ელიზბარაანთ გივიას შეყვარებულ თინიას "თავგადასავალი" - როგორ გამოიყურება და რას საქმიანობს დღეს "სიყვარული ყველას უნდას" ცნობილი პერსონაჟი

"ფილმის გადაღების შემდეგ კარგა ხანს სოფელში ყველა "პაპი, პაპის" მეძახდა. იმითაც დატანჯული ვიყავი, რომ სკოლაში, დასვენების დროს ყველა ბიჭი მე დამდევდა, თუმცა ვერ მეწეოდნენ ან, უფრო სწორად, თუ არ მინდოდა, არ დავიწევდი", - სიცილით გვიამბობს ბევრისთვის საყვარელი ფილმის - "სიყვარული ყველას უნდა" ერთ-ერთი მთავარი გმირის, პატარა გივიას (სიმონ ბერიკაშვილი) შეყვარებული თინიას როლის შემსრულებელი, დღეს უკვე თსუ-ის გერმანული ენის ლექტორი, იმავდროულად, რექტორის აპარატისა და აკადემიური საბჭოს სამდივნოს უფროსი მზექალა აჭაიძე და იმ ბედნიერ შემთხვევას იხსენებს, რომლის წყალობითაც გადასაღებ მოედანზე აღმოჩნდა:

- სცენარი ჩემს სოფელზე - ახალსოფელზეა დაწერილი. გადაღებამდე გიორგი შენგელაია ჩამობრძანდა სოფლის დასათვალიერებლად, თან თინიას როლისთვის პატარა გოგონებს ეძებდა. ბიძაჩემმა ბატონი გიორგი შინ მოიყვანა სტუმრად. დანახვისთანავე გვითხრა, სწორედ ასეთი გოგონა მჭირდებაო. სასინჯი კადრებისთვის თბილისში ჩამომიყვანეს და დაახლოებით, 300 გოგონადან 3 გოგონა - ქუთაისელი, ფოთელი და მე - კახელი დაგვტოვეს. ხომ გჯერათ, რომ კახელებზე გადასაღებ ფილმში კონკურენტებს აშკარად ვაჯობებდი? ჰოდა, დამამტკიცეს კიდეც. ასე მოვხვდი 8 წლის გოგონა არაჩვეულებრივი ადამიანების გვერდით - რეჟისორები გიორგი შენგელაია და მიშიკო ჭიაურელი, მათი ასისტენტი ქალბატონი ლია (სამწუხაროდ, გვარს ვერ ვიხსენებ) მეც და სიმონსაც ძალიან გვანებივრებდნენ, ლამის, ხელის გულზე გვატარებდნენ.

- გივისთან ანუ სიმონ ბერიკაშვილთან პირველი შეხვედრის შთაბეჭდილება გახსოვთ?

- ფილმს ზაფხულში იღებდნენ ყვარლისა და თელავის სოფლებში. დილაობით ჯერ სიმონს გაუვლიდნენ ხოლმე შინ, გურჯაანში, მერე - მე. მახსოვს, პირველად, რეჟისორის ასისტენტი მოვიდა ჩემს წასაყვანად და ვიღაც საყვარელი, ვერცხლისწყალივით მოძრავი, უკომპლექსო ბიჭი მოიყოლა. ჩვენებმა, რა თქმა უნდა, შემოიპატიჟეს და ეს ბიჭიც კაცურად მიუჯდა მაგიდას, კარგად მოკალათდა და... ასე გავიცანი სიმონი. თავიდან მისმა სითამამემ ცოტათი გამაოცა კიდეც, მერე სულ გვაშაყირებდნენ, პატარა ცოლ-ქმარი ხართ, შეყვარებულებიო. სიმონი ისეთი უშუალო იყო, ადვილად დავახლოვდით. წარმოიდგინეთ, მიუხედავად ჩვენი გმირების "სიყვარულისა", ერთმანეთს არც კი ვეპრანჭებოდით. ისიც მახსოვს, მადიანად ჭამა რომ უყვარდა და კიდევ, სულ მეტრაბახებოდა, შენ მხოლოდ ერთ ფილმში გადაგიღეს, დამწყები ხარ, მე გამოცდილი მსახიობი ვარ, ბევრ ფილმში ვმონაწილეობო. ისეთი კარგი და ხალისიანი ადამიანი იყო, რასაც აკეთებდა, ყველაფერი გამოსდიოდა. მე და სიმონი ბევრ ეპიზოდში გადაგვიღეს. სამწუხაროდ, გახმოვანებაზე რომ მივედით, აღმოვაჩინეთ, რომ დიდი ნაწილი ამოუჭრიათ. მაგალითად, ერთ-ერთი ეპიზოდის გადაღებისას, სოფელ შილდაში ძალიან გვაწვალეს - მე სკოლიდან მოვდივარ და უნდა გამოვიარო ბირჟა, სადაც, თუ გახსოვთ, სოფელში ახალჩამოსული მაყვალა მიდის თავისი საკერავი მანქანით. ბირჟაზე ბიჭებთან ერთად გივია-სიმონიცაა აყუდებული და კრემიან ღვეზელს შეექცევა. მე მივაძახე: რას ჩამომდგარხარ ჩვენებიანთ ვირივითა-მეთქი? ისიც "ხურდას" მიბრუნებს და ასე გრძელდება სიტყვებით პაექრობა. რატომ გავწვალდით, ახლაც ვერ ვხვდები, მაგრამ კადრებს ლამის მთელ დღეს ვიღებდით. წარმოიდგინეთ, სწორედ ეს ეპიზოდი ამოიღეს, არადა, ყველაზე მეტად მომწონდა. იცით, რამდენი ვიტირეთ მე და სიმონმა, გახმოვანების დროს ეს კადრები რომ არ დაგვხვდა? ისე, გახმოვანებისას ყველა წვალობდა, ჩვენ კი იოლად გავართვით თავი. გიორგი შენგელაია სულ გვაქებდა, მისთვის ნამდვილი ვარსკვლავები ვიყავით.

გაგრძელება