2010 წლის 24 ნოემბერს "ყველა სიახლის" ჟურნალისტი არმაზ ხარძიანი დააკავეს და ბრალი თბილისში, ყაზბეგის ქუჩაზე მდებარე ერთ-ერთი ლომბარდის დაყაჩაღებაში დასდეს. ამ ამბავმა მისი ახლობლები, მეგობრები და თანამშრომლები გაგვაოგნა, რადგან ნიჭიერი და გაბედული ჟურნალისტისგან, რომელიც ყოფილი ხელისუფლებისადმი მწვავე და კრიტიკული სტატიებით გამოირჩეოდა, ყაჩაღობა ვერ დავიჯერეთ. მართალია, არმაზმა აღიარა დანაშაული, მაგრამ მისი საქმე მაინც ბურუსით არის მოცული. ახალ გარემოებებზე გვესაუბრებიან მისი მამა, ზევსი ხარძიანი და ადვოკატი ირაკლი გაბრიჭიძე.
ზევსი ხარძიანი:
- მას შემდეგ, რაც ქვეყანაში პოლიტიკური ვითარება შეიცვალა, ხმის ამოღების საშუალება მომეცა. ამიტომ თხოვნით მივმართავ ახალ ხელისუფლებას, რომ გადახედონ ჩემი შვილის, არმაზ ხარძიანის საქმეს და ხელახლა გამოიძიონ.
- აქამდე რატომ არაფერს ლაპარაკობდით?
- იმიტომ, რომ ყოფილი ხელისუფლების წარმომადგენლების მხრიდან იყო მუქარა ჩემს ოჯახზე, ჩემს ორ ვაჟზე. მემუქრებოდნენ, თუ არმაზი ხელისუფლებისადმი კრიტიკული სტატიების წერას თავს არ დაანებებს, სამუშაო ადგილებს დაგაკარგვინებთ და მხოლოდ ამას არ დავჯერდებითო. არმაზი კი შეუპოვარია და მწვავე წერილების წერას თავი არ დაანება. მეუბნებოდა, მამა, ჟურნალისტი ვარ და ჩემს მოვალეობას ვასრულებო. არადა, რამდენჯერმე ვთხოვე, შეშვებოდა ამ საქმეს, რადგან მუქარა მუქარაზე მომდიოდა. გარდაბანში ერთ-ერთ ობიექტზე ვმუშაობ და ჩემს სამსახურთან სარწყავ არხში წყლის ადიდების შედეგად უამრავი ადამიანი დაზარალდა. ზოგს დაპრესილი თივა ჩაულპა, ზოგსაც შინაური ცხოველი და ფრინველი ამოუწყდა. ადგილობრივი ხელისუფლება კი დაზარალებულებს ჰპირდებოდა, რომ შეიქმნებოდა სპეციალური კომისია და ზარალს აუნაზღაურებდნენ. 5-6 თვის გასვლის შემდეგ ყველაზე უფრო დაზარალებულზე, რომელსაც გაუფუჭდა უამრავი თივა და დაეხოცა ცხვარი და ფრინველი, არმაზმა მთხოვა, გამეგო, რა თანხით დაეხმარა მას ადგილობრივი ხელისუფლება. ვკითხე და მიპასუხა, არაფერი მოუციათ, თუმცა, მპირდებიანო. თურმე დაზარალებულთათვის ბიუჯეტიდან 4 მლნ ლარი გამოუყვიათ, მაგრამ ამ ხალხისთვის არაფერი მიუციათ. ეს ჩემმა შვილმა რომ გაიგო, საკმაოდ მწვავე სტატია დაწერა, ხელისუფალნი ამ ხალხს თვალში ნაცარს რატომ აყრიან, ერთი მილიონი მაინც მიგეცათ გაჭირვებულებისთვის და სამი შეგეჭამათო. ამ სტატიის გამოქვეყნებიდან სამი დღის შემდეგ დამირეკა ჩემმა ნაცნობმა და შეხვედრაზე შემითანხმდა. ის ორ უცნობ ადამიანთან ერთად მეახლა სამსახურში. მაშინვე მივხვდი, რაშიც იყო საქმე. ვუთხარი, არმაზის საქმიანობასთან არანაირი შეხება არ მაქვს-მეთქი. უცნობებმა ამიხსნეს, შენ პრობლემა არ შეგექმნება, მაგრამ შენს უფროს ვაჟს არა მხოლოდ სამსახურიდან გავაგდებინებთ, არამედ ციხეშიც გავგზავნით, ხოლო უმცროს ვაჟს, რომელიც ტელეფონების შემკეთებელია, ერთ-ერთ გაფუჭებულ ტელეფონში ნარკოტიკს ვუპოვით და იმასაც ციხეში გავგზავნითო. აი, ასეთ ტერორში გვიწევდა ცხოვრება. გარდა ამისა, როდესაც ვენაში გიგი უგულავას მეუღლემ იმშობიარა, ავსტრიაში იყვნენ ხელისუფლების სხვა წევრებიც, მათ შორის გია ბარამიძე, ერეკლე კოდუა, გიგი წერეთელი და სხვები. არმაზმა ეს ყველაფერი გაზეთში დაწერა - გამოიკვლია, რა თანხა დაჯდა ხელისუფალთა რამდენიმედღიანი ცხოვრება ავსტრიის დედაქალაქში. ამ ამბის შემდეგ კიდევ უფრო გამძაფრდა მუქარა - შენი შვილი გააჩუმეო!
- როგორც ვიცი, არმაზი დაპატიმრებამდე რამდენიმე დღით ადრე ნახეთ.
- 23 ნოემბერს, გიორგობის დღესასწაულზე, ყველა ჩემთან შევიკრიბეთ და ეს დღე აღვნიშნეთ. სხვათა შორის, იმ დღესაც ვკითხე, შვილო, ხომ არაფერი გიჭირს-მეთქი, რადგან ბოლო დროს ანერვიულებული მეჩვენებოდა. მიპასუხა, არაფერი მიჭირსო. მეორე დღეს, 24 ნოემბერს კი, შევიტყვე, რომ არმაზი დაჭერილია. არადა, 25 ნოემბერს გაერთიანებული ოპოზიციის მიტინგი უნდა ჩატარებულიყო, სადაც არმაზიც უნდა ყოფილიყო. არმაზი კონსერვატიული პარტიის წევრიც იყო, ამიტომ ვთხოვ ახალ ხელისუფლებას, რომ გადახედოს საქმეს, რადგან დარწმუნებული ვარ, ჩემი შვილი წინა ხელისუფლების რეპრესიების მსხვერპლი გახდა. არმაზს ორი შვილი ჰყავს, რომლებიც მამის დაპატიმრების შემდეგ გაოგნებული არიან... ბავშვებს მოვლა-პატრონობა, მამა სჭირდებათ...
- თქვით, დაპატიმრებამდე არმაზი აფორიაქებული იყო, რაღაცაზე ნერვიულობდაო.
- ნამდვილად ასე იყო, ვერ ვცნობდით. დაკავების შემდეგ მასთან ადვოკატი რომ შევიდა, არ ახსოვდა, რა მოხდა...
ირაკლი გაბრიჭიძე, არმაზ ხარძიანის ადვოკატი: - არმაზ ხარძიანი დააკავეს 2010 წლის 24 ნოემბერს, რამაც, როგორც ყველას, ასევე მეც, შოკი მომგვარა. არადა, მეორე დღეს თბილისში ოპოზიციის მიტინგი იგეგმებოდა და ვიფიქრე, რომ მას ან ნარკოტიკი ჩაუდეს, ან - იარაღი, რადგან აქტიური ჟურნალისტი და კონსერვატიული პარტიის "წევრი იყო. მაგრამ ჩემდა მოულოდნელად, აღმოჩნდა, რომ არმაზი ყაჩაღობის გამო დააკავეს. გამოძიების ვერსიით არმაზი ყაზბეგის ქუჩაზე მდებარე ლომბარდის დაყაჩაღებას აპირებდა, მაგრამ ამ ლომბარდის ერთ-ერთმა თანამშრომელმა მოახერხა გარეთ გამოსვლა და ოთახში არმაზის გამომწყვდევა, რაც ჩემთვის სარწმუნო არ არის...
- ასე ადვილად შეიძლება ადამიანს დასწამო ყაჩაღობა?
