ცხოვ­რე­ბა ქუ­ჩა­ში და ხალ­ხის­გან გმი­რად შე­რაცხი­ლი დე­და

20 წლის ჟა­ნა ვახ­ტან­გიშ­ვი­ლი სა­ზო­გა­დო­ე­ბამ ფილ­მი­დან - "აქ­ვე ქუ­ჩა­ში" გა­იც­ნო. ჟა­ნა თვე­ე­ბის იყო, რო­ცა დე­დამ მი­ა­ტო­ვა, რის შემ­დე­გაც, რო­გორც თა­ვად ამ­ბობს, მი­სი ცხოვ­რე­ბა ჯო­ჯო­ხე­თად იქ­ცა. ამ ადა­მი­ა­ნის ამ­ბა­ვი გულ­გ­რილს არა­ვის ტო­ვებს... მას იმ მი­წურ­ში ვეს­ტუმ­რე, რო­მე­ლიც კე­თილ­მა ადა­მი­ა­ნებ­მა და­უ­ქი­რა­ვეს. ჟა­ნა ავად­მ­ყოფ მე­უღ­ლესა და 5 წლის შვილ­თან ერ­თად ცხოვ­რობს.

- ძა­ლი­ან პა­ტა­რა ვი­ყა­ვი, დე­დამ რომ მი­მა­ტო­ვა. არც კი მახ­სოვს, რო­გო­რი იყო.

- ის მა­ინც თუ იცით, სად და­ი­ბა­დეთ?

- ვი­ცი, რომ თბი­ლის­ში და­ვი­ბა­დე. დე­და, მა­მა და ბე­ბია (დე­და­ჩე­მის დე­და) თურ­მე, ერ­თად ცხოვ­რობ­დ­ნენ. რო­გორც გად­მო­ცე­მით ვი­ცი, ჩე­მი მშობ­ლე­ბი ერ­თ­მა­ნეთს ვერ ეგუ­ე­ბოდ­ნენ, სულ ჩხუ­ბობ­დ­ნენ... დე­დას სახ­ლ­ში გა­ვუ­ჩე­ნი­ვარ. მა­თი ურ­თი­ერ­თო­ბა ჩე­მი და­ბა­დე­ბის შემ­დე­გაც არ დამ­თ­ბა­რა. ჰო­და, დე­დამ ქმა­რიც და შვი­ლიც ყო­ველ­გ­ვა­რი ცე­რე­მო­ნი­ის გა­რე­შე მიგ­ვა­ტო­ვა და რუ­სეთ­ში წა­ვი­და. ამის შემ­დეგ ბე­ბია მზრდი­და, რო­მე­ლიც ეროვ­ნე­ბით რუ­სი გახ­ლ­დათ. ერ­თი პე­რი­ო­დი ჩვენც რუ­სეთ­ში წავ­სულ­ვართ.

- ანუ საცხოვ­რებ­ლად დე­დას­თან წა­გიყ­ვა­ნათ?

- არა. მას მე­რე, რაც მი­მა­ტო­ვა, დე­დას არას­დ­როს შევ­ხ­ვედ­რი­ვარ. რა­ტომ­ღაც, ბე­ბი­ას ის არა­სო­დეს უძებ­ნია და სხვა­თა შო­რის, მის სა­ხელს ჩემ­თან არ ახ­სე­ნებ­და... რუ­სეთ­ში 5 წე­ლი ვიცხოვ­რეთ, იქი­დან კი ცხინ­ვალ­ში გა­და­ვე­დით, სა­დაც ბე­ბი­ას სა­კუ­თა­რი სახ­ლი ჰქონ­და.

- თავს რო­გორ ირ­ჩენ­დით?

- ჩვე­ნი შე­მო­სა­ვა­ლი ბე­ბი­ას პენ­სია იყო, რო­მე­ლიც მთე­ლი თვის სამ­ყო­ფი პრო­დუქ­ტე­ბის შე­სა­ძე­ნა­დაც არ გვყოფ­ნი­და. ცხინ­ვალ­ში ჩას­ვ­ლის შემ­დეგ ბე­ბია ავად გახ­და, ლო­გი­ნად ჩა­ვარ­და. 7 წლის ბავშვს საკ­ვე­ბის მო­სა­პო­ვებ­ლად მათხოვ­რო­ბა მი­წევ­და და ლო­გი­ნად ჩა­ვარ­დ­ნილ ბე­ბი­ა­საც და­უ­ზა­რებ­ლად ვუვ­ლი­დი. მი­სი გარ­დაც­ვა­ლე­ბის შემ­დეგ სულ მარ­ტო დავ­რ­ჩი... ვიდ­რე ამ ქვეყ­ნი­დან წა­ვი­დო­და, თურ­მე, მე­ზო­ბე­ლი ქა­ლი შე­უჩ­ნ­და, - ეს სახ­ლი მე და­მი­ტო­ვე და შენს შვი­ლიშ­ვილს ვუ­პატ­რო­ნე­ბო. ბე­ბი­ა­მაც ალ­ბათ იფიქ­რა, ჩემს შვი­ლიშ­ვილს მომ­ვ­ლე­ლი ეყო­ლე­ბაო და რა­ღაც სა­ბუ­თებ­ზე მო­უ­წე­რა ხე­ლი. ამის შემ­დეგ ის ქალ­ბა­ტო­ნი მე­უღ­ლეს­თან ერ­თად, ჩვენს სახ­ლ­ში გად­მო­ბარ­გ­და და გა­მო­მიცხა­და: თუ არ გინ­და, აქეთ-იქით იხე­ტი­ა­ლო და ქუ­ჩა­ში და­ი­ძი­ნო, წა­დი, იმათხოვ­რე, ფუ­ლი მო­მი­ტა­ნე და ჩემ­თან გაცხოვ­რე­ბო. ისი­ნი ძა­ლი­ან ცუ­დად მექ­ცე­ოდ­ნენ. ვალ­დე­ბუ­ლი ვი­ყა­ვი, სახ­ლი და­მე­ლა­გე­ბი­ნა, ყვე­ლა შა­ვი და ძნე­ლი საქ­მე მო­მეგ­ვა­რე­ბი­ნა. თეთ­რე­უ­ლის გა­რეცხ­ვა­საც მა­ი­ძუ­ლებ­დ­ნენ და მცემ­დ­ნენ კი­დეც.

