როდის გვექცევა მარხვა სასჯელად - რჩევები მორწმუნეებს
შობის მარხვას, რომელიც ნოემბრის ბოლო დღეებში იწყება და 7 იანვრამდე გრძელდება, მართლმადიდებელი ქრისტიანები გამორჩეული კრძალვითა და სიყვარულით ინახავენ: ამ დროს მხოლოდ სამარხვო საკვებს იღებენ და მცირე თუ დიდი ცოდვებისაგან თავს იკავებენ. დასაშვებია თუ არა მარხვის დროს ხორციელი კავშირი მეუღლეებს შორის? - ამ კითხვაზე წმინდა კვირიკესა და ივლიტას სახელობის ტაძრის მღვდელმსახური, დეკანოზი ლაზარე დულუზაური გვიპასუხებს:
- უნდა ვაღიარო, რომ ამ შეკითხვით მართლაც ბევრი მოგვმართავს. ხორციელი კავშირის აკრძალვა შეიძლება დამაბრკოლებელიც კი აღმოჩნდეს ეკლესიაში ახლად მოსული ადამიანისათვის. ყველაფერი ერთბაშად რომ ავუკრძალოთ, შეიძლება მან საერთოდ გადაიფიქროს ეკლესიაში სიარული, ამიტომ ვურჩევთ და ვეუბნებით: მოერიდონ ფიზიკურ ურთიერთობებს ოთხშაბათს და პარასკევს, ზიარების წინ და ზიარების შემდეგ დღეებში. თუ ადამიანი არ არის დიდი ხნის მრევლი და არა აქვს იმდენი სულიერება, ასეთი გამონაკლისის დაშვება შეიძლება, თუმცა, წესით, თუ მარხვას იცავ, უნდა დაიცვა როგორც სულიერად, ასევე ხორციელადაც. ადამიანი მარხვაში უნდა გლოვობდეს და თავის სურვილებზე უარის თქმაც უნდა შეეძლოს. ამგვარი გამონაკლისები დასაშვებია, როცა ადამიანს ახალი დაწყებული აქვს მარხვაც და ეკლესიური ცხოვრებაც.
- მამა ლაზარე, ალბათ მსგავსი გამონაკლისი დასაშვებია მაშინაც, როცა მეუღლეებს შორის ერთი მარხულობს, მეორე კი - არა.
- დიახ, განსაკუთრებით მაშინ ვაძლევთ ასეთ კურთხევას, როდესაც ერთ-ერთი მარხულობს, მაგრამ შეიძლება ორივე მარხულობდეს და ადამიანის უძლურების გამო მოძღვარმა მაინც დაუშვას გამონაკლისი.ჩვენს მრევლს ვერ მოვთხოვთ შეასრულოს ის, რაც მის შესაძლებლობებს აღემატება, ადამიანი რა სიმძიმის აწევასაც შეძლებს, იმას უნდა შეეჭიდოს. მოძღვარმა ხომ იცის, რა სულიერება აქვთ მის სულიერ შვილებს და ამის მიხედვით მოითხოვს მათგან მცნებების შესრულებას. შეიძლება დიდი ხნის მრევლიც იყოს, შეიძლება ორივე ცოლ-ქმარი ეკლესიური იყოს, მაგრამ მათი მდგომარეობის მიხედვით მოძღვარმა ეს გამონაკლისი მაინც დაუშვას. ეკლესია ითვალისწინებს ჩვენს სისუსტეს და ცდილობს ყველა ადამიანს ინდივიდუალურად მიუდგეს. აქვე უნდა გავითვალისწინოთ ერთი რამ: შეიძლება მთელი მარხვის განმავლობაში თავს იცავდე, მაგრამ ყველას განიკითხავდე, ბრაზობდე და ოჯახის წევრებსაც ისეთ დღეში აგდებდე, რომ შენს მარხვას აზრი აღარც ჰქონდეს, შესაძლოა იმრუშო ან სხვა რამ დააშავო.
- ესე იგი, სულიერი მარხვა გაცილებით უფრო აღმატებულია ხორციელზე?
- რასაკვირველია. თუკი ადამიანი მარტო საკვებით მარხულობს, მაგრამ მნიშვნელოვან ცოდვებს ჩაიდენს, მაშინ შესაძლოა, ეს მარხვა მას სასჯელადაც ექცეს. უპირატესი მნიშვნელობა ენიჭება ადამიანის სურვილს, მის ნებასა და მოთმინებას, რა შეუძლია მას და რა - არა. ადამიანი ნელ-ნელა უნდა იზრდებოდეს სულიერებაში, თუ მას არა აქვს უფლის სიყვარული და არ იცის, რის გამო იკავებს თავს, ბუნებრივია, გაუჭირდება გაგება - რატომ ამბობს უარს გემრიელ საკვებზე ან სხვა ფიზიკურ სიამოვნებებზე. ჩვენც ყველა ადამიანს მისი სულიერი და ფიზიკური მდგომარეობიდან გამომდინარე ვექცევით, განსაკუთრებით მაშინ, როცა ეკლესიურ ცხოვრებაში პირველ ნაბიჯებს დგამენ: ჩვილ ბავშვს ერთბაშად ხომ არ ვაძლევთ პურსა და ხორცს? ასევე ხდება ეკლესიაშიც: ადამიანს ყველაფერი ერთბაშად რომ აღუკვეთოთ, ის საერთოდ აღარ მოვა ტაძარში. ისედაც ბევრს ჰგონია, რომ ეკლესია ადამიანის უფლებებს ზღუდავს და ყველაფერს კრძალავს. როდესაც დავანახებთ, რომ ქრისტიანობა სინამდვილეში სიყვარულია და არა აკრძალვები, როდესაც ადამიანი უფლის სიყვარულს ისწავლის, მას აღარც დასჭირდება რაღაცის აკრძალვა და მითითება. მოძღვრები ისედაც ძალიან ვფრთხილობთ, რადგან ჩვენც ადამიანები ვართ და შეიძლება გამოგვეპაროს ადამიანის ღირსება ან ნაკლი, ან მრევლი აღსარების დროს არ იყოს ბოლომდე გახსნილი და შეიძლება ისეთი ტვირთი ავკიდოთ, რომელსაც ვერ მოერევა. ამიტომ სულიერი შვილიც გახსნილი და გულწრფელი უნდა იყოს მოძღვართან, ამ შემთხვევაში ამ უკანასკნელს აღარ გაუჭირდება მისი დაყენება სწორ გზაზე და სულიერი გაზრდა. ძალზე ხშირია შემთხვევა, როდესაც ქმარი არ არის ეკლესიური, ამ შემთხვევაში სულიერ შვილს ვურჩევთ, რომ უმჯობესია ქმარს დაემორჩილოს, მართალია, მარხვას გატეხს, მაგრამ უპირატესი ჩვენთვის ოჯახის მთლიანობა, მორჩილება და სიყვარულია. შეიძლება მორწმუნემ მეუღლეს შეახსენოს, რომ მარხვაა, ან მეორე დღეს უნდა ეზიაროს, თუკი ერთმანეთის პატივისცემა აქვთ, მის სიტყვას აუცილებლად გაითვალისწინებს, მაგრამ თუ არა აქვს გაცნობიერებული მარხვის არსი და მნიშვნელობა, მაშინ უმჯობესია, ცოლი დაემორჩილოს.
- ალბათ აუცილებლად უნდა აღვნიშნოთ ერთი რამ: ხშირად ადამიანები იმიტომ არ დადიან ეკლესიაში, რომ ჰგონიათ ყველაფერს ვერ შეასრულებენ.
- მეც ხშირად გამიგონია თავის მართლება: იმიტომ არ მოვდივართ ეკლესიაში და მარხვას იმიტომ არ ვიწყებთ, რომ მერე უფრო დიდ ცოდვაში ჩავვარდებითო. ხალხი უნდა გაერკვეს, რომ ასე არ არის, რომ ეკლესია ადამიანთა სულიერ სისუსტესაც ითვალისწინებს. თუ ადამიანს ახალი დაწყებული აქვს ეკლესიაში სიარული, მოძღვარი კურთხევას აძლევს, რომ პირველი და ბოლო კვირა მაინც შეინახოს.
- ასევე ხშირად სვამენ შეკითხვას - როდესაც ბინაში არ არის საკმარისი ადგილი, სად შეიძლება ხატების დაბრძანება?
- ცოლ-ქმრის ოთახში ხატები არ უნდა იყოს, იქ შეიძლება იყოს ჯვარი, რომ ეს ადამიანები დაცულნი იყონ ბოროტი ძალისაგან, ხატი კი არ არის სასურველი. თუ სხვა გზა არ არის და საკმარისი ადგილი არა აქვთ, შეიძლება ხატებს ფარდა ჩამოაფარონ, ან კარადაში, სუფთა ადგილზე შეინახონ, ლოცვის დროს ფარდას გახსნიან, ხოლო შემდეგ - ისევ ჩამოაფარებენ. ასე იქცევიან ძალიან ბევრ ქრისტიანულ ოჯახში, სადაც უფლის რწმენა და სიყვარულია.
ხათუნა გიგოგიძე
ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"
(გამოდის ოთხშაბათობით)
ქართველი ჟურნალისტის და ამერიკელი დიპლომატის ქორწილი ვაშინგტონში - "ძალიან ბედნიერები ვართ, რომ ვიპოვეთ ერთმანეთი"
უზენაესი სასამართლოს მოსამართლეობის ყოფილი კანდიდატი თამთა თოდაძეზე - "რა ბრიჯიტ ბარდო ესა მყავს, რა აბია ასეთი ნეტავ"
