13 ნოემბერს საფრანგეთის დედაქალაქში დატრიალებული ტერორისტული შეტევის შემდეგ ჩვენ პარიზში მყოფ თანამემამულეებს დავუკავშირდით.
ქეთი ლობჟანიძე (ექიმი): "პოლიცია მოგვიწოდებს, ქუჩაში გასვლისგან თავი შევიკავოთ, რადგან ტერორისტებს ეძებენ და ყოველ წამს მოსალოდნელია სროლა. ფრანგებმა გამაოცეს - ვაჟკაცურად, ღირსეულად, "მარსელიეზის" თანხლებით ტოვებდნენ სტადიონს. სოციალური ქსელებით დაიწყეს მობილიზება ქუჩაში დარჩენილების შესაფარებლად. ისეთი ჯოჯოხეთია, თავი მძაფრსიუჟეტიანი ფილმის პერსონაჟი მგონია. სამწუხაროდ, თვალსაჩინოა აქაური სპეცსამსახურების უუნარობა, რამაც შესაძლოა უფრო გაათამამოს ტერორისტები".
მალხაზ კუპრაძე (პოლიტოლოგი): "სტად დე ფრანსიდან", სადაც 3 აფეთქება მოხდა, 500 მეტრში ვცხოვრობ. სასწრაფო დახმარების მანქანები არ გაჩერებულან. ეს არის სირიელი ჯიჰადისტების მიერ მომზადებული ტერაქტი, რომელსაც ფრანგმა ტერორისტებმა ხელი შეუწყვეს. რა თქმა უნდა, ფრანგ ტერორისტებში ადგილობრივი არაბები იგულისხმებიან. გამოძიებამ იცოდა, რომ ტერაქტი მზადდებოდა და რატომ არ გააძლიერა უსაფრთხოება?! ჩემი ყურით ვუსმინე კლოდ მონიკეს (ბრიუსელში სტრატეგიული და საინფორმაციო ცენტრის პასუხისმგებელი მდივანი), რომელმაც განაცხადა, რომ სექტემბრიდან უკვე იცოდნენ, რაღაც საშინელება რომ მზადდებოდა".
დიანა ჭანკოტაძე (ჟურნალისტი): "ფრანგები უღიმიან და ერიდებიან მუსლიმანებს, რადგან მათი ეშინიათ. თუ მათ რელიგიაზე წამოგცდა რამე, ვაი შენი ბრალი, ქვეყანას დააქცევენ იმის მტკიცებით, რომ მუსლიმანს შეურაცხყოფ.