2012 წლის დადგომისას არავის ეეჭვებოდა, რომ პოლიტიკურად ურთულესი, თუმცა ძალიან საინტერესო წელიწადი გვედო წინ. მოლოდინი ნამდვილად გამართლდა. მეტიც, პროცესები ისე წარიმართა, რომ საქართველოს ისტორიაში ეს წელი, დიდი ალბათობით, სახელმწიფოებრივად მნიშვნელოვანი ცვლილებების სახელით შევა. მიმდინარე წელს წინასაარჩევნო დაძაბულობა იყო პოლიტიკური პროცესების მთავარი მამოძრავებელი ძალა. 2011 წლის ოქტომბერში პოლიტიკურ ასპარეზზე ბიზნესმენისა და მეცენატის, ბიძინა ივანიშვილის გამოჩენამ ცხადი გახადა, რომ ქვეყნის მმართველ ელიტას ალტერნატივა გაუჩნდა, რაც 2012 წლის პირველ ნახევარში უკვე მნიშვნელოვან პოლიტიკურ ძალად ჩამოყალიბდა, მეორე ნახევარში კი ამ ძალამ, მიუხედავად უამრავი წინააღმდეგობისა, მოახერხა არჩევნებში გამარჯვება და ხელისუფლების სათავეში მოსვლა. წლის მიწურულს წარმოგიდგენთ ქვეყანაში პოლიტიკური პროცესების განვითარების კალეიდოსკოპს. ერთად გავიხსენოთ, რა გადაგვხდა ყველას ერთად თავს ამ მართლაც შეშლილ 2012 წელს!
ასე იწყებოდა
2012 წლის პირველივე დღეებში თავსატეხად იქცა 2011 წლის მიწურულს "მოქალაქეთა პოლიტიკური გაერთიანებების შესახებ" კანონში შესატანი ცვლილებები და ლამის მთელი პოლიტიკური სპექტრი დაეძებდა პარლამენტის მიერ მიღებული კანონიდან გამქრალ სიტყვას - "ამ", რომელმაც ბევრი რამ შეცვალა კანონში. ისე მოხდა, რომ ამ საკანონმდებლო ცვლილებებს უკუქმედების ძალა თან მიანიჭეს და თან არ მიანიჭეს, თუმცა ფაქტია, ამ ცვლილებების შედეგად იმჟამად ჯერ კიდევ კონტროლის პალატაში შექმნილმა ე.წ. სპეციალური მონიტორინგის სამსახურმა, კანონში ცვლილების შეტანამდე, პარტიათა კარგა ხნით ადრინდელი შემოსავლებისა და ხარჯების შემოწმება დაიწყო. მეტიც, მონიტორინგის სამიზნედ იქცნენ არასამთავრობო ორგანიზაციებიც. 2012 წლის ერთ-ერთ მთავარ პოლიტიკურ მოთამაშედ კონტროლის პალატის მონიტორინგის სამსახური იქცა. მისი ხელმძღვანელი ნათია მოგელაძე კი, შეიძლება ითქვას, ოპოზიციას კოშმარად მოევლინა. სწორედ მის სახელს დაუკავშირდა ქვეყანაში გაჩაღებული დაჯარიმება-დაყადაღების პროცესი და პარტიული შემოწირულობების გამო კონტროლის პალატაში მოქალაქეთა მასობრივად დაბარების ფაქტები.
"ქართული ოცნება"
21 თებერვალს მილიარდერმა ოპოზიციონერმა ბიძინა ივანიშვილმა საზოგადოებას პოლიტიკური კოალიცია "ქართული ოცნება" წარუდგინა. კოალიციაში ოთხი დამფუძნებელი პოლიტიკური პარტია გაერთიანდა: "ქართული ოცნება - დემოკრატიული საქართველო", "ჩვენი საქართველო - თავისუფალი დემოკრატები", "რესპუბლიკური პარტია" და "ეროვნული ფორუმი". "კონსერვატორულ" და "ხალხის პარტიებს" კოალიციაში მათი ლიდერები წარმოადგენდნენ. კოალიციას მოგვიანებით შეუერთდნენ "მრეწველებიც". როგორც მოსალოდნელი იყო, საბოლოოდ ეს პოლიტიკური ძალა საარჩევნო ბლოკად ჩამოყალიბდა, სახელწოდებით: "ბიძინა ივანიშვილი - ქართული ოცნება". ამ პოლიტიკურმა ძალამ თავი განსაკუთრებულად დაგვამახსოვრა მთელი საქართველოს მასშტაბით იმ ხალხმრავალი მასშტაბური აქციებით, რომლის მსგავსიც, ფაქტობრივად, მანამდე არ ყოფილა.
სამთავრობო ცვლილებები
ივნისის მიწურულს მიხეილ სააკაშვილმა კიდევ ერთი სამთავრობო კარუსელი დაატრიალა. იმთავითვე ჩანდა, რომ ეს საარჩევნოდ გადადგმული ნაბიჯი იყო. ამ ცვლილებების შედეგად პრემიერ-მინისტრის პოსტზე ნიკა გილაური ჯერ ქვეყნის "ხერხემლად" გამოცხადებულმა, შემდეგ კი პრეზიდენტის მიერ "გაღლეტილად" შერაცხილმა ვანო მერაბიშვილმა შეცვალა. დიდი ხნის მითქმა-მოთქმის შემდეგ, ბოლოს და ბოლოს, მინისტრთა კაბინეტი დატოვეს სოფლის მეურნეობის მინისტრმა ბაკურ კვეზერელმა და ლტოლვილთა და განსახლების მინისტრმა კობა სუბელიანმა, რომელმაც "ნაციონალური მოძრაობის" საარჩევნო სიაში გადაინაცვლა. თავდაცვის მინისტრი დიმიტრი შაშკინი გახდა, შინაგან საქმეთა მინისტრი - ბაჩო ახალაია. ძნელი სათქმელია, იქნება თუ არა ეს "ნაციონალური მოძრაობის" ბოლო კარუსელი, რადგან ბოლო ხანს ამ გუნდისა და მათი ლიდერისგან ისმის განცხადებები, რომ ისინი უახლოეს მომავალში დაბრუნდებიან ხელისუფლებაში. რეალური სამთავრობო ცვლილება კი უკვე არჩევნების შემდეგ განხორციელდა, როდესაც პრემიერმა ივანიშვილმა ახალი მინისტრთა კაბინეტი ჩამოაყალიბა.
არჩევნები - 2012
პირველი ოქტომბრის საპარლამენტო არჩევნები ქვეყნის ისტორიაში შევა, როგორც ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი მოვლენა, როდესაც მშვიდობიანად, არჩევნების გზით მოხერხდა ხელისუფლების შეცვლა, თუმცა, შემდგომ განვითარებული მოვლენები არ იძლევა იმის თქმის საშუალებას, რომ ეს შეცვლა სრულფასოვანია. საქმე ის არის, რომ პრეზიდენტი, რომელიც კიდევ 9 თვის განმავლობაში შეინარჩუნებს ძალაუფლებას, მწვავე ოპონირების რეჟიმზე გადავიდა, გარდა ამისა, ადგილობრივი თვითმმართველობის ორგანოები ნაწილობრივ ისევ "ნაციონალური მოძრაობის" მიერ კონტროლდება. რაც შეეხება საარჩევნო პროცესს, არჩევნების დღეზე მეტად დაძაბული იყო წინასაარჩევნო პროცესი, თუმცა პირველ ოქტომბერსაც იყო რამდენიმე დაპირისპირება, მათ შორის, ხაშურის ერთ-ერთ სარჩევნო უბანზე შეიარაღებული და ნიღბიანი ადამიანების მონაწილეობით. არსებობდა შიში იმისა, რომ "ნაციონალური მოძრაობა" არ დათმობდა ძალაუფლებას და პროცესები კიდევ უფრო გართულდებოდა, თუმცა, ყველასთვის მოულოდნელად, პრეზიდენტმა სააკაშვილმა, როგორც "ნაციონალური მოძრაობის" ლიდერმა, აღიარა დამარცხება. ცენტრალურმა საარჩევნო კომისიამ საბოლოოდ ამგვარი შედეგი გამოაქვეყნა:
"ბიძინა ივანიშვილი - ქართული ოცნება" - 54,97%
"ერთიანი ნაციონალური მოძრაობა - მეტი სარგებელი ხალხს" - 40,34 %
"გიორგი თარგამაძე - ქრისტიან-დემოკრატიული გაერთიანება" - 2,04%
"შალვა ნათელაშვილი - ლეიბორისტული პარტია" - 1,24%
წლის ადამიანი
