ისრაელი გაკვირვებული და იმედგაცრუებულია პალესტინის სტატუსთან დაკავშირებით საქართველოს გადაწყვეტილებით, - განაცხადა ისრაელის ელჩმა საქართველოში იუვალ ფუქსმა მას შემდეგ, რაც გაირკვა, რომ 29 ნოემბერს გაეროს გენერალურ ასამბლეაში ჩატარებული კენჭისყრისას საქართველომ პალესტინისთვის ე.წ. არაწევრი სახელმწიფოს სტატუსის მინიჭებას დაუჭირა მხარი. ამ ინფორმაციის გავრცელებიდან მოკლე ხანში, ფაქტობრივად, სრული დაბნეულობა იყო ხელისუფლებაში, თუმცა მოგვიანებით საქართველოს საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილე დავით ჯალაღანიამ განაცხადა, რომ გადაწყვეტილების მიღებისას ქართული მხარე კონსულტაციებს აწარმოებდა ყველა მხარესთან, მათ შორის შეერთებულ შტატებთან და ისრაელთან. ასეთ შემთხვევაში გაურკვეველია, რატომ მოჰყვა ამას მწვავე რეაქცია ისრაელისგან - ისრაელის საგარეო საქმეთა მინისტრმა საქართველოში დაგეგმილი ვიზიტიც კი გადადო. რა მოხდა რეალურად? - ამ საკითხზე კომენტარი პოლიტოლოგ რამაზ საყვარელიძეს ვთხოვეთ.
- ბატონო რამაზ, უკვე არაერთი განცხადება და შეფასება მოვისმინეთ პალესტინის თემაზე, საინტერესოა, თქვენთვის თუ არის ნათელი, ვინ და რატომ მიიღო ეს გადაწყვეტილება?
- სამწუხაროდ, არა. ჯერჯერობით დასკვნის გაკეთება რთულია, რადგან ამისთვის საკმარისი ინფორმაცია არ არის. არ გაშიფრულა ის მექანიზმი, როგორ მოხდა ამ გადაწყვეტილების მიღება, როდის და სად დაიწყო ამ თემაზე მუშაობა. როგორც წესი, ამგვარ სახელმწიფო დონის გადაწყვეტილებებს გარკვეული ჯგუფი ამზადებს და შემდეგ ამას სთავაზობს თავისი არგუმენტებით და დასაბუთებით უმაღლესი თანამდებობის პირებს. თუ ეს სამუშაო შეასრულა გაეროში ჩვენმა წარმომადგენლობამ, მაშინ სხვა რამე უნდა იფიქროს კაცმა, თუ ეს თბილისში მომზადდა, მაშინ საერთოდ გაუგებარია, რა უნდა იფიქრო. ვიცით, რომ ჩვენი წარმომადგენლობა გაეროში პოლიტიკურად ორიენტირებულია, აქამდეც ვნახეთ, კონკრეტული პოლიტიკური ძალის ინტერესების გამო საელჩოები რაღაც-რაღაცებს რომ აკეთებდნენ. ამიტომ თუ გადაწყვეტილება გაეროში მომზადდა, შესაძლებელია შეცდომის პროვოცირება იქიდან მომხდარიყო. თუ ეს გადაწყვეტილება თბილისში დაიგეგმა, მაშინ გაუგებარია, რატომ არაფერი იცოდა ამის თაობაზე პარლამენტის საგარეო საკითხთა კომიტეტის თავმჯდომარე თედო ჯაფარიძემ? არ არის გამორიცხული, ამ გადაწყვეტილების მიღების მიზეზი შიდა სტრუქტურული მექანიზმების დაუხვეწაობაც იყოს, ფაქტია, რომ ახალ ხელისუფლებას ეს პრობლემა ჯერჯერობით თითქმის ყველა უწყებაში აქვს.
- ამ გადაწყვეტილებაში დადებით მხარეს თუ ხედავთ?
