სისხლიანი ქორწილი

საერთო მხიარულებასა და ხმაურში გასროლის ხმა არავის გაუგონია. ვერც გურამი მიხვდა უცებ, რა მოუვიდა პატარძალს, რომელმაც თავი მოწყვეტით ჩამოაგდო და გვერდზე გადავარდა. ის იყო, პატარძალს უნდა მივარდნოდა, რომ მკერდში ტკივილი იგრძნო, უკან გადაიზნიქა და მისი თეთრი პერანგის გულისპირზე სისხლმა გამოჟონა...

გთავაზობთ სტატიას გაზეთ "კვირის პალიტრის" არქივიდან:

ტრაგედია, რომელზეც მინდა გიამბოთ, სამი ათეული წლის წინ მოხდა, მაგრამ როგორც გაირკვა, ფესვები ბევრად უფრო შორეულ წარსულში ჰქონდა და დრომ შურისძიების სურვილი მხოლოდ გაამძაფრა...

ყოფილი გამომძიებელი, ბატონი ბიძინა მეტრეველი კიდევ ერთ კრიმინალურ ამბავს იხსენებს:

- ყოველი საქმე ტკივილთან, შეცდომებთან და ბოლომდე გაუმხელელ სიმართლესთანაა დაკავშირებული. ახლობლები დამნაშავის რეაბილიტაციის მიზნით სულ სხვა ვერსიებს ავრცელებენ მომხდართან დაკავშირებით და ალბათ, ამის ახსნაც შეიძლება - ძნელია დამნაშავის (მით უფრო მკვლელის!) მშობელი, შვილი, დედმამიშვილი გერქვას...

...ვასაძეებმა ერთადერთი ვაჟი დააქორწინეს და ლამის ნახევარი ქალაქი დაპატიჟეს ქორწილში (გვარ-სახელები შეცვლილია). მრავალრიცხოვანი ნათესაობა კი თითქმის მთელი საქართველოდან შეკრიბეს.

გურამ ვასაძე ოჯახის ნებიერი იყო. მშობლები ყველა სურვილს უსრულებდნენ. მანქანა ჯერ კიდევ მოსწავლეს უყიდეს. სკოლის დამთავრების პირველივე წელს მოაწყვეს უნივერსიტეტის იურიდიულ ფაკულტეტზე. ჯერ კიდევ მესამეკურსელი მოვიდა პრაქტიკაზე ჩვენს განყოფილებაში. ვისთანაც მუშაობდა, მისგან ვიცოდი, რომ ნიჭიერი ბიჭი იყო. ისიც ვუთხარით, რომ მომავალში სიამოვნებით ავიყვანდით ჩვენთან სამსახურში, თუ თვითონაც ისურვებდა. ბევრი მეგობარი ჰყავდა და ბევრ გოგოსაც მოსწონდა, მაგრამ დაქორწინებას არ ჩქარობდა. 25 წლისას უკვე დონ ჟუანს ეძახდნენ...

მშობლებმა, როგორც იქნა, დაითანხმეს და ქალაქში ცნობილი ოჯახის შვილი, 17 წლის ეთერი გაურიგეს, რომელიც იმ ზაფხულს სამედიცინო ინსტიტუტის სტუდენტი გახდა. ქორწილში გურამმა ჩვენი განყოფილების რამდენიმე გამომძიებელიც მიგვიწვია. მიუხედავად იმისა, რომ სხვა სისტემაში მუშაობდა, მაინც გვემეგობრებოდა...

ულამაზესი ნეფე-პატარძალი იყო. ცეკვაც მოუხდათ, ერთად დგომაც. გრძელი სეფის თავში (მაშინ საქორწინო დარბაზები ჯერ კიდევ არ იყო მოდაში!) რომ დასხდნენ, მექორწილენი თვალს ვერ სწყვეტდნენ.

საერთო მხიარულებასა და ხმაურში გასროლის ხმა არავის გაუგონია. ვერც გურამი მიხვდა უცებ, რა მოუვიდა პატარძალს, რომელმაც თავი მოწყვეტით ჩამოაგდო და გვერდზე გადავარდა. ის იყო, პატარძალს უნდა მივარდნოდა, რომ მკერდში ტკივილი იგრძნო, უკან გადაიზნიქა და მისი თეთრი პერანგის გულისპირზე სისხლმა გამოჟონა...

გამაყრუებელი წივილ-კივილი ატყდა. გამომძიებლებმა მაშინვე იარაღი დავაძვრეთ და სეფის უკან გავცვივდით, რადგან გასროლა აშკარად იქიდან მოხდა, მაგრამ საეჭვო ვერავინ შევნიშნეთ. არც რამე ნიშანი ჩანდა, რაც კვალს აგვაღებინებდა... როცა სასწრაფო დახმარების ბრიგადა მოვიდა, ნეფე-პატარძალს სიცოცხლის ნიშანწყალი აღარ ეტყობოდა. ერთისთვის კეფა გაეხვრიტა დამიზნებით ნასროლ ტყვიას, მეორეს კი პირდაპირ გულში მოხვედროდა...

დიდი ლხინი დიდმა უბედურებამ შეცვალა. ყველა გაოგნებული იყო. ვინც კი დავკითხეთ, ვერავინ გაიხსენა, რომ გურამს ვინმესთან სერიოზული კონფლიქტი ჰქონოდა...

ისევ გურამის დედამ, ქალბატონმა ევამ მოგვცა თითქოს ხელჩასაჭიდი ძაფი. შვილის ცხედართან მდუმარედ მჯდომს, თითქოს ცნობიერება დაუბრუნდა და აკივლდა:

- იმან... იმ უნამუსო ქალმა დამიღუპა შვილი. იმან არ აპატია სხვაზე დაქორწინება!..

გაგრძელება