- როდესაც ადამიანს პოლიტიკური ნიშნით დევნი, მას ნებისმიერ დანაშაულს დასწამებ. არმაზ ხარძიანმა ახლახან, ხელისუფლების შეცვლის, ანუ მას შემდეგ, რაც ციხეებში პატიმრებზე ზეწოლა შეწყდა, განაცხადა, რომ როდესაც ვაკე-საბურთალოს პოლიციის იმჟამინდელ უფროსს ვუთხარი, შეგეძლოთ ნარკოტიკი ჩაგედოთ და ისე დაგეჭირეთო. სამართალდამცველს უპასუხია, რადგან წარმოშობით სვანი ხარ, ადვილი დასაჯერებელი იქნება, ყაჩაღობას რომ ჩაიდენდიო.
ახლა აგიხსნით, როგორ ხდება ყაჩაღობის ინსცენირება და შემდეგ დაბრალება. ნებისმიერ ადამიანს დაიბარებ ან სხვა გზით მიიყვან კონკრეტულ ადგილზე, ან, უბრალოდ, თვალთვალის შემდეგ დაინახავ, სად დადის ხშირად. შემდეგ იქ დაახვედრებენ ადამიანებს, რომლებიც კონკრეტულ ქმედებას ჩაიდენენ, ანუ დაახლოებით ისეთს, რაც არმაზს გაუკეთეს. ლომბარდის გვერდით არის სურსათის მაღაზია. რეალურად არ ვიცით, არმაზი ლომბარდში იყო მისული თუ მაღაზიაში. დავუშვათ, ლომბარდში იმყოფებოდა. კაცს, თუ დაყაჩაღება უნდა, როგორ შეიძლება ლომბარდის ერთი პატარა ოთახიდან გაექცეს თანამშრომელი ქალი, კარი გარედან ჩაუკეტოს ანუ დაამწყვდიოს?.. ამ ყველაფრის შემდეგ გამოიძახებენ პოლიციის თანამშრომლებს და მორჩა, ყაჩაღობის ფაქტზე დაჭერილი ხარ. არმაზისთვის ნარკოტიკი ან იარაღი რომ ჩაედოთ, არავინ დაიჯერებდა და ეს თვითონაც მშვენივრად იცოდნენ, ამიტომაც აქციეს ყაჩაღად: დაკავების შემდეგ მას ბრალი არა ერთ, არამედ ყაჩაღობის სამ ეპიზოდში წაუყენეს. ერთ-ერთი ბრალმდებელი იყო მწვანილის გამყიდველი ქალბატონი, რომლისთვისაც ქუჩაში ბიჭს 50 ლარი წაურთმევია და ამ ქალბატონმა არმაზი "ამოიცნო". წინა ხელისუფლების სასამართლოში ამ ყველაფრის უარყოფა ძალიან ძნელი იყო. დღეს კი ვაცხადებ, რომ არმაზ ხარძიანი არის პოლიტპატიმარი, მიუხედავად იმისა, რომ ყაჩაღობაში ედება ბრალი. ამიტომაც, მიმაჩნია, რომ მისი საქმე დაწვრილებით არის შესასწავლი და ხელახლა გამოსაძიებელი.
- არსებობს არმაზის აღიარებითი ჩვენება...
- არმაზი თავდაპირველად, დუმილის უფლებას იყენებდა, თუმცა შემდეგ, როგორც ხდებოდა ხოლმე, აღიარა და მიუსაჯეს 10 წლით თავისუფლების აღკვეთა. რომ არ ეღიარებინა დანაშაული, საპროცესო გარიგება არ მოხდებოდა და 10 წლის ნაცვლად 25 წელს მიუსჯიდნენ. მოგეხსენებათ, იმ პირობებში, რაც წინა ხელისუფლების დროს ციხეებში ხდებოდა, პატიმრები აღიარებას აღიარებაზე იძლეოდნენ თავის გადასარჩენად. ამიტომ, რადგან დღეს ქვეყანაში პოლიტიკური სიტუაცია შეცვლილია, უფრო მეტი დაკვირვებით უნდა გადაიხედოს თითოეული საქმე, თუნდაც პატიმრის მიერ აღიარებული.
ნინო მაისურაძე
![]()
ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"
(გამოდის ოთხშაბათობით)