"ავტობუსის ძაღლები" თუ კანონდამცველები?
ამას წინათ ინტერნეტსივრცეში ერთ საინტერესო ცნობას წავაწყდი. ის იუწყებოდა, პენსიონერმა კონტროლიორი ფეხქვეშ ამოიდო და სცემაო!
დაგვეთანხმებით, ამ ამბის მთელი კურიოზულობა მხოლოდ იმით არ გამოიხატება, რომ ხანდაზმულმა პენსიონერმა ახალგაზრდა და ჯან-ღონით სავსე კონტროლიორი გალახა, საქმე სულ სხვა რამ არის, - ჩვენში ნამდვილად სცემენ კონტროლიორებს, - ანუ მათ, ვისაც მგზავრობის საფასურის გადახდაზე კონტროლის უფლება კანონით აქვს მინიჭებული. ესე იგი რა გამოდის, ჩვენ კანონს ვცემთ?
საკვირველი კი ის არის, რომ ეს ამბავი სულაც არ იწვევს, საზოგადოების და მათ შორის, ყვითელი ავტობუსის მგზავრების პროტესტს (რომელიც ფაქტობრივად, მთელი დედაქალაქია). სწორედ ამის გამო ბუნებრივად ჩნდება კითხვები: მართლა ისეთი ველურები ვართ ქართველები, რომ სხვა ქვეყნებისთვის ნორმად ქცეულ წესებთან შეგუება არ შეგვიძლია თუ ამის მიზეზი ქვეყანაში არსებული მასობრივი სიღატაკეა? ან იქნებ კონტროლი ანუ კონტროლიორობა ქართული მოვლენა არ არის და ამიტომაც ვცდილობთ თავიდან კონტროლიორების მოშორებას?
ვიდრე ამ კითხვებზე პასუხს გავცემდეთ, მოდი, ზოგიერთი "ეპიზოდი" გავიხსენოთ, ყვითელი ავტობუსებიდან. მაგალითად ჯიბეებში ხელის ჩაყოფაზე დახელოვნებული სალარო აპარატები, რომელთაც თურმე თქვენს მონა-მორჩილსაც არაერთხელ "გამოავლეს პირში ჩალა" და ეს მხოლოდ ბოლო ხანს დაფიქსირა, ანუ მაშინ, როცა მორიგი ასეთი შემთხვევისას დაჭმუჭნილი ბილეთი არ გავასწორე და არ დავხედე. იმის ნაცვლად რომ ამ ჯერზე უფასოდ მემგზავრა( მოგეხსენებათ, რომ მეტროთი და ავტობუსით პირველი მგზავრობისას 50 თეთრის გადახდის შემდეგ მომდევნო საათ-ნახევრის განმავლობაში მგზავრობა უფასოა), სალაროს ჩემთვის 50 თეთრი მოუპარავს! თან, რა ოსტატობით! ბილეთზე კი დაუფიქსირებია, რომ 0 თეთრი გავხარჯე, სინამდვილეში კი 50 თეთრი ჩამოუჭრია!
- რა იყო, ქალბატონო, პირველად გაიგეთ ამ ქურდობის ამბავი? ამდენ ხანსაც დაგეხედათ ბილეთზე და მიხვდებოდით, როგორ გვცინცლავენ ფულს ეს უსინდისოები, პირადად რამდენი ხანია მაგ დღეში ვარ, ავიღებ ბილეთს მგონია, უფასოდ ვიღებ და ამასობაში თურმე ესენი 50 თეთრს მაგლეჯენ! ასე უპასუხა ჩემს გაკვირვებას ერთმა ქალბატონმა და თითი კონტროლიორს მიაშვირა.
ამ უკანასკნელმაც არ დაახნა და აყვირდა, - მე რა შუაში ვარ, ალბათ მერიამ მგზავრობის ფასი შეცვალაო და თან მიაყოლა, - აბა, რა გეგონათ უფასოდ კატაობა რომ გინდათ, ეგრე კი არ არის საქმეო! აი, ეს კი არ უნდა ექნა, - ყვირილი მაშინ გენახათ, ჯერ ხომ მთელი ავტობუსის რისხვა დაატყდა თავზე, მერე ერთმა კუნთებზე მომზირალმა ყმაწვილმა კუნთების ცქერას თავი ანება და ქურთუკის გახდა დაიწყო, რაღა თქმა ინდა, კონტროლიორის საცემად! ეს უკანასკნელიც მობილურს ეცა, - საპატრულო სამსახურში დასარეკად. მაგრამ ვინ დაარეკვინებდა, - წინ რამდენიმე ქალი გადაუდგა და ხმაშეწყობილად აკივლდა!
ბაია პატარაიას თათია სამსახარაძე და უფლებადამცველები დაუპირისპირდნენ - „სამი წელია პირში წყალი მაქვს დაგუბებული...“
ქართველი ჟურნალისტის და ამერიკელი დიპლომატის ქორწილი ვაშინგტონში - "ძალიან ბედნიერები ვართ, რომ ვიპოვეთ ერთმანეთი"