- თქვენს და­სა­ცა­ვად მე­ზობ­ლე­ბი არა­ფერს ამ­ბობ­დ­ნენ?

- ბო­ლოს მგო­ნი, მე­ზობ­ლე­ბის მარ­თ­ლა შე­ე­შინ­და და ამი­ტო­მაც წა­მო­მიყ­ვა­ნა თბი­ლის­ში, მე­რე კი ერთ-ერთ მეტ­როს­თან დამ­ტო­ვა და მითხ­რა: აქ და­მე­ლო­დე, არ­სად წახ­ვი­დე, მა­ლე მო­ვა­ლო... სა­ღა­მომ­დე იმ ად­გი­ლას ვე­ლო­დე­ბო­დი. რო­ცა და­ღამ­და, შიშ­მა შე­მიპყ­რო, არ ვი­ცო­დი, რა უნ­და მექ­ნა. იმ ღა­მით მში­ერს ერთ-ერთ პარ­კ­ში მე­ძი­ნა. მე­ო­რე დღეს ჩემ­ნა­ი­რი უპატ­რო­ნო ბავ­შ­ვე­ბი გა­ვი­ცა­ნი და მათ მი­ვე­კედ­ლე; მათ­თან ერ­თად ვმათხოვ­რობ­დი, საკ­ვებს ვშო­უ­ლობ­დი, ქუ­ჩა­ში ვი­ძი­ნებ­დი... ზაფხულ­ში კი­დევ რა გვი­ჭირ­და, მაგ­რამ ზამ­თ­რის დად­გო­მას­თან ერ­თად იწყე­ბო­და ჩვე­ნი ტან­ჯ­ვა-წა­მე­ბა. ყინ­ვა­ში "კარ­დო­ნებ­ზე" ვი­წე­ქით. ბო­ლოს ერთ კორ­პუს­ში მი­ტო­ვე­ბუ­ლი "პად­ვა­ლი" აღ­მო­ვა­ჩი­ნე და ღა­მეს იქ ვა­თევ­დი. თავ­და­პირ­ვე­ლად ად­გი­ლობ­რი­ვებს პრე­ტენ­ზი­ე­ბი ჰქონ­დათ: რა უნ­და, ვინ არი­სო? მაგ­რამ რო­ცა ჩე­მი მდგო­მა­რე­ო­ბის შე­სა­ხებ შე­იტყ­ვეს, მე­რე უკ­ვე თა­ვა­დაც მეხ­მა­რე­ბოდ­ნენ, ცხელ საჭ­მელს მაწ­ვ­დიდ­ნენ... სა­კუ­თარ­მა დე­დამ აი, ასე­თი მწა­რე ცხოვ­რე­ბის­თ­ვის გა­მი­მე­ტა.

- დე­დათ­ქ­ვე­ნის შე­სა­ხებ დღემ­დე არა­ფე­რი იცით?

- ღმერ­თო მა­პა­ტიე, რა­საც ახ­ლა ვიტყ­ვი!.. ეტყო­ბა, წლე­ბის შემ­დეგ ჩემ­მა მშობ­ლებ­მა ერ­თ­მა­ნე­თი მო­ძებ­ნეს და შე­რიგ­დ­ნენ კი­დეც, მაგ­რამ შვი­ლი არ გახ­სე­ნე­ბი­ათ. ჰო­და, ჩე­მი ასე­თი გა­წირ­ვის­თ­ვის უფალ­მა მათ სა­მა­გი­ე­რო გა­და­უ­ხა­და: ცხინ­ვა­ლის ომის დროს ერ­თად, ავ­ტო­მან­ქა­ნა­ში გა­მო­იწ­ვ­ნენ...

- რამ­დე­ნი წე­ლი იცხოვ­რეთ ქუ­ჩა­ში?

- 13 წლამ­დე ქუ­ჩა-ქუ­ჩა დავ­ხე­ტი­ა­ლებ­დი, სა­დარ­ბა­ზო­ებ­ში მე­ძი­ნა... 2005 წელს პატ­რუ­ლის თა­ნამ­შ­რომ­ლებ­მა უპატ­რო­ნო ბავ­შ­ვ­თა სახ­ლ­ში წა­მიყ­ვა­ნეს, სა­დაც სა­ში­ნე­ლი სი­ტუ­ა­ცია დამ­ხ­ვ­და: გინდ იქ ყო­ფი­ლი­ყა­ვი და გინდ - ქუ­ჩა­ში გა­გე­თია ღა­მე. თუმ­ცა იქ გა­მო­ძი­ნე­ბა­საც არ გვაც­დიდ­ნენ, ვინ რო­დის და­გად­გე­ბო­და თავ­ზე და წა­მო­გაგ­დებ­და, ვერ გა­ი­გებ­დი; ნორ­მა­ლუ­რად საჭ­მელ­საც არ გვაჭ­მევ­დ­ნენ... ის დახ­მა­რე­ბე­ბი, რაც თით­ქოს­და, ჩვე­ნამ­დე მო­დი­ო­და, სი­ნამ­დ­ვი­ლე­ში, სადღაც ქრე­ბო­და, ბავ­შ­ვ­თა სახ­ლამ­დე ვერ აღ­წევ­და.

- ბავ­შ­ვ­თა სახ­ლ­ში ყოფ­ნის პე­რი­ოდ­შიც გი­წევ­დათ მათხოვ­რო­ბა?

- რა თქმა უნ­და! ვი­ნა­ი­დან ნორ­მა­ლუ­რი კვე­ბა არ გვქონ­და და ყვე­ლა­ფე­რი გვე­ნატ­რე­ბო­და, ისევ ქუ­ჩა­ში გვი­წევ­და გას­ვ­ლა.

- მო­მა­ვა­ლი მე­უღ­ლე სად გა­ი­ცა­ნით?

- ისიც ბავ­შ­ვ­თა სახ­ლის აღ­საზ­რ­დე­ლი იყო. თავ­და­პირ­ვე­ლად ვმე­გობ­რობ­დით, მე­რე მე­გობ­რო­ბა სიყ­ვა­რულ­ში გა­და­ი­ზარ­და და გა­დავ­წყ­ვი­ტეთ, სულ ერ­თად ვყო­ფი­ლი­ყა­ვით. 14 წლის ასაკ­ში უკ­ვე ფეხ­მ­ძი­მედ ვი­ყა­ვი. ჩე­მი მე­უღ­ლე ძა­ლი­ან კარ­გი ადა­მი­ა­ნია. რო­ცა გა­ი­გო, რომ ფეხ­მ­ძი­მედ ვი­ყა­ვი, ჩემს გა­მოკ­ვე­ბა­ზე ზრუნ­ვა თა­ვად იკის­რა. ერ­თხე­ლაც, საჭ­მ­ლის მო­პარ­ვის გა­მო და­ი­ჭი­რეს და 3 წე­ლი მი­უ­სა­ჯეს. დავ­რ­ჩი სულ მარ­ტო. სიტყ­ვე­ბით შე­უძ­ლე­ბე­ლია იმ ყვე­ლაფ­რის გად­მო­ცე­მა, რაც ფეხ­მ­ძი­მემ გა­და­ვი­ტა­ნე. ალ­ბათ სწო­რედ გა­ჭირ­ვე­ბა მაძ­ლი­ე­რებ­და...

- და­ფეხ­მ­ძი­მე­ბის შემ­დეგ ბავ­შ­ვ­თა სახ­ლი­დან წა­მოხ­ვე­დით?

- ვიდ­რე მუ­ცე­ლი და­მეტყო­ბო­და, დავ­დი­ო­დი, მე­რე კი თავ­შე­საფ­რი­დან წა­მო­ვე­დი და ქუ­ჩა­ში ვი­ძი­ნებ­დი. იმ წელს, რო­ცა ფეხ­მ­ძი­მედ ვი­ყა­ვი, მკაც­რი ზამ­თა­რი იყო, ჰო­და, ქუ­ჩა­ში გა­ვი­ყი­ნე, ამ სიტყ­ვის პირ­და­პი­რი მნიშ­ვ­ნე­ლო­ბით. თურ­მე, ამ მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში მყო­ფი, ვი­ღა­ცას შე­ვე­ცო­დე და გონს მო­სულ­მა აღ­მო­ვა­ჩი­ნე, რომ იაშ­ვი­ლის კლი­ნი­კა­ში ვი­წე­ქი. ღვთის წყა­ლო­ბით, მეც და ჩე­მი შვი­ლიც გა­დავ­რ­ჩით.

- სად იმ­შო­ბი­ა­რეთ?

- დე­და­ო­ე­ბი და­მეხ­მარ­ნენ, სა­პატ­რი­არ­ქოს სამ­შო­ბი­ა­რო სახ­ლ­ში გა­ვა­ჩი­ნე ჩე­მი გო­გო­ნა... ფეხ­მ­ძი­მემ მათხოვ­რო­ბი­სას ერ­თი კე­თი­ლი ადა­მი­ა­ნი გა­ვი­ცა­ნი, რო­მე­ლიც შეძ­ლე­ბის­დაგ­ვა­რად ამო­მიდ­გა მხარ­ში. მან სა­პატ­რი­არ­ქოს სამ­შო­ბი­ა­რო­ში მი­მიყ­ვა­ნა და მითხ­რა: ბავშვს რომ გა­ა­ჩენ, მე უნ­და მო­გი­ნათ­ლოო. ცხა­დია, პა­ტა­რა მას მო­ვა­ნათ­ვ­ლი­ნე. სამ­შო­ბი­ა­რო­ში 6 დღე ვი­ყა­ვი, 6 დღის შემ­დეგ კი თო­თო ბავ­შ­ვით ხელ­ში, ქუ­ჩა­ში გა­მო­ვე­დი... შვი­ლის გა­ჩე­ნის შემ­დეგ არა­ერთ ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ას მივ­მარ­თე თხოვ­ნით, რომ ან საცხოვ­რე­ბე­ლი ფარ­თობი გა­მო­ე­ყოთ ჩემ­თ­ვის, ან სა­მუ­შაო მო­ე­ცათ, მაგ­რამ დახ­მა­რე­ბას ვე­რა­ვის­გან ვე­ღირ­სე. მხო­ლოდ იმას მთა­ვა­ზობ­დ­ნენ, რომ შვი­ლი ბავ­შ­ვ­თა სახ­ლ­ში ჩა­მე­ბა­რე­ბი­ნა. რა ვქნა, შვილს ვერ მი­ვა­ტო­ვებ!

- თო­თო ბავ­შ­ვის გა­მოკ­ვე­ბას რო­გორ ახერ­ხებ­დით?

- 2 წლამ­დე ბუ­ნებ­რივ კვე­ბა­ზე მყავ­და. მად­ლო­ბა უფალს, რომ რძე მქონ­და, თო­რემ არ ვი­ცი, რა მეშ­ვე­ლე­ბო­და. ზამ­თარ­ში ბავ­შ­ვი გულ­ში მყავ­და ჩაკ­რუ­ლი და ცივ ქვებ­ზე ისე მე­ძი­ნა. მე­ში­ნო­და, არ გა­ყი­ნუ­ლი­ყო. რო­ცა ავად ხდე­ბო­და, წამ­ლებს ვყი­დუ­ლობ­დი და თა­ვად ვუ­ტა­რებ­დი მკურ­ნა­ლო­ბას. რო­ცა გა­უ­საძ­ლი­სი ყინ­ვე­ბი იყო, ინ­ტერ­ნეტკა­ფე­ში შევ­დი­ო­დი, ფულს ვიხ­დი­დი და სკამ­ზე დამ­ჯ­და­რი ვა­თე­ნებ­დი ღა­მეს, დი­ლის შვიდ სა­ათ­ზე კი ქუ­ჩა­ში გვიშ­ვებ­დ­ნენ... სი­სუფ­თა­ვე ძა­ლი­ან მიყ­ვარს, სი­ბინ­ძუ­რეს ვერ ვი­ტან. ჰო­და, ზამ­თარ­ში ცი­ვი წყლი­თაც არა­ერ­თხელ მი­ბა­ნა­ვია. სხვა ქუ­ჩის ბავ­შ­ვე­ბის­გან გან­ს­ხ­ვა­ვე­ბით, ყო­ველ­თ­ვის ვცდი­ლობ­დი, თა­ვი რო­გორ­მე მო­მე­წეს­რი­გე­ბი­ნა. ჩემს შვილ­საც სულ ლა­რი­ან აბა­ნო­ში და­ვა­ტა­რებ­დი.

- თქვენს ცხოვ­რე­ბა­ზე ფილ­მი - "აქ­ვე ქუ­ჩა­ში" გა­და­ი­ღეს.

- ამ ფილ­მის ეთერ­ში გას­ვ­ლის შემ­დეგ ბევ­რი კე­თი­ლი ადა­მი­ა­ნი გა­მო­მეხ­მა­უ­რა. ფილ­მის რე­ჟი­სო­რე­ბიც და­მეხ­მარ­ნენ, ბან­კ­ში ან­გა­რი­ში გა­მიხ­ს­ნეს და იმ­დე­ნი თან­ხა შეგ­როვ­და, რომ ბი­ნა გვი­ქი­რა­ვეს და რამ­დე­ნი­მე თვის ფუ­ლი წი­ნას­წარ გა­და­ი­ხა­დეს. ასე­ვე, მი­ყი­დეს მო­ბი­ლუ­რი ტე­ლე­ფო­ნი, რა­თა ჩემ­თან და­კავ­ში­რე­ბა არ გას­ჭირ­ვე­ბო­დათ. დღე­საც ამ ტე­ლე­ფო­ნის სა­შუ­ა­ლე­ბით მე­კონ­ტაქ­ტე­ბი­ან კე­თი­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბი... ძა­ლი­ან მინ­და, მე­ე­ზო­ვედ ვი­მუ­შაო. მე­რი­ა­ში მი­ვე­დი, გან­ცხა­დე­ბა დავ­წე­რე და მითხ­რეს, და­გი­რე­კავ­თო, მაგ­რამ არა­ვინ დამ­კავ­ში­რე­ბია... მე­ში­ნია, ისევ ქუ­ჩა­ში ცხოვ­რე­ბამ არ მო­მი­წი­ოს. ქუ­ჩა­ში გა­სულს ხალ­ხი მცნობს, ჩემ მი­მართ დიდ სით­ბოს იჩე­ნენ. ბევ­რ­მა გმი­რი დე­დაც კი მი­წო­და.

- ახ­ლა რას აკე­თებთ, ისევ მათხოვ­რო­ბით ირ­ჩენთ თავს?

- რო­ცა სახ­ლ­ში საჭ­მე­ლი არ გვაქვს, ვმათხოვ­რობ. ოღონდ, ამას მა­შინ ვა­კე­თებ, რო­ცა ჩე­მი შვი­ლი ბაღ­შია. ის ქუ­ჩა­ში სა­მათხოვ­როდ არა­სო­დეს გამ­ყავს. არ მინ­და, ჩე­მი ბე­დი გა­ი­ზი­ა­როს... რო­ცა სახ­ლი გვი­ქი­რა­ვეს და სა­წოლ­ზე და­ძი­ნე­ბა გვე­ღირ­სა, ეს ჩვენ­თ­ვის დი­დი ბედ­ნი­ე­რე­ბა იყო...

- ალ­ბათ ბევრ დამ­დეგს შე­გე­ბე­ბი­ხართ ქუ­ჩა­ში...

- (მაწყ­ვე­ტი­ნებს) ყო­ველ ახალ წელს ქუ­ჩა­ში ვა­ტა­რებ. ოჯა­ხუ­რი სიმ­ყუდ­რო­ვე ჩემ­თ­ვის უცხო რა­მაა. შვილს ქუ­ჩა­ში თუ ვუჩ­ვე­ნებ ნაძ­ვის ხეს ან კონ­ცერტს ვა­ყუ­რე­ბი­ნებ...

- თქვე­ნი შვი­ლი თოვ­ლის ბა­ბუ­ას რას სთხოვს?

- ლა­მაზ ჩა­საც­მე­ლებს, ჩან­თა­სა და სა­ფუ­ლეს. ძა­ლი­ან გო­ნი­ე­რი ბავ­შ­ვია, ბა­ღის მას­წავ­ლებ­ლე­ბი სულ აქე­ბენ. ის ჩემ­თ­ვის ყვე­ლა­ფე­რია. რო­ცა მე­ხუ­ტე­ბა, ნე­ბის­მი­ე­რი პრობ­ლე­მა მა­ვიწყ­დე­ბა... ჩემ­თან ერ­თად გაზ­რ­დილ­მა ერ­თ­მა გო­გო­ნამ ცხოვ­რე­ბის ცუ­დი გზა აირ­ჩია: ორი შვი­ლი გა­ა­ჩი­ნა სხვა­დას­ხ­ვა კა­ცის­გან. ჰო­და, ერ­თხელ მითხ­რა, - აღარ შე­მიძ­ლია, ბავ­შ­ვე­ბის რჩე­ნა მი­ჭირს და ჩემს შვი­ლებს აქ­ვე, ბუნ­კერ­თან დავ­ტო­ვებ, იქ­ნებ ვინ­მემ ორი­ვე წა­იყ­ვა­ნო­სო. ვეჩხუ­ბე: ეს არ გა­ა­კე­თო-მეთ­ქი, მაგ­რამ არ და­მი­ჯე­რა. ბავ­შ­ვე­ბი შე­მე­ცოდ­ნენ და ისი­ნი მე შე­ვი­ფა­რე. ერ­თი სულ თო­თო იყო. მთე­ლი დღე, სამ ბავ­შ­ვ­თან ერ­თად ქუ­ჩა-ქუ­ჩა დავ­დი­ო­დი, რომ "ჰუ­მა­ნას" ფუ­ლი მე­შო­ვა. რო­ცა პა­ტა­რე­ბი წა­მო­ი­ზარ­დ­ნენ, შემ­თხ­ვე­ვით, მა­თი დე­და ქუ­ჩა­ში შეგ­ვე­ჩე­ხა. ჰო­და, ეტყო­ბა, გუ­ლი მო­უბ­რუნ­და და იკად­რა შვი­ლე­ბის წაყ­ვა­ნა. ჩემს შვილს ყვე­ლა­ფე­რი ენატ­რე­ბა. მის­თ­ვის შემ­წ­ვა­რი კარ­ტო­ფი­ლი დე­ლი­კა­ტე­სია. ძი­რი­თა­დად "სუ­პებს" ვამ­ზა­დებ, რომ ყვე­ლას გვე­ყოს.

- მე­უღ­ლე­ზე რას გვეტყ­ვით?

- ძა­ლი­ან კარ­გი ადა­მი­ა­ნია. სამ­წუ­ხა­როდ, ჯან­მ­რ­თე­ლო­ბა არ უწყობს ხელს, თო­რემ არა­ნა­ირ სა­მუ­შა­ო­ზე არ იტყო­და უარს. ღვიძ­ლის პრობ­ლე­მა აქვს, ეშ­ლე­ბა. მკურ­ნა­ლო­ბა ესა­ჭი­რო­ე­ბა, მაგ­რამ ყუ­რადღე­ბას არა­ვინ გვაქ­ცევს.

- რო­გორც ვხე­დავ, შე­შის ღუ­მე­ლი გიდ­გათ, მაგ­რამ ცეცხ­ლი არ გინ­თი­ათ...

- იშ­ვი­ა­თად ვან­თებთ. ხომ იცით, ერ­თი ღე­რი შე­შა ერ­თი ლა­რი ღირს, მე კი ზოგ­ჯერ დღე­ში ამ ლარ­საც ვერ ვშო­უ­ლობ.

P.S. თუ­კი ამ ინ­ტერ­ვი­უს წა­კითხ­ვის შემ­დეგ ჟა­ნას ოჯა­ხის დახ­მა­რე­ბის სურ­ვი­ლი გა­გიჩ­ნ­დე­ბათ, შე­გიძ­ლი­ათ დაგ­ვი­კავ­შირ­დეთ ტე­ლე­ფო­ნის ნო­მერ­ზე: 5(98) 79.74.91. წი­ნას­წარ გიხ­დით მად­ლო­ბას!

სო­ფო ჭო­ნიშ­ვი­ლი

ჟურნალი ”გზა”

(გამოდის ხუთშაბათობით)

_ Za­li­an pa­ta­ra vi­ya­vi, de­dam rom mi­ma­to­va. arc ki max­sovs, ro­go­ri iyo.

_ is ma­inc Tu iciT, sad da­i­ba­deT?

_ vi­ci, rom Tbi­lis­Si da­vi­ba­de. de­da, ma­ma da be­bia (de­da­Ce­mis de­da) Tur­me, er­Tad cxov­rob­d­nen. ro­gorc gad­mo­ce­miT vi­ci, Ce­mi mSob­le­bi er­T­ma­neTs ver egu­e­bod­nen, sul Cxu­bob­d­nen... de­das sax­l­Si ga­vu­Ce­ni­var. ma­Ti ur­Ti­er­To­ba Ce­mi da­ba­de­bis Sem­de­gac ar dam­T­ba­ra. ho­da, de­dam qma­ric da Svi­lic yo­vel­g­va­ri ce­re­mo­ni­is ga­re­Se mig­va­to­va da ru­seT­Si wa­vi­da. amis Sem­deg be­bia mzrdi­da, ro­me­lic erov­ne­biT ru­si gax­l­daT. er­Ti pe­ri­o­di Cvenc ru­seT­Si wav­sul­varT.

_ anu sacxov­reb­lad de­das­Tan wa­giy­va­naT?

_ ara. mas me­re, rac mi­ma­to­va, de­das aras­d­ros Sev­x­ved­ri­var. ra­tom­Rac, be­bi­as is ara­so­des uZeb­nia da sxva­Ta So­ris, mis sa­xels Cem­Tan ar ax­se­neb­da... ru­seT­Si 5 we­li vicxov­reT, iqi­dan ki cxin­val­Si ga­da­ve­diT, sa­dac be­bi­as sa­ku­Ta­ri sax­li hqon­da.

_ Tavs ro­gor ir­Cen­diT?

_ Cve­ni Se­mo­sa­va­li be­bi­as pen­sia iyo, ro­me­lic mTe­li Tvis sam­yo­fi pro­duq­te­bis Se­sa­Ze­na­dac ar gvyof­ni­da. cxin­val­Si Cas­v­lis Sem­deg be­bia avad gax­da, lo­gi­nad Ca­var­da. 7 wlis bavSvs sak­ve­bis mo­sa­po­veb­lad maTxov­ro­ba mi­wev­da da lo­gi­nad Ca­var­d­nil be­bi­a­sac da­u­za­reb­lad vuv­li­di. mi­si gar­dac­va­le­bis Sem­deg sul mar­to dav­r­Ci... vid­re am qvey­ni­dan wa­vi­do­da, Tur­me, me­zo­be­li qa­li Se­uC­n­da, _ es sax­li me da­mi­to­ve da Sens Svi­liS­vils vu­pat­ro­ne­bo. be­bi­a­mac al­baT ifiq­ra, Cems Svi­liS­vils mom­v­le­li eyo­le­bao da ra­Rac sa­bu­Teb­ze mo­u­we­ra xe­li. amis Sem­deg is qal­ba­to­ni me­uR­les­Tan er­Tad, Cvens sax­l­Si gad­mo­bar­g­da da ga­mo­micxa­da: Tu ar gin­da, aqeT-iqiT ixe­ti­a­lo da qu­Ca­Si da­i­Zi­no, wa­di, imaTxov­re, fu­li mo­mi­ta­ne da Cem­Tan gacxov­re­bo. isi­ni Za­li­an cu­dad meq­ce­od­nen. val­de­bu­li vi­ya­vi, sax­li da­me­la­ge­bi­na, yve­la Sa­vi da Zne­li saq­me mo­meg­va­re­bi­na. TeT­re­u­lis ga­recx­va­sac ma­i­Zu­leb­d­nen da mcem­d­nen ki­dec.

_ Tqvens da­sa­ca­vad me­zob­le­bi ara­fers am­bob­d­nen?

_ bo­los mgo­ni, me­zob­le­bis mar­T­la Se­e­Sin­da da ami­to­mac wa­mo­miy­va­na Tbi­lis­Si, me­re ki erT-erT met­ros­Tan dam­to­va da miTx­ra: aq da­me­lo­de, ar­sad wax­vi­de, ma­le mo­va­lo... sa­Ra­mom­de im ad­gi­las ve­lo­de­bo­di. ro­ca da­Ram­da, SiS­ma Se­mipy­ro, ar vi­co­di, ra un­da meq­na. im Ra­miT mSi­ers erT-erT par­k­Si me­Zi­na. me­o­re dRes Cem­na­i­ri upat­ro­no bav­S­ve­bi ga­vi­ca­ni da maT mi­ve­ked­le; maT­Tan er­Tad vmaTxov­rob­di, sak­vebs vSo­u­lob­di, qu­Ca­Si vi­Zi­neb­di... zafxul­Si ki­dev ra gvi­Wir­da, mag­ram zam­T­ris dad­go­mas­Tan er­Tad iwye­bo­da Cve­ni tan­j­va-wa­me­ba. yin­va­Si `kar­do­neb­ze~ vi­we­qiT. bo­los erT kor­pus­Si mi­to­ve­bu­li `pad­va­li~ aR­mo­va­Ci­ne da Ra­mes iq va­Tev­di. Tav­da­pir­ve­lad ad­gi­lob­ri­vebs pre­ten­zi­e­bi hqon­daT: ra un­da, vin ari­so? mag­ram ro­ca Ce­mi mdgo­ma­re­o­bis Se­sa­xeb Se­ity­ves, me­re uk­ve Ta­va­dac mex­ma­re­bod­nen, cxel saW­mels maw­v­did­nen... sa­ku­Tar­ma de­dam ai, ase­Ti mwa­re cxov­re­bis­T­vis ga­mi­me­ta.

_ de­daT­q­ve­nis Se­sa­xeb dRem­de ara­fe­ri iciT?

_ Rmer­To ma­pa­tie, ra­sac ax­la vity­vi!.. etyo­ba, wle­bis Sem­deg Cem­ma mSob­leb­ma er­T­ma­ne­Ti mo­Zeb­nes da Se­rig­d­nen ki­dec, mag­ram Svi­li ar gax­se­ne­bi­aT. ho­da, Ce­mi ase­Ti ga­wir­vis­T­vis ufal­ma maT sa­ma­gi­e­ro ga­da­u­xa­da: cxin­va­lis omis dros er­Tad, av­to­man­qa­na­Si ga­mo­iw­v­nen...

_ ram­de­ni we­li icxov­reT qu­Ca­Si?

_ 13 wlam­de qu­Ca-qu­Ca dav­xe­ti­a­leb­di, sa­dar­ba­zo­eb­Si me­Zi­na... 2005 wels pat­ru­lis Ta­nam­S­rom­leb­ma upat­ro­no bav­S­v­Ta sax­l­Si wa­miy­va­nes, sa­dac sa­Si­ne­li si­tu­a­cia dam­x­v­da: gind iq yo­fi­li­ya­vi da gind _ qu­Ca­Si ga­ge­Tia Ra­me. Tum­ca iq ga­mo­Zi­ne­ba­sac ar gvac­did­nen, vin ro­dis da­gad­ge­bo­da Tav­ze da wa­mo­gag­deb­da, ver ga­i­geb­di; nor­ma­lu­rad saW­mel­sac ar gvaW­mev­d­nen... is dax­ma­re­be­bi, rac TiT­qos­da, Cve­nam­de mo­di­o­da, si­nam­d­vi­le­Si, sadRac qre­bo­da, bav­S­v­Ta sax­lam­de ver aR­wev­da.

_ bav­S­v­Ta sax­l­Si yof­nis pe­ri­od­Sic gi­wev­daT maTxov­ro­ba?

_ ra Tqma un­da! vi­na­i­dan nor­ma­lu­ri kve­ba ar gvqon­da da yve­la­fe­ri gve­nat­re­bo­da, isev qu­Ca­Si gvi­wev­da gas­v­la.

_ mo­ma­va­li me­uR­le sad ga­i­ca­niT?

_ isic bav­S­v­Ta sax­lis aR­saz­r­de­li iyo. Tav­da­pir­ve­lad vme­gob­rob­diT, me­re me­gob­ro­ba siy­va­rul­Si ga­da­i­zar­da da ga­dav­wy­vi­teT, sul er­Tad vyo­fi­li­ya­viT. 14 wlis asak­Si uk­ve fex­m­Zi­med vi­ya­vi. Ce­mi me­uR­le Za­li­an kar­gi ada­mi­a­nia. ro­ca ga­i­go, rom fex­m­Zi­med vi­ya­vi, Cems ga­mok­ve­ba­ze zrun­va Ta­vad ikis­ra. er­Txe­lac, saW­m­lis mo­par­vis ga­mo da­i­Wi­res da 3 we­li mi­u­sa­jes. dav­r­Ci sul mar­to. sity­ve­biT Se­uZ­le­be­lia im yve­laf­ris gad­mo­ce­ma, rac fex­m­Zi­mem ga­da­vi­ta­ne. al­baT swo­red ga­Wir­ve­ba maZ­li­e­reb­da...

_ da­fex­m­Zi­me­bis Sem­deg bav­S­v­Ta sax­li­dan wa­mox­ve­diT?

_ vid­re mu­ce­li da­metyo­bo­da, dav­di­o­di, me­re ki Tav­Se­saf­ri­dan wa­mo­ve­di da qu­Ca­Si vi­Zi­neb­di. im wels, ro­ca fex­m­Zi­med vi­ya­vi, mkac­ri zam­Ta­ri iyo, ho­da, qu­Ca­Si ga­vi­yi­ne, am sity­vis pir­da­pi­ri mniS­v­ne­lo­biT. Tur­me, am mdgo­ma­re­o­ba­Si myo­fi, vi­Ra­cas Se­ve­co­de da gons mo­sul­ma aR­mo­va­Ci­ne, rom iaS­vi­lis kli­ni­ka­Si vi­we­qi. RvTis wya­lo­biT, mec da Ce­mi Svi­lic ga­dav­r­CiT.

_ sad im­So­bi­a­reT?

_ de­da­o­e­bi da­mex­mar­nen, sa­pat­ri­ar­qos sam­So­bi­a­ro sax­l­Si ga­va­Ci­ne Ce­mi go­go­na... fex­m­Zi­mem maTxov­ro­bi­sas er­Ti ke­Ti­li ada­mi­a­ni ga­vi­ca­ni, ro­me­lic SeZ­le­bis­dag­va­rad amo­mid­ga mxar­Si. man sa­pat­ri­ar­qos sam­So­bi­a­ro­Si mi­miy­va­na da miTx­ra: bavSvs rom ga­a­Cen, me un­da mo­gi­naT­loo. cxa­dia, pa­ta­ra mas mo­va­naT­v­li­ne. sam­So­bi­a­ro­Si 6 dRe vi­ya­vi, 6 dRis Sem­deg ki To­To bav­S­viT xel­Si, qu­Ca­Si ga­mo­ve­di... Svi­lis ga­Ce­nis Sem­deg ara­erT or­ga­ni­za­ci­as miv­mar­Te Txov­niT, rom an sacxov­re­be­li far­Tobi ga­mo­e­yoT Cem­T­vis, an sa­mu­Sao mo­e­caT, mag­ram dax­ma­re­bas ve­ra­vis­gan ve­Rir­se. mxo­lod imas mTa­va­zob­d­nen, rom Svi­li bav­S­v­Ta sax­l­Si Ca­me­ba­re­bi­na. ra vqna, Svils ver mi­va­to­veb!

_ To­To bav­S­vis ga­mok­ve­bas ro­gor axer­xeb­diT?

_ 2 wlam­de bu­neb­riv kve­ba­ze myav­da. mad­lo­ba ufals, rom rZe mqon­da, To­rem ar vi­ci, ra meS­ve­le­bo­da. zam­Tar­Si bav­S­vi gul­Si myav­da Cak­ru­li da civ qveb­ze ise me­Zi­na. me­Si­no­da, ar ga­yi­nu­li­yo. ro­ca avad xde­bo­da, wam­lebs vyi­du­lob­di da Ta­vad vu­ta­reb­di mkur­na­lo­bas. ro­ca ga­u­saZ­li­si yin­ve­bi iyo, in­ter­netka­fe­Si Sev­di­o­di, fuls vix­di­di da skam­ze dam­j­da­ri va­Te­neb­di Ra­mes, di­lis Svid sa­aT­ze ki qu­Ca­Si gviS­veb­d­nen... si­suf­Ta­ve Za­li­an miy­vars, si­bin­Zu­res ver vi­tan. ho­da, zam­Tar­Si ci­vi wyli­Tac ara­er­Txel mi­ba­na­via. sxva qu­Cis bav­S­ve­bis­gan gan­s­x­va­ve­biT, yo­vel­T­vis vcdi­lob­di, Ta­vi ro­gor­me mo­me­wes­ri­ge­bi­na. Cems Svil­sac sul la­ri­an aba­no­Si da­va­ta­reb­di.

_ Tqvens cxov­re­ba­ze fil­mi _ `aq­ve qu­Ca­Si~ ga­da­i­Res.

_ am fil­mis eTer­Si gas­v­lis Sem­deg bev­ri ke­Ti­li ada­mi­a­ni ga­mo­mex­ma­u­ra. fil­mis re­Ji­so­re­bic da­mex­mar­nen, ban­k­Si an­ga­ri­Si ga­mix­s­nes da im­de­ni Tan­xa Seg­rov­da, rom bi­na gvi­qi­ra­ves da ram­de­ni­me Tvis fu­li wi­nas­war ga­da­i­xa­des. ase­ve, mi­yi­des mo­bi­lu­ri te­le­fo­ni, ra­Ta Cem­Tan da­kav­Si­re­ba ar gas­Wir­ve­bo­daT. dRe­sac am te­le­fo­nis sa­Su­a­le­biT me­kon­taq­te­bi­an ke­Ti­li ada­mi­a­ne­bi... Za­li­an min­da, me­e­zo­ved vi­mu­Sao. me­ri­a­Si mi­ve­di, gan­cxa­de­ba dav­we­re da miTx­res, da­gi­re­kav­To, mag­ram ara­vin dam­kav­Si­re­bia... me­Si­nia, isev qu­Ca­Si cxov­re­bam ar mo­mi­wi­os. qu­Ca­Si ga­suls xal­xi mcnobs, Cem mi­marT did siT­bos iCe­nen. bev­r­ma gmi­ri de­dac ki mi­wo­da.

_ ax­la ras ake­TebT, isev maTxov­ro­biT ir­CenT Tavs?

_ ro­ca sax­l­Si saW­me­li ar gvaqvs, vmaTxov­rob. oRond, amas ma­Sin va­ke­Teb, ro­ca Ce­mi Svi­li baR­Sia. is qu­Ca­Si sa­maTxov­rod ara­so­des gam­yavs. ar min­da, Ce­mi be­di ga­i­zi­a­ros... ro­ca sax­li gvi­qi­ra­ves da sa­wol­ze da­Zi­ne­ba gve­Rir­sa, es Cven­T­vis di­di bed­ni­e­re­ba iyo...

_ al­baT bevr dam­degs Se­ge­be­bi­xarT qu­Ca­Si...

_ (mawy­ve­ti­nebs) yo­vel axal wels qu­Ca­Si va­ta­reb. oja­xu­ri sim­yud­ro­ve Cem­T­vis ucxo ra­maa. Svils qu­Ca­Si Tu vuC­ve­neb naZ­vis xes an kon­certs va­yu­re­bi­neb...

_ Tqve­ni Svi­li Tov­lis ba­bu­as ras sTxovs?

_ la­maz Ca­sac­me­lebs, Can­Ta­sa da sa­fu­les. Za­li­an go­ni­e­ri bav­S­via, ba­Ris mas­wav­leb­le­bi sul aqe­ben. is Cem­T­vis yve­la­fe­ria. ro­ca me­xu­te­ba, ne­bis­mi­e­ri prob­le­ma ma­viwy­de­ba... Cem­Tan er­Tad gaz­r­dil­ma er­T­ma go­go­nam cxov­re­bis cu­di gza air­Cia: ori Svi­li ga­a­Ci­na sxva­das­x­va ka­cis­gan. ho­da, er­Txel miTx­ra, _ aRar Se­miZ­lia, bav­S­ve­bis rCe­na mi­Wirs da Cems Svi­lebs aq­ve, bun­ker­Tan dav­to­veb, iq­neb vin­mem ori­ve wa­iy­va­no­so. veCxu­be: es ar ga­a­ke­To-meT­qi, mag­ram ar da­mi­je­ra. bav­S­ve­bi Se­me­cod­nen da isi­ni me Se­vi­fa­re. er­Ti sul To­To iyo. mTe­li dRe, sam bav­S­v­Tan er­Tad qu­Ca-qu­Ca dav­di­o­di, rom `hu­ma­nas~ fu­li me­So­va. ro­ca pa­ta­re­bi wa­mo­i­zar­d­nen, Sem­Tx­ve­viT, ma­Ti de­da qu­Ca­Si Seg­ve­Ce­xa. ho­da, etyo­ba, gu­li mo­ub­run­da da ikad­ra Svi­le­bis way­va­na. Cems Svils yve­la­fe­ri enat­re­ba. mis­T­vis Sem­w­va­ri kar­to­fi­li de­li­ka­te­sia. Zi­ri­Ta­dad `su­pebs~ vam­za­deb, rom yve­las gve­yos.

_ me­uR­le­ze ras gvety­viT?

_ Za­li­an kar­gi ada­mi­a­nia. sam­wu­xa­rod, jan­m­r­Te­lo­ba ar uwyobs xels, To­rem ara­na­ir sa­mu­Sa­o­ze ar ityo­da uars. RviZ­lis prob­le­ma aqvs, eS­le­ba. mkur­na­lo­ba esa­Wi­ro­e­ba, mag­ram yu­radRe­bas ara­vin gvaq­cevs.

_ ro­gorc vxe­dav, Se­Sis Ru­me­li gid­gaT, mag­ram cecx­li ar gin­Ti­aT...

_ iS­vi­a­Tad van­TebT. xom iciT, er­Ti Re­ri Se­Sa er­Ti la­ri Rirs, me ki zog­jer dRe­Si am lar­sac ver vSo­u­lob.

P.S. Tu­ki am in­ter­vi­us wa­kiTx­vis Sem­deg Ja­nas oja­xis dax­ma­re­bis sur­vi­li ga­giC­n­de­baT, Se­giZ­li­aT dag­vi­kav­Sir­deT te­le­fo­nis no­mer­ze: 5(98) 79.74.91. wi­nas­war gix­diT mad­lo­bas!