წლის ადამიანი და პოლიტიკოსიც უდავოდ ბიძინა ივანიშვილია, რომელმაც ერთ წელიწადში მოახერხა და, თუ პრეზიდენტ სააკაშვილს დავესესხებით, "გაფარჩაკებული" ოპოზიციისგან ჩამოაყალიბა მძლავრი პოლიტიკური ძალა, რომელმაც გატეხა საზოგადოებაში სააკაშვილის ხელისუფლების მიერ დანერგილი შიში. ადამიანმა, რომელიც წლების განმავლობაში უხმაუროდ ეწეოდა ქველმოქმედებას, მოახერხა ყველაზე ხმაურიან და ურთულეს ასპარეზზე გამარჯვება. მისი კომპრომეტირება ამ საქმეში ამაში დახელოვნებულმა პოლიტიკურმა ოპონენტებმა, ფაქტობრივად, ვერ შეძლეს. ერთადერთი, რასაც მთელი წინასაარჩევნო პროცესის განმავლობაში მას ბრალდებად უყენებდნენ, პრორუსული ორიენტაცია იყო, თუმცა ამის დასაბუთება "ნაციონალური მოძრაობის" ლიდერებს ძალიან გაუჭირდათ. მთელი წლის ლაიტმოტივი იყო ივანიშვილისთვის საქართველოს მოქალაქეობის აღდგენის თემა. იმჟამინდელმა მმართველმა ჯგუფმა მართლაც უცნაური გადაწყვეტილება მიიღო და იმის მაგივრად, რომ მისთვის უმტკივნეულოდ მიეცათ მოქალაქეობა, შეცვალეს კონსტიტუცია და არჩევნებში მონაწილეობის უფლება მიანიჭეს, როგორც ევროკავშირის ქვეყნის მოქალაქეს. ასევე ამავე ცვლილებით მიეცა უფლება, გამხდარიყო ქვეყნის პრემიერ-მინისტრი. არჩევნებიდან მოკლე ხანში მას, ბოლოს და ბოლოს, საქართველოს მოქალაქეობა მიანიჭა პრეზიდენტმა სააკაშვილმა.
წლის დაბრუნება
წლის მთავარი დაბრუნება ტელეკომპანია "იმედის" კანონიერი მფლობელის, ბადრი პატარკაციშვილის ოჯახისთვის დაბრუნებაა. თუმცა ეს პროცესი საკმაოდ დახურულად და გაუმჭვირვალედ წარიმართა. სრულიად გაუგებარია, რატომ და რა პირობით დათმეს წილები იმ მფლობელებმა, რომელთა ხელშიც ტელეკომპანია 2007 წლის 7 ნოემბრის შემდეგ განვითარებული პროცესების შედეგად აღმოჩნდა. საზოგადოებისთვის ნათელი იყო, რომ 2008 წლიდან "იმედს" სააკაშვილის ხელისუფლება აკონტროლებდა და იგი ხელისუფლების მხარდამჭერ პროპაგანდასაც ეწეოდა. აქვე გვინდა გავიხსენოთ იმ ადამიანების დაბრუნებაც, ვისაც არ ელოდნენ ან ვინც აქამდე ვერ ახერხებდა ჩამოსვლას. ყველასთვის მოულოდნელი იყო ციხის სკანდალური ვიდეოკადრების გასაჯაროების შემდეგ ქვეყნიდან წასული შს ყოფილი მინისტრის, ბაჩო ახალაიას დაბრუნება, რომელიც მალევე აღმოჩნდა ციხის გისოსებს მიღმა. მოულოდნელი იყო თავდაცვის ყოფილი მინისტრის, ირაკლი ოქრუაშვილის დაბრუნებაც, რომელიც, წესით, პოლიტდევნილის სტატუსის მინიჭებას პარიზში უნდა დალოდებოდა, თუმცა ის რატომღაც ამას არ დაელოდა და სამშობლოში დაბრუნდა. დაბრუნდა და აეროპორტშივე დააპატიმრეს.
წლის მინისტრი
ვფიქრობთ, არავინ შემოგვედავება, თუ ვიტყვით, რომ წლის მინისტრი არის თეა წულუკიანი, რომელმაც ივანიშვილის მთავრობაში იუსტიციის მინისტრის პორტფელი ჩაიბარა და მოკლე ხანში პირადად დააკავა თავდაცვის სამინისტროს გენერალური შტაბის უფროსი. თეა წულუკიანი საზოგადოებაში განსაკუთრებული ნდობით სარგებლობს, რაც საზოგადოებრივი აზრის ბოლოდროინდელმა კვლევებმა აჩვენა. წულუკიანი ნამდვილი პროფესიონალია და ხშირად საკმაოდ ხისტი განცხადებებით გვამახსოვრებს თავს.
ნათია დოლიძე
![]()
ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"
(გამოდის ოთხშაბათობით)