მერიის აუქციონის სკანდალური დოკუმენტები - 15 მილიონი თაღლითებისთვის?

სახელმწიფო ბრალდება თბილისის მერს, გიგი უგულავასა და თავდაცვის ყოფილ მინისტრს, დავით კეზერაშვილს, სხვისი ქონების მითვისებასა და უკანონო შემოსავლების ლეგალიზაციას ედავება. თუმცა, ეს ერთადერთი შემთხვევა არ არის, როცა უგულავა-კეზერაშვილის მეგობრული ტანდემი თანამდებობას, გავლენასა და ძალაუფლებას პირადი კეთილდღეობისთვის იყენებდა. გარე რეკლამაზე მოპოვებული მონოპოლია ერთ-ერთია იმ საეჭვო სქემებიდან, რომელიც ამ ორი ყოფილი და მოქმედი მაღალჩინოსნის სახელს უკავშირდება. დოკუმენტები, რომლებიც "კვირის პალიტრამ" მოიპოვა, ნათელი მაგალითია იმისა, თუ როგორ ირგებდნენ და საკუთარი სურვილისამებრ ცვლიდნენ ტენდერის პირობებს იმ დროს გაბატონებული პოლიტიკური კლანის წევრები. შემდეგ კი ბიზნესის ამა თუ იმ სექტორის მონოპოლიზებას ახდენდნენ და ისაკუთრებდნენ(!). სამწუხარო და გასაკვირი კი ის არის, რომ ახალი ხელისუფლების პირობებშიც უკანონოდ მოპოვებული მონოპოლია დღემდე ხელშეუხებელია და ბიუჯეტის ძარცვას აგრძელებს.

დღეს თბილისში გარე რეკლამის განთავსების ექსკლუზიურ უფლებას, 2021 წლამდე, შპს "აუთდორ. ჯი" ფლობს. ეს კომპანია ბოლო დრომდე დავით კეზერაშვილის სახელს უკავშირდებოდა. ბილბორდებისა და მონიტორების გარდა, კომპანია რეკლამის განთავსების უფლებას ფლობს საზოგადოებრივ ტრანსპორტში, ქალაქში არსებულ საფეხმავლო ხიდებსა და თბილისის ლიფტებში. თბილისის ქუჩებში სარეკლამო ბანერის განთავსება რომ მოინდომო, პროექტი თბილისის არქიტექტურის სამსახურს უნდა შეუთანხმო, მაგრამ ნებართვა მის განთავსებაზე "აუთდორ.ჯი"-სგან უნდა აიღო(?!). ასევე სარეკლამო კონსტრუქციის ყოველ 1 კვადრატულ მეტრზე, რომელსაც თავად აღმართავ, ფული მონოპოლისტ "აუთდორ. ჯი"-ს უნდა გადაუხადო. "აუთდორ.ჯი"-ს გარდა, ქალაქში გარე რეკლამის ინფრასტრუქტურის მცირე ნაწილს რამდენიმე სხვა სარეკლამო კომპანიაც ფლობს, მაგრამ ისინიც კი თავის საკუთარ ფარებსა და სხვა სარეკლამო საშუალებებზე რეკლამის განთავსებისთვის გარე რეკლამის "პატრონს" - "აუთდორს", იჯარის თანხას უხდიან. ერთი კომპანიისთვის ექსკლუზიური უფლებების გადაცემითა და კონკურენტების ჩამოშორებით ერთი ჯგუფის ხელში აღმოჩნდა, როგორც მასშტაბური სარეკლამო პოლიტიკური ბერკეტები, ასევე მილიონების შოვნის გარანტირებული შესაძლებლობა. თუმცა, ამას წინ უძღოდა ძალზე საეჭვო სქემა, რომელიც იმ დროს საჯარო და გამჭვირვალე აუქციონის სახელით "კარგად" შეიფუთა.

ჯაბა სამუშია, თბილისის საკრებულოს თავმჯდომარის მოადგილე: "არსებობს 2006 წლის 29 დეკემბრის გადაწყვეტილება, რომლის თანახმად, თბილისში გარე რეკლამის რეგულირების საკითხი მთლიანად საკრებულოს კომპეტენცია იყო. მაგრამ, ვინაიდან მავანთ ჩაფიქრებული ჰქონდათ ეს სფერო ხელში ჩაეგდოთ, 2009 წლის 6 თებერვალს მერია შემოდის ინიციატივით და საკრებულოს ართმევს გარე რეკლამის რეგულირების უფლებას. მერიის ამ ინიციატივას ყოველგვარი წინააღმდეგობის გარეშე ეთანხმება საკრებულოს მაშინდელი უმრავლესობა და დოკუმენტს ხელს აწერს საკრებულოს მაშინდელი თავმჯდომარე ზაალ სამადაშვილი. ამის შემდეგ, დაახლოებით ერთ თვეში, თბილისის მერია აცხადებს აუქციონს გარე რეკლამის განთავსების ნებართვის გაცემაზე. აუქციონი იმართება 2 აპრილს და 3 აპრილს მერია უკვე გადასცემს ნებართვას აუქციონში გამარჯვებულ "აუთდორ.ჯი"-ს და "მაგი სტილი მედიას". მაგრამ აქ მოხდა ერთი საინტერესო ფაქტი, რომელიც აუცილებლად უნდა გახდეს ცალკე შესწავლის საგანი და საკრებულოს სარევიზიო კომისია უნდა ჩაერთოს აღნიშნული საკითხის შესწავლაში. აუქციონის პირობებში მითითებულია, რომ ნებართვის საფასურის მინიმალური ოდენობა 1 კვ.მეტრზე განისაზღვრება 18 ლარით.

თუმცა ნებართვაში, რომელიც კომპანიებზე მერიის სააუქციონო კომისიამ მეორე დღეს გასცა, რეკლამის განთავსებისთვის თანხა 1 კვ.მეტრზე 6 ლარამდე შემცირდა(?). ფაქტობრივად, მოხდა მესამედი თანხის დაწესება, რაც, ბუნებრივია, კანონდარღვევაა. შემდეგ კი მოხდა ის, რომ "მაგი სტილი მედიამ" გარე რეკლამის თავისი ნებართვა უსასყიდლოდ დაუთმო "სმოდ ედვერთაიზინგს", რომელიც, თავის მხრივ, ისევ "აუთდორთან" ასოცირდება და ერთი ჰოლდინგის წევრები არიან. ისევე როგორც ბევრ სხვა სფეროში, მერიამ გარე რეკლამის მონოპოლიზებაც მოახდინა. ეს იყო სააკაშვილის მთავარი პოლიტიკა.

ამის წინა პირობა იყო ანტიმონოპოლიური სამსახურის გაუქმება, რომ შემდეგ ბიზნესის ყველაზე საინტერესო სფეროებში მონოპოლისტები შემოეყვანათ.

ამის შესანიშნავი მაგალითია სამარშრუტო ტაქსების ტენდერიც. როცა მთელ ქალაქში მხოლოდ ერთ სუბიექტს აქვს გარე რეკლამის განთავსების უფლება, ეს, რა თქმა უნდა, ქმნის საკმაოდ მძიმე ვითარებას, როგორც ბიზნესის განვითარების თვალსაზრისით, ასევე კორუფციული გარიგებებისთვის და შესაძლოა იქცეს ძლიერ ბერკეტად ნებისმიერი ხელისუფლების ხელში, რომელსაც შეუძლია ერთი კონკრეტული კომპანიის მეშვეობით მართოს თბილისში გარე რეკლამის განთავსების ან არგანთავსების საკითხები. სასწრაფოდ უნდა მოხდეს ამ საკითხების შესწავლა, სამართლებრივი დასკვნის დადება ტენდერის ჩატარების მართებულობაზე და რაც მთავარია, საკრებულომ უნდა დაიბრუნოს თავისი უფლება გარე რეკლამის რეგულაციასთან დაკავშირებით. თბილისი შესაძლებელია გაიყოს არა მხოლოდ რამდენიმე ლოტად, არამედ ლოტები იყოს დიფერენცირებული ბილბორდებისთვის, ლაითბოქსებისთვის და სხვა საშუალებებისთვის.

და კიდევ, მნიშვნელოვანია, რა ზარალი მიიღო ბიუჯეტმა ამ დანაშაულებრივი ტენდერით. როცა აუქციონს აცხადებ 18 ლარზე და ჩატარებიდან მეორე დღეს ამ თანხას თვითნებურად 6 ლარამდე ამცირებ, გამოდის, რომ ამ ხნის განმავლობაში თბილისის ბიუჯეტმა დაახლოებით 15 მილიონი ლარი იზარალა. ვფიქრობ, ეს საკმარისი საბაბია იმისთვის, რომ ამ დოკუმენტების შესწავლით შესაბამისი ორგანოები დაინტერესდნენ".

იხილეთ სტატიის რული ვერსია