხედავდა ეშმაკური და ღიმილიანი სახით და ვეღარ ვუბრაზდებოდი. ისედაც არ გავუბრაზდებოდი, რადგან ზედახორაც თავისებური ვარჯიში იყო.

- გამიგია, კანკავა თავიდან თავდამსხმელი იყოო...

- დიახ, ბომბარდირი ხდებოდა. მერე სხვა ბიჭები რომ მოვიყვანეთ, ჯაბა უკან დავწიე, ნახევარდაცვაში. სხვებზე ერთი წლით პატარა იყო, მოვიდნენ გოგა ფიფია, სანდრო იაშვილი და სხვები, ამიტომაც ჯაბა უკან დავწიე. მოედანს კარგად ხედავდა და როგორც ახლაა, მაშინაც მშრომელი იყო, ფუტკარივით იყო ცენტრში. თუმცა შეტევას არ ვუშლიდი, პირიქით, უფრო შეტევაზე ორიენტირებულად დავაყენე.

- არ ეწყინა, თავდამსხმელობიდან ნახევარმცველად რომ გადაწიეთ? რაც უნდა იყოს, ბავშვებს წინ თამაში უყვართ.

- თავიდან მართლაც არ ესიამოვნა, მაგრამ ავუხსენი, რატომ გადავწყვიტე ასე. ცოტა ხანში თვითონაც მიხვდა, რომ სწორი არჩევანი გავაკეთე.

გუნდში იყო ჯაბას ძმა, ლევან კანკავაც. ის ჯაბაზე ერთი წლით დიდი იყო...

- როდის შეეშვა ფეხბურთს ჯაბას ძმა?

- როცა ჯაბა “დინამოში” გადავიდა. ლევანიც ნიჭიერი იყო, მაგრამ სისწრაფე აკლდა.

ძმები კანკავები

- ჯაბას ჰქონდა ოჯახიდან ხელშეწყობა?

- რთული პერიოდი იდგა, 90-იანი წლები და მითუმეტეს, 90-95 წლებში ხომ იცით, რამდენს უჭირდა. თუმცა ჯაბას ჰქონდა ხელშეწყობა. ერთხელ დედამისი, ქალბატონი ნანა შემხვდა და მითხრა - ეს ბავშვი მარტო ფეხბურთზეა გადართული და წიგნი საერთოდ აღარ აინტერესებს, არ ვიცი, რა მოვუხერხოო. წლების მერე შემხვდა ნანა - გახსოვს, რომ გისაყვედურეო?.. არა, ფეხბურთის წინააღმდეგი არც მაშინ იყო დედა, მაგრამ ამბობდა, სწავლასაც უნდა მიხედოსო. აი, ჯაბას მამა, გია ძალიან იყო მოწადინებული, რომ შვილი ფეხბურთელი გამხდარიყო.

- სპორტის სხვა სახეობებზე არ უვლია ჯაბას?

- აკრობატიკაზე დამყავდა მთელი გუნდი, მერე მძლეოსანი მოვიყვანე. ამან ძალიან კარგი შედეგი მისცა გუნდს. სხვა გუნდის ბავშვები რასაც ვერ აკეთებდნენ მოქნილობის მხრივ, ესენი ახერხებდნენ.

- კანკავა მაშინაც ასეთი შრომისმოყვარე იყო?

- ძალიან. ბავშვები ხომ არიან ზარმაცები, მაგრამ ჯაბა - არა. უდიდესი პასუხისმგებლობის გრძნობა ჰქონდა. ეს თვისება გაჰყვა და გაჰყვა. რასაც ვავალებდი, ზედმიწევნით ასრულებდა, მაგრამ თავის იმპროვიზაციასაც ზემოდან ამატებდა. მისგან თამაშის მიგდება და ზერელობა წარმოუდგენელი იყო. სულ კარგად თამაშობდა, სტაბილურად. დიამეტრულად შეიცვალა სხვა მხრივ: ბავშვობაში მხიარული და ენაკვიმატი იყო, ახლა კი, თავადაც იცით, ბევრი ლაპარაკი, ინტერვიუები და თავის გამოჩენა არ უყვარს.

- კონფლიქტური ხომ არ იყო?

- არა, მაგრამ თავს არავის დააჩაგვრინებდა. თავად ჯაბასგან კი ვინმეს დაჩაგვრა წარმოუდგენელი იყო და არის. ძალიან უბრალოა. ამ უბრალოებამაც გახადა ასეთი ფეხბურთელი.

- ბოლოს ისევ ჯაბა კანკავაზე. რამდენად კარგი ურთიერთობა გაქვთ? როცა ჩამოდის, გნახულობთ?

- რა უფლება აქვს, რომ არ მნახოს?! ეს ნახევრად ხუმრობით. ძალიან კარგი ადამიანია, ყველანაირად მეხმარება და ღმერთი გაახარებს.

მოკლედ, კანკავამ საკლუბო კარიერა 2004 წელს, თბილისის "დინამოში“ დაიწყო, მაშინ მწვრთნელად ახალი დანიშნული იყო გია გეგუჩაძე, რომელიც აქცენტს ახალგაზრდებზე აკეთებდა.

იმ სეზონში სპორტსმენი კლუბთან ერთად საქართველოს თასის მფლობელი გახდა, მან ასევე წარმატებით იასპარეზა ევროტურნირებზე. 18 წლის ჯაბამ მშობლიურ თბილისის "დინამოში" სერიოზული განაცხადი გააკეთა - იმ წელს გუნდი უეფას თასის ჯგუფში მოხვდა. კანკავამ გაიტანა გამარჯვების გოლი პრაღის "სლავიასთან", რამაც "დინამო" შემდეგ ეტაპზე გაიყვანა. ეს ფაქტი არ გამორჩენია საქართველოს ნაკრების მაშინდელ მთავარ მწვრთნელს, ალენ ჟირესს და... 2005 წლის სექტემბერში, ალბანეთის წინააღმდეგ (2:0), საქართველოს ნაკრებში ჯაბას დებიუტი შედგა...

"დინამოში“ წარმატებული სეზონის შემდეგ კანკავა ვლადიკავკაზის "ალანიაში“ გადავიდა, სადაც 12 მატჩი ჩაატარა. 2005 წელს კი ქართველი ნახევარმცველი უკრაინაში კიევის "არსენალში“ წავიდა, სადაც 24 მატჩი ჩაატარა და 4 გოლი გაიტანა. 2007 წლიდან ჯაბა დნეპროპეტროვსკის "დნიპროში“ ჩაირიცხა, სადაც სამწლიანი კონტრაქტი გაუფორმეს. გუნდში ახალმისული კანკავა პირდაპირ ძირითად შემადგენლობაში დააყენეს, მაგრამ კიევის "დინამოსთან“ ჩატარებულ შეხვედრისას მეტოქესთან უხეშობის გამო, მოედნიდან გააძევეს და გარკვეული პერიოდის განმავლობაში სათადარიგოთა სკამზე გაატარა.

2007 წლის ბოლოს, როგორც კი კანკავას შესაძლებლობა მიეცა, რომ გუნდში საკუთარი შესაძლებლობები გამოევლინა, ამიტომ უკრაინის ჩემპიონატის ერთ-ერთი ტურის გმირად აღიარეს. ამ პერიოდში სპორტსმენი 22 წლის იყო და მისი სპორტული კარიერა წარმატებულად მიდიოდა.

2007-08 წლის სეზონში 22 მატჩში 3 გოლი გატანა შეძლო, ხოლო 2008-09 წლის სეზონში 3 მატჩი და არცერთი გოლი არ გაუტანია. 2009 წელს ქართველმა ნახევარმცველმა ტრავმა მიიღო და თამაში მხოლოდ ერთი წლის შემდეგ განაახლა. 2011 წლის თებერვლიდან 2012 წლის აგვისტომდე იჯარის წესით განათხოვრებული იყო კრივოი-როგის "კრივბასში“, შემდეგ კი ისევ "დნიპროში“ დაბრუნდა და გუნდის კაპიტანი გახდა.

30 წლის მოთამაშის შემდეგი ნაბიჯი ევროპაში გადასვლა იყო. კანკავა ლიგა 1-ის "რეიმსში" მივიდა. მან ფრანგებთან 4-წლიანი კონტრაქტი (3+1) გააფორმა. ისევე, როგორც უკრაინაში, ქართველ ნახევარმცველს საქმე უცებ ვერ აეწყო, ძირითადად - ფრანგული ენის არცოდნის გამო.

"რეიმსმა" 2015/16 წლების სეზონი მე-18 ადგილზე დაასრულა და ლიგა 2-ში დაქვეითდა, სადაც გუნდმა შემდეგ სეზონში მხოლოდ მე-7 ადგილი დაიკავა. კანკავას ფსიქოლოგიური პრობლემები შეექმნა, ჯანმრთელობის პრობლემები ჰქონდა, თამაშები გამოტოვა და... საბოლოოდ, კონტრაქტის გაუქმება გადაწყვიტა...

საფრანგეთის შემდეგ, კანკავა 6 თვე უკლუბოდ იყო. ამ დროს, ყაზახეთში, კოსტანაის "ტობოლში" მისი გადასვლის ინიციატორი ეროვნულ ნაკრებში მისი თანაგუნდელი ნიკა კვეკვესკირი გახდა.

ჯაბამ "ტობოლში" ნურბოლ ჟუმასკალიევთან ერთად ითამაშა, რომელიც კოსტანაის კლუბის ლეგენდაა. ყაზახი ფეხბურთელის თქმით, მას კანკავაზე უფრო დიდი პროფესიონალი არასდროს შეხვედრია. 2018 წელს, ექვსწლიანი პაუზის შემდეგ, "ტობოლმა" ბრინჯაოს მედლები დაიბრუნა. ეს მეტწილად მოედნის ცენტრში კანკავას კარგი თამაშით იყო განპირობებული.

ჯამში, ამ სამი წლის განმავლობაში "ტობოლში" მისი კარიერა ძალიან შთმბეჭდავი აღმოჩნდა - ჯაბა იქაური გულშემატკივრების ერთ-ერთი საყვარელი ფეხბურთელი გახდა. ქართველმა ნახევარმცველმა გუნდში 90 თამაში ჩაატარა, 6 გოლი გაიტანა, 3 პასი გააკეთა და გუნდს ბრინჯაოსა და ვერცხლის მედლების მოგებაში დაეხმარა.

ის "ტობოლის" ისტორიაში ერთ-ერთ საუკეთესო ლეგიონერად დარჩება.

2021 წლიდან კანკავა ბრატისლავა "სლოვანის" ფეხბურთელია.

  • როგორ გადაარჩინა ჯაბამ მოწინააღმდეგე

2014 წლის 30 მარტს, კანკავას გმირობამ მსოფლიო მედიის ყურადღება მიიქცია. უკრაინის საფეხბურთო ჩემპიონატის მატჩში დნეპროპეტროვსკის "დნიპროსა" და დინამო "კიევს" შორის, უსიამოვნო ინციდენტი დაფიქსირდა. შეხვედრის 22-ე წუთზე, მეკარის საჯარიმო მოედანში მაღალი ბურთისთვის "დინამოელთა" კაპიტანი ოლეგ გუსევი და "დნიპროს" ფეხბურთელი ჯაბა კანკავა იბრძოდნენ, მაგრამ ორივეს კანკავას თანაგუნდელმა ბოიკომ დაასწრო.

ის მასპინძელთა კაპიტან გუსევს ისე შეეჯახა, რომ გონება დააკარგვინა. მომხდარზე მოწინააღმდეგე გუნდის ფეხბურთელმა კანკავამ სწრაფი რეაგირება მოახდინა და გუსევს აუცილებელი პირველადი დახმარება გაუწია. როგორც შემდგომში გაირკვა, ქართველმა "დინამოს" კაპიტანი სიკვდილს გადაარჩინა.

გონზე მოსული გუსევი საავადმყოფოში შემდგომი გამოკვლევებისთვის გადაიყვანეს. ფეხბურთელს თავის ქალის დაზიანება და მძიმე ტვინის შერყევა დაუფიქსირდა. შეჯახების შედეგად, გუსევმა სამი კბილი დაკარგა.

კლინიკის მთავარმა ექიმმა და პრეზიდენტმა, სადაც "დინამოს" კაპიტანი მკურნალობის კურსს გადიოდა, მოგვიანებით ფეხბურთელის ჯანმრთელობის მდგომარეობაზე კომენტარი გააკეთეს.

"ჯაბა კანკავას მყისიერი რეაქცია ჰქონდა და გუსევს ენის გადაყლაპვის საშუალება არ მისცა. რამდენიმე წუთში გუსევი გონს მოვიდა და ის მოედნიდან საკაცით გაიყვანეს. აღმოჩნდა, რომ ერთადერთი მსხვერპლი მომხდარში კანკავა იყო, რომელსაც ინციდენტის დროს ხელზე უკბინეს", - წერდა მაშინ "გარდიანი".

იმხანად “ზუგდიდის” ყოფილმა ნახევარმცველმა ლევან გულორდავამ უკრაინულ ინტერნეტპორტალ matchday.ua-ს ინტერვიუ მისცა, რომელშიც მომხდარზე ჰკითხეს, - კანკავას ასეთმა რეაქციამ გაგაოცათო?

ჯაბა და ლევან გულორდავა

"გასაოცარი რაა? ისეა აღზრდილი, რომ სხვა ადამიანს გულს მისცემს. ძალიან მორწმუნე ადამიანია. ალბათ, ეს ეხმარება. ჯაბა “რეჟიმისტია”. მთლიანად ფეხბურთზეა კონცენტრირებული. ვარჯიშობს, საკუთარ თავზე მუშაობს. ვერ ვიტყვი, რომ მხოლოდ ბურთით “მუშაობს”. მაგალითად, კრივშიც ვარჯიშობს, ველოსიპედითაც დადის. ერთხელ, ვარჯიშის შემდეგ დარჩენა მთხოვა. ჩვენ დილას ვჭამეთ და წვრთნის დასრულების მერე, კიდევ 3 საათი “ვიმუშავეთ”. კედელზე ბურთით ვვარჯიშობდით. საბოლოო ჯამში, ისე დავიღალე, კინაღამ ცუდად გავხდი... მას კიდევ, მგონი შეეძლო, კიდევ 3 საათი ევარჯიშა..." - უპასუხა გულორდავამ.

  • ნაკრებიდან წასვლა, დაბრუნება და ისევ წასვლა?

2022 წელს, ჯაბა კანკავა საქართველოს ნაკრებიდან წავიდა. ამის შესახებ ინფორმაცია სოციალურ ქსელში გაავრცელა.

"ცხოვრებაში დგება დრო, როდესაც შეძლებისდაგვარად მოკლედ, ბევრი რამის თქმა გსურს. ეს, სწორედ ასეთი შემთხვევაა. სიტყვა მადლობა ჩემ ცხოვრებაშიც გამორჩეულია, ამიტომ მადლობა ღმერთს, რისი კეთების შესაძლებლობაც მომცა, მადლობა ჩემ ქვეყანას, რადგან თავის წარმოჩენის საშუალება ასეთ დონეზე და ამ დოზით მქონდა. მადლობა ხალხს, თითოეულ გულშემატკივარს, ვისგანაც ვგრძნობდი სიყვარულს, გვერდში დგომას, პატივისცემას წლების განმავლობაში. გამორჩეული და განსაკუთრებული მადლობა მინდა ვუთხრა დედას, სწორედ მისი და ჩემი ოჯახის თითოეული წევრის, და ახლობელი ადამიანის დიდი დამსახურებაა, რომ მქონდა მოტივაცია და შესაძლებლობა, ამდენი ხნის განმავლობაში ვყოფილიყავი ეროვნული ნაკრების წევრი.

... მე ვარ ამაყი, რომ ვიყავი საქათველოს ეროვნული ნაკრების წევრი 17 წლის განმავლობაში. რამდენად გამომივიდა, არ ვიცი, მაგრამ მე ნამდვილად მაქსიმუმს ვაკეთებდი, რომ ჩემი ქვეყნის წარმატებაში ჩემი წვლილი შემეტანა. მივიღე გადაწყვეტილება დავასრულო სანაკრებო კარიერა, წარმატებებს ვუსურვებ მთელ საქართველოს და ეროვნულ ნაკრებს, დარწმუნებული ვარ და მჯერა მათი წარმატების მომავალში. ქვეყნის და საქართველოს ნაკრების დიდი გულშემატკივარი ჯაბა კანკავა“, - წერდა ფეხბურთელი.

2024 წლის მარტში ცნობილი გახდა, რომ საქართველოს ნაკრებში ორწლიანი პაუზის შემდეგ ნახევარმცველი ჯაბა კანკავა დაბრუნდა. ნაკრებში დაბრუნებულ ჯაბა კანკავას მოედანზე 22 მარტს გულშემატკივარი ოვაციებით შეხვდა, მაგრამ ის ჟესტი, როდესაც თამაშისას კაშიამ მას კაპიტნის სამკლავური გადასცა, განსაკუთრებულად ემოციური აღმოჩნდა გულშემატკივრებისთვის.

მოგვიანებით, მედიასთან გურამ კაშია თქვა: "ჯაბა არის მაგალითი ბევრი თაობისთვის, ჩემთვისაც. მინდოდა, ჯაბასთვის პატივისცემა გამომეხატა, არ აქვს მნიშვნელობა კაპიტნის სამკლავური ჯაბას ეკეთება თუ მე, ორივე გამოცდილი და ბებერი ფეხბურთელები ვართ და ვცდილობთ, რომ გუნდს დავეხმაროთ...“

კაშიას მანამდეც არაერთხელ ულაპარაკია ჯაბაზე.

"ჯაბა ჩემთვის ინსპირაციაა, გასაოცარია, რამდენს შრომობს, როგორი პროფესიონალია. მე მეგონა, რომ მე ვშრომობდი ბევრს, მაგრამ რაც ჯაბას თავდაუზოგავი შრომა ვნახე, მე არაფერი ვარ მასთან. ჩემზე ერთი წლით დიდია, ვერ ვხსნი, როგორ ახერხებს ამდენ ფიქრს, ვარჯიშს, თავდადებას..." - ამბობს გურამი ჯაბაზე ერთ-ერთ ინტერვიუში.

  • კანკავა და კაშია მესამედ გახდნენ სლოვაკეთის ჩემპიონები

ჯაბა კანკავა და გურამ კაშია ერთ გუნდში "სლოვანში" თამაშობენ. ორივე ქართველს კლუბთან კონტრაქტი ამ ზაფხულში ეწურება. მათთან თანამშრომლობის გაგრძელების სურვილი - გუნდის მთავარ მწვრთნელ ვლადიმირ ვაისს და კლუბის გენერალურ დირექტორს, ივან კმოტრიკ-უმცროსს აქვთ.

როგორც "სლოვანის" მაღალჩინოსანი აცხადებს, კლუბმა ქართველ ფეხბურთელებთან უკვე დაიწყო მოლაპარაკება ახალი კონტრაქტის გაფორმების თაობაზე.

"ამ ფეხბურთელების მომავალსა და მათთან თანამშრომლობის გახანგრძლივებაზე მოლაპარაკება უკვე მიმდინარეობს. შედეგებს შესაბამის დროს მოგახსენებთ", - განაცხადა კმოტრიკ-უმცროსმა.

2024 წლის აპრილში ბრატისლაველებმა შეძლეს ზედიზედ მეექვსედ ქვეყნის ჩემპიონის ტიტულის მოპოვება, სულ კი კლუბის ისტორიაში ეს მათთვის ოცდამეათე ტიტულია. კაშიასა და კანკავასთვის ეს ზედიზედ მესამედ მოპოვებული ოქროს მედალია.

გურამ კაშიამ სლოვაკეთის ჩემპიონატის მიმდინარე სეზონში 20 მატჩში 1 გოლი გაიტანა, ჯაბა კანკავამაც 20 შეხვედრაში ერთხელ შეძლო თავის გამოჩენა.

  • 100 და მეტი...

ჯაბა კანკავამ 2021 წელს ლევან კობიაშვილის რეკორდი გაიმეორა და მეორე ფეხბურთელი გახდა, რომელმაც საქართველოს ნაკრებში 100 შეხვედრა ჩაატარა. ინტერნეტში იძებნება მისი იმჟამად ჩაწერილი ინტერვიუ, რომელიც ფეხბურთი ფედერაციამ გაავრცელა.

"არასოდეს მიფიქრია, რომ ეროვნულ ნაკრებში ამდენ მატჩს ვითამაშებდი. დაახლოებით, 70-80 თამაში რომ დამიგროვდა, უკვე ვიგრძენი, შეიძლებოდა 100-მდე მიმეღწია. თუმცა, არ მიფიქრია, 100 მატჩს ჩავატარებ და წავალ-მეთქი. რეკორდები ჩემი მიზანი არასდროს ყოფილა, ეს თავისთავად მოხდა და, რა თქმა უნდა, სასიამოვნოა.

ეროვნულ ნაკრებში იმდენად მინდოდა თამაში და ეს ჩემთვის იმდენად მნიშვნელოვანი იყო, მიზნის მისაღწევად ყველაფერს ვაკეთებდი. პროფესიული კარიერის დაწყებიდან დაახლოებით წელიწადნახევარში ეროვნულ ნაკრებში მიმიწვიეს. ეს ჩემთვის მოულოდნელიც იყო და დიდი მოტივაციაც - ვცდილობდი, ადგილი შემენარჩუნებინა.

2004 წელს "დინამოს“ წარმატებული სეზონი ჰქონდა - უეფა-ს თასის ჯგუფშიც მოვხდით და ვგრძნობდი, რომ შეიძლებოდა, ნაკრებშიც გამოვეძახე. პირველ ოფიციალურ მატჩში თურქეთთან სტუმრად შეცვლაზე შევედი, რამდენიმე დღის მერე კი ალბანეთთან შინ ვითამაშეთ და ჩემი დებიუტი იქ შედგა. იმ შეხვედრაში ბევრი კარგი რამ დაემთხვა - სახლში მოგება და მაყურებლით სავსე სტადიონი. ძალიან ბედნიერი ვიყავი.

დღემდე მახსოვს, როგორ ვნერვიულობდი, როცა ალენ ჟირესმა მითხრა, "გახურდიო“. შეცვლაზე შევედი და ორ წუთში ყვითელი ბარათი მივიღე - მას მერე ყვითლები დამებედა. ვნერვიულობდი, მაგრამ ემოცია მალე დავძლიე. ალბათ, ეს გრძნობა ყველა დებიუტანტს აქვს, მაგრამ მერე ეჩვევი.

ყოფილა შემთხვევები, ყვითლების ან ტრავმის გამო გუნდს ვერ დავხმარებივარ. ასეთ დროს თითქოს, იმუხტები, ორმაგად გინდება ენერგია შემდეგ შეხვედრაზე შენი ქვეყნისთვის დახარჯო.

გამორჩეული თამაშები? ხორვატიასთან და ბელარუსთან მოგებები, რადგან ამ ორი მატჩის შემდეგ ჩვენ რეალური შანსი გვქონდა, რომ რაღაც შედეგისთვის მიგვეღწია.

ოჯახი ყველასთვის პირველ ადგილზეა. დედაჩემთან ურთიერთობას გამოვყოფდი - ტრავმისას თუ სხვა დროს, დედაჩემი ყოველთვის ჩემს გვერდით იყო.

ერთი მიზანი მქონდა - ბევრი მევარჯიშა და დამემტკიცებინა ყოველი თამაშის წინ, რომ ნაკრების თერთმეტეულში თამაშის ღირსი ვიყავი. ამისთვის საჭირო იყო შრომა.

მინდა, ყველას მადლობა გადავუხადო წლების განმავლობაში გვერდში დგომისთვის. ყოველთვის ვგრძნობდი ქომაგების სიყვარულს. იყვნენ კრიტიკულად განწყობილებიც, მაგრამ უმეტესობისგან გვერდში დგომას ვგრძნობდი და სანამ ვითამაშებ, ვეცდები, მაქსიმუმი გავაკეთო“.

<iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/xUMEMMTqIcU?si=hnH0atPmxSBr2lh5" title="YouTube video player" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" referrerpolicy="strict-origin-when-cross-origin" allowfullscreen></iframe>
  • პირადი ცხოვრება

მიუხედავად იმისა, რომ კანკავა წლებია ყველაზე სექსუალურ ქართველი ფეხბურთელების სიის ლიდერია, ამ დრომდე დასაოჯახებელია. ფეხბურთელი არასოდეს საუბრობს პირად ცხოვრებაზე საჯაროდ და არასოდეს მოხვედრილა მისი ცხოვრება ყვითელი მედიის ყურადღების ცენტრში. ერთადერთი ინტერვიუ, რომელიც მისი პირადი ცხოვრების შესახებ მოგვითხრობს, ჟურნალ "რეიტინგში“ 2014 წელს ფეხბურთელის მამასთან გია კანკავასთან დაიბეჭდა.

"შეყვარებული რომ იყოს, არ დამიმალავდა, ძალიან მინდა, ცოლი მოიყვანოს და დაოჯახდეს. ასაკი ემატება და არ მინდა, ცოლი გვიან შეირთოს. საქართველოში წლის განმავლობაში მხოლოდ ერთი თვით ჩამოდის. თითო ჯერზე მხოლოდ სამ-სამი დღით უწევს ნაკრებთან დაკავშირებით ჩამოსვლა და არაქართველის ცოლად მომყვანი არ გახლავთ. ტიპაჟია ასეთი.“ - ამბობდა გია კანკავა...

როგორც ამბობენ, ჯაბას განსაკუთრებული ურთიერთობა ჰქონდა დედასთან. სამწუხაროდ, ქალბატონი ნანა 2021 წელს გარდაიცვალა.

"ჯაბა ვარჯიშზე ან თამაშზე საერთოდ არ ლაპარაკობს, მაგრამ ის თამაშით ამბობს მის სათქმელს. 1 კვირის წინ დედა გარდაეცვალა, მაგრამ სამაგალითო მიდგომა გამოავლინა მატჩისა და მისი საქმის მიმართ. ჯაბა კანკავა საუკეთესო პროფესიონალია, ვისთანაც ოდესმე მიმუშავია. სხვები რომ ახლოს იყვნენ მასთან, საქმე გუნდში სულ სხვაგვარად იქნებოდა", - განაცხადა იმხანად "სლოვანის" მწვრთნელმა ვლადიმირ ვაისმა.

ფეხბურთელს სოციალურ ქსელში დედის არაერთი ფოტო აქვს გამოქვეყნებული. ჯაბას ჰყავს ძმა - ლევანი, რომელიც დაქორწინებულია. ფოტოებზე ჩანს, რომ ჯაბა როგორც ახერხებს, ცდილობს ძმისშვილებთან ერთად გაატაროს დრო. მათგან ერთ-ერთი მისი მოსახელეა.

დედასთან და პატარა ძმისშვილთან ერთად

ამბობენ, რომ საკმაოდ ხშირად ეხმარება ადამიანებს, თუმცა საკუთარ ქველმოქმედებაზე ლაპარაკი არა თუ არ უყვარს, სხვებსაც უკრძალავს ამაზე ხმამაღლა ლაპარაკს.

ხშირად საკუთარ მოქალაქეობრივი პოზიციის გამოხატვასაც არ ერიდება. ე.წ. აგენტების კანონპროექტის წინააღმდეგ გამოქვეყნებული მისი პოსტები ბევრისთვის მისაბაძ მაგალითად, ქუჩებში საპროტესტოდ გასული ახალგაზრდებისთვის კი დიდ მხარდაჭერად იქცა.

გულშემატკივრებს აზრით, ჯაბა სულ სხვაა, ის საქართველოს ეროვნული ნაკრების ყველა დროის კაპიტნად დარჩება, რომელიც მოედანზე სულსა და გულს დებს და იბრძვის ბოლომდე... და როცა მიიჩნევს, რომ წასვლის დროა, მიდის...