- არაბულ ქვეყნებთან ინტენსიური ურთიერთობა რომ გვქონდეს, ვიტყოდი, ეს გადაწყვეტილება პოზიტიურია-მეთქი, მაგრამ ასე არ არის. კი, ჩვენი რეგიონის სახელმწიფოებია და არ არის სასურველი მეზობლებთან ცუდი ურთიერთობა, მაგრამ ამისთვის არსებობდა ნეიტრალური არჩევანი - კენჭისყრისას თავის შეკავება. ამ გადაწყვეტილების ერთადერთი ანალოგია მახსენდება, რასაც პოზიტიური შედეგი მოჰყვა. ვგულისხმობ სააკაშვილის მოქმედებას 2008 წლის აგვისტოს ომის შემდეგ, როდესაც მან დაინახა დასავლეთის მხრიდან ბოიკოტისმაგვარი დამოკიდებულება და ამის პასუხად აღმოსავლეთისკენ, კერძოდ, ირანისკენ გადადგა ნაბიჯი, რამაც გაამართლა - დასავლეთის ქვეყნებმა აშკარად შეცვალეს სააკაშვილის ხელისუფლების მიმართ დამოკიდებულება. არ ვიცი, შესაძლოა, ასეთი ჩანაფიქრია ამ გადაწყვეტილების უკანაც, დასავლეთმა ახალი ხელისუფლების მიმართ ბოლო პერიოდში გამოკვეთილი კრიტიკული ინტონაცია რომ შეიცვალოს, მაგრამ მაინც არ მგონია, ეს სწორი იყოს. ირანთან ურთიერთობა მთელი დასავლეთისთვის, ფაქტობრივად, სირთულის შემქმნელი იყო, ამ შემთხვევაში კი, როდესაც ასზე მეტმა სახელმწიფომ, მათ შორის ევროპის ქვეყნებმა მხარი დაუჭირეს ამ რეზოლუციას, მარტო ამერიკამ და ისრაელმა შეიძლება მიიღონ ეს არასანდო პარტნიორის ნაბიჯად. პირველი უარყოფითი შედეგი უკვე ვნახეთ, ისრაელის საგარეო საქმეთა მინისტრმა უარი თქვა საქართველოში ჩამოსვლაზე.
- ეს გადაწყვეტილება როგორ იმოქმედებს ჩვენი კონფლიქტური რეგიონების არაღიარების პოლიტიკაზე?
- არ მგონია, ამან არაღიარების პოლიტიკას შეუქმნას საფრთხე, ეს ისრაელის ელჩმაც აღნიშნა. ჩვენი რეგიონების არაღიარება უფრო ფართო საკითხია, ვიდრე საქართველოსთან ამა თუ იმ ქვეყნის ურთიერთობა. ჩვენი რეგიონების აღიარება რუსეთის მოთხოვნისთვის დამორჩილებას გულისხმობს, ამიტომ ამას არც ევროპის ქვეყნებისგან და არც ამერიკის შეერთებული შტატებისგან არ უნდა ველოდოთ. თუმცა არ არის გამორიცხული, პალესტინის თაობაზე მიღებული გადაწყვეტილება ზოგიერთმა მხარემ რუსეთის ინტერესებისკენ გადადგმულ ნაბიჯად აღიქვას. დასავლეთში ისედაც ჩანს ტენდენცია, რომ ახალი ხელისუფლების მოქმედებებში რუსული პოლიტიკის გავლენა დაინახონ. ამ თვალსაზრისით ეს ნაბიჯი სერიოზული რისკების შემცველია. თუმცა არ ვიტყოდი, რომ ეს რისკები დიდი და კატასტროფულია. ამ პრობლემების მოგვარება შეიძლება, თუ არსებობს კარგი ახსნა იმისა, რატომ გადადგეს ეს ნაბიჯი. ჩვენ ეს ახსნა ჯერ ვერ მოვისმინეთ. თუ ეს ძნელი ასახსნელია ქვეყნის მოსახლეობისთვის, მაშინ უფრო რთულად ასახსნელი იქნება დასავლეთისთვის.
- დასავლური პრესა აქტიურად წერს, რომ ახალი ხელისუფლება ძველი ხელისუფლების წარმომადგენლებს პოლიტიკურად დევნის, თქვენც მიიჩნევთ, რომ ეს "ნაციონალური მოძრაობის" მიერ დაქირავებული ლობისტური ჯგუფების მუშაობის შედეგია?
- ლობისტური ჯგუფები მართლაც თავისას აკეთებენ, ეს ბევრ რამეში გამოჩნდა. როგორც გახმაურდა, უშიშროების საბჭოს ბიუჯეტიდან, მგონი, 16 მილიონი ლარია დახარჯული ამგვარ საკონსულტაციო მომსახურებაზე, თანაც ისე, რომ ინფორმაცია სრულიად დახურულია და ადევს გრიფი "საიდუმლო". თუმცა დასავლეთის კრიტიკის ასახსნელად ეს საკმარისი არ მგონია. ჩვენ წლების განმავლობაში გაცილებით უარესს, რეალურად პოლიტიკური დევნის სურათს ვხედავდით, მაგრამ დასავლეთი ამაზე ხმას არ იღებდა. მაშ, რა ხდება ახლა, რა პრობლემა აქვს ახალ ხელისუფლებასთან დასავლეთს? როგორც ვატყობ, პოლიტიკურ დევნაზე საუბარი უფრო საბაბია, ვიდრე რეალური მიზეზი. საქმე ის არის, რომ დასავლეთში მაინც გვარიანად აშფოთებთ ახალი ხელისუფლების საგარეო კურსი. როგორც "ნაციონალური მოძრაობა", ასევე მისი ლობისტები ცდილობენ, ივანიშვილი რუსული ინტერესის გამტარებლად წარმოაჩინონ, დაანახვონ დასავლეთს, რომ ივანიშვილის გუნდს საქართველო რუსეთისკენ მიჰყავს. ვიდრე დასავლეთი ივანიშვილის ხელისუფლების პოლიტიკურ ორიენტაციაში არ დარწმუნდება, ეცდება, ის მუდმივად ბოდიშის მოხდის რეჟიმში ჰყავდეს. ვიმედოვნებ, რომ მალე დარწმუნდება.
- ბატონო რამაზ, ისეთი შთაბეჭდილება რჩება, რომ ახალი ხელისუფლება ძალიან ჩქარობს, და ამ სიჩქარეში ბევრ შეცდომას უშვებს.
- შეცდომები მართლა ბევრია. მაგალითისთვის გამოდგება თუნდაც პალესტინის თემა. ასევე, სჯობდა, ბევრი რამ არ თქმულიყო, მაგალითად, "მე-9 არხის" შესახებ, რასაც ასეთი არეულობა მოჰყვა... ზედმეტი ემოცია დაიხარჯა ტარიფებსა და ეკონომიკის თაობაზე გაკეთებულ განცხადებებზეც. საჭიროა, გაცილებით მეტი ყურადღება მიექცეს საზოგადოების ინფორმირებულობას როგორც ქვეყნის შიგნით, ისე მის გარეთ. ამ თვალსაზრისით "ნაციონალური მოძრაობა" არ გაჩერებულა, ის თავის საქმეს და პიარს აკეთებს. ოღონდ ისე, რომ მათი პიარი მიმართულია "ქართული ოცნების" წინააღმდეგ. თუ "ქართულმა ოცნებამ" არაფრად ჩააგდო მის წინააღმდეგ ნაციონალების მიერ აგორებული პიარი და არაფერი დაუპირისპირა, დამარცხდება. კარგად გვახსოვს, ასეთი წაყრუება შევარდანაძეს ხელისუფლების დაკარგვად რომ დაუჯდა. სამწუხაროდ, ახალ ხელისუფლებაში პოლიტიკურ ბრძოლისუნარიანობას ნაკლებად ვხედავ, ცოტა ნაადრევად ჩათვალეს, რომ ბრძოლა დამთავრებულია. საარჩევნო ბრძოლა დასრულდა, ახლა სულ სხვა ბრძოლა დაიწყო.
ნათია დოლიძე
![]()
ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"
(გამოდის ოთხშაბათობით)