რას ტოვებდნენ მომლოცველები მამა გაბრიელის საფლავზე - რეპორტაჟი მცხეთიდან (+ ფოტორეპორტაჟი)
თქვენმა მონა-მორჩილმა 5-6 იანვარი, ათასობით ჩვენს თანამოქალაქესთან ერთად, მამა გაბრიელის საფლავთან გაატარა. საფლავთან, სადაც ქალი, კაცი, დიდი თუ პატარა სასწაულის იმედმა მიიყვანა.
ხალხმრავლობის გამო ბევრმა ვერ შეძლო საფლავამდე მიღწევა და წერილები სამთავროს დედათა მონასტრის გალავანზე დანთებულ სანთლებს შორის დატოვა. სურვილებში მოკვდავთათვის უცხო არაფერია. უცნაური მხოლოდ ისაა, რომ ამ ბარათების მისატანად ადამიანებმა ყინვაში კილომეტრები ფეხით გაიარეს, რიგში რამდენიმე საათი გაატარეს, ბოლოს კი, მამა გაბრიელის საფლავამდე რომ ვერა და ვერ მიაღწიეს, მოთმინებაგადაწურულებმა მონასტრის გალავანზე დატოვეს, ალბათ იმ იმედით, რომ მათ თხოვნას წმინდანი ამ ფორმითაც შეისმენდა…
წმინდანის საფლავზე მიმსვლელთა უზარმაზარ რიგში კი, რომელიც მონასტრის ჭიშკრიდანვე იწყებოდა, უფრო ის ადამიანები დარჩნენ, ვისაც მეტად სჯეროდა, რომ მამა გაბრიელი ორ სურვილს უთუოდ შეუსრულებდა. რიგი კი სწორედ რომ "ქართული" იყო - რამდენიმემწკრივიანი, ხმაურიანი. იყო ერთმანეთის გადასწრება, მომლოცველები ტაძარს ორივე მხრიდან უვლიდნენ და ისე ცდილობდნენ საფლავამდე მიღწევას. რიგის მოწესრიგებას საპატრულო პოლიციის თანამშრომლები და სამხედროფორმიანი პირები ამაოდ ცდილობდნენ.
აქ ყველანაირ ადამიანს შეხვდებოდით: სასოწარკვეთილებს, სნეულებს, ღარიბებს, მდიდრებს, ლამაზად ჩაცმულებს, მაღალქუსლიანი წითელი ფეხსაცმელებითა და სადღესასწაულო მაკიაჟით…
ერთადერთი სურვილი, რომლის ჟურნალისტებთან გამხელასაც მომლოცველები არ ერიდებოდნენ - ჯანმრთელობის პრობლემებს უკავშირდებოდა.
"მამა გაბრიელს ვთხოვე, რომ ფეხზე გავიარო", - მეუბნება ერთი ახალგაზრდა...
"ჩემი შვილის გამოჯანმრთელება ვთხოვე", - ამბობს ქალბატონი, რომელსაც 5 წლის ბიჭი ახლავს, ბავშვი კი ტირის, დედას კაბაში ექაჩება და ჩემთან საუბარს არ აცდის... "გვჯერა, რომ მამა გაბრიელი ხალხს ცოცხლად ეცხადება. ის ჩვენი უდიდესი წმინდანია და თხოვნას უთუოდ შეგვისრულებს"...
"გავიგე დედა პარასკევას ხილვა ჰქონია, რომ ვინც შობამდე მივა საფლავზე, მამა გაბრიელი ორ სურვილს შეუსრულებს".
არავინ ამბობს, საიდან შეიტყვეს ამ ხილვის შესახებ, მაგრამ სჯერათ, რომ დედა პარასკევას მამა გაბრიელი გამოეცხადა. არადა, ამ ინფორმაციის გავრცელებიდან ორი დღის შემდეგ თავად დედა პარასკევა აცხადებდა, რომ მას ხილვა არ ჰქონია.
"მამა გაბრიელის საფლავზე ყოველთვის შეიძლება მოსვლა. ყოველდღე ხდება სასწაულები. ხალხი ძალიან მოწყენილი ევედრებოდა და ვთხოვე მამა გაბრიელს, შეწეოდა ამ ხალხს, რომ რწმენაში გაძლიერებულიყვნენ. მერე ეს ფაქტი ვიღაცამ გამოიყენა. არავითარი ხილვა არ მქონია. შობა უდიდესი საუფლო დღესასწაულია, მაგრამ აუცილებელი არ არის, მაინცდამაინც შობას მოვიდნენ საფლავზე, მამა გაბრიელი ყველას უსრულებს სურვილს, საიდანაც არ უნდა შეევედრონ მას", - განაცხადა დედა პარასკევამ.
საფლავთან შეჩერება მომლოცველებს მხოლოდ რამდენიმე წუთით შეეძლოთ.
"არ დაიჩოქოთ, მხოლოდ ხელი შეახეთ საფლავს!" - მოუწოდებდა მრევლს ერთი ქალბატონი. თუმცა მის მოწოდებას ნაკლებად ემორჩილებოდნენ. განსაკუთრებით ბავშვიანები, რომლებიც ცდილობდნენ პატარები საფლავზე რამდენიმე წამით მაინც დაესვათ.
"მედიცინა უკვე უძლურია, აღარც არავინ გვეხმარება, ღვთის იმედად ვართ დარჩენილი, გვჯერა, რომ მამა გაბრიელი შეისმენს ჩვენს თხოვნას და ჩემი შვილები გამოჯანმრთელდებიან", - მეუბნება ქალბატონი, რომელსაც საფლავზე ცერებრალური დამბლით დაავადებული ტყუპი მიუყვანია...
რას აღარ ტოვებდნენ მომლოცველები საფლავზე - სანთლებს, წერილებს, ტკბილეულს, ყვავილებსა და ფულსაც კი.
5-6 იანვარს მამა გაბრიელის საფლავზე უამრავი ადამიანის მისვლას საზოგადოების მხრიდან არაერთგვაროვანი შეფასებები მოჰყვა. ვინ გულწრფელი თანადგომა გამოხატა, ვინ მომლოცველები გააქილიკა, ნაწილმა კი ყველას მოუწოდა საკუთარი თავისთვის მიეხედა.
თუმცა ერთი რამ აუცილებლად უნდა აღინიშნოს - ძალიან ბევრი ჩვენი თანამოქალაქე მამა გაბრიელის საფლავზე სასოწარკვეთილებამ მიიყვანა. ამ ადამიანებზე კი ქილიკი არ შეიძლება. რა თქმა უნდა, მათ შორის "ყოველი შემთხვევისთვის" და "რა იცი, რა ხდებას პრინციპით" მისულებიც იქნებოდნენ...
სხვათა შორის, მოქილიკეებს კარგად უპასუხეს ბლოგერმა სალომე ასათიანმა და ექსპერტმა არჩილ გამზარდიამ, რომელთაც ბევრი ჩვენი თანამოქალაქის აზრი გამოხატეს.
"ნუ ვქილიკობთ იმ ხალხზე, ვინც სასწაულის იმედადაა დარჩენილი. ვიქილიკოთ იმათზე, ვინც ამ ხალხს ეკონომიკურ სასოწარკვეთაში ამყოფებს, განკურნებისა და სიცოცხლის გადარჩენის საშუალებას არ აძლევს", - წერდა ბლოგერი სალომე ასათიანი.
"რომ ქილიკობენ ამ მამა გაბრიელის საფლავზე წასული ხალხის მისამართით, მათ საყურადღებოდ მინდა ვთქვა, ყველამ ჩვენ წილ სიბნელეს მოვუაროთ, რა. სხვის სულში რას იჩიჩქნება ეს ხალხი, რომ ჰკითხო, ადამიანის უფლებას პატივს სცემენ. დიახაც, სჯერა და წავიდა, ვისი რა საქმეა?... მე ჩემი შვილი მყავს ყველაზე ხილული ღვთიური სასწაული და არ დავდივარ ამის გამო მსგავს რამეებზე, მაგრამ ვისი რა საქმეა... აჯობებს, ყველამ თავის სიბნელეს მიხედოს, ვის რას გიშლით ეს ხალხი, ვინ რა გაგიფუჭათ?.. აი, ვისაც ამ ადამიანებზე უფრო "ნათელი" და "მოაზროვნე" ჰგონია საკუთარი თავი, საკუთარ ნათელმოსილობას მიხედოს", - ამბობდა არჩილ გამზარდია.
აჟიოტაჟს წერტილი საქართველოს საპატრიარქოს ოფიციალურმა განცხადებამ დაუსვა:
"ვრცელდება ინფორმაცია, თითქოს, ვინც 7 იანვრამდე მცხეთაში მამა გაბრიელის საფლავს მოინახულებს და რაიმეს შესთხოვს, ყველაფერი აუსრულდება. ჯერ ერთი, ღვთის წინაშე მამა გაბრიელის მეოხება მლოცველთ 7 იანვრამდეც ექნებათ და 7 იანვრის შემდეგაც. მეორეც, არ შეიძლება სიმართლეს შეესაბამებოდეს ის ნათქვამიც, თითქოს ყველას ყველა სურვილი აუსრულდება, რადგან ხორციელდება ის თხოვნები, რაც ღვთის სათნოა და, რაზეც უფლის ნებაა და არა ნებისმიერი ნატვრა. საერთოდ, დიდ დღესასწაულებზე ეკლესიაში განსაკუთრებული მადლი ტრიალებს და ამ დროს განსაკუთრებულად გულმხურვალედ უნდა ვევედროთ უფალს".
P.S. საფრანგეთის ქალაქ ლურდში მდებარე კათოლიკურ ტაძარში სასწაულისა და განკურნების იმედად წელიწადში მთელი ევროპიდან 5-7 მილიონი ადამიანი ჩადის. თუმცა იქ ამ თემაზე ქილიკი ძალიან ცუდ ტონად ითვლება. მართლაც, სჯობს, საქართველოშიც ზოგზოგიერთმა იმაზე იმსჯელოს და იფიქროს, თუ რა აიძულებთ ადამიანებს, სასწაულის იმედად მრავალი საათი ყინვაში გაატარონ. დაცინვა და ქილიკი ყველაზე ადვილია და ეს ადამიანის შინაგან კულტურაზე ნამდვილად არ მეტყველებს.
ნუცა ახალკაცი
ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"
(გამოდის ოთხშაბათობით)
ქართველი ჟურნალისტის და ამერიკელი დიპლომატის ქორწილი ვაშინგტონში - "ძალიან ბედნიერები ვართ, რომ ვიპოვეთ ერთმანეთი"
უზენაესი სასამართლოს მოსამართლეობის ყოფილი კანდიდატი თამთა თოდაძეზე - "რა ბრიჯიტ ბარდო ესა მყავს, რა აბია ასეთი ნეტავ"
