"ჩემმა მეუღლემ იცოდა ჩემი ცუღლუტობის ამბავი, მაგრამ ეს ჩემს სისუსტედ მიაჩნდა და იცინოდა ხოლმე" - გივი სიხარულიძე თქვენთვის უცნობი კუთხით
მსახიობს, მწერალს, ყოფილ სპორტსმენსა და მოცეკვავეს, კოლორიტს და, ზოგადად, მრავალმხრივ ნიჭიერ გივი სიხარულიძეს თუ მცენარეები ასე უყვარდა, ნამდვილად არ მეგონა. ეს ამბავი შემთხვევით შევიტყვე და მაშინვე შევეხმიანე. ვკითხე, ფოტოზე აღბეჭდილი ყვავილები მართლა თქვენია-მეთქი? მიპასუხა: ჩემია, მა ვისია? ესე იგი, თქვენვე უვლით, ხომ? ჩემია და, მა ვინ მოუვლის?! ამის მერე შინ ვესტუმრე და სულ სხვანაირი გივი სიხარულიძე გავიცანი.
- ყველა ყვავილი მიყვარს, თითოეულს ხომ თავისი სურნელი და თვისება აქვს. ყვავილი მაგონებს კეთილშობილებით, სიყვარულით სავსე ადამიანს. ეკალი ჩემს თვალში ბოროტების სიმბოლოა, უბედურებაა, რომ სამყაროში ეკალი ჭარბობს ყვავილს.
- დიდი ხანია, ყვავილებს უვლით?
- 40 წელი იქნება, რაც ქოთნის ყვავილებს ვუვლი... საერთოდ, ბუნება მიყვარს - მთის, წყლის მოთხილამურე ვიყავი. კაცი შეიძლება ძალიან ინტელექტუალური იყოს, მოკრძალებული, ზრდილობიანი, თუმცა, ბოროტი და გულღვარძლიანი. ორმეტრიან, მხარბეჭიან ათლეტს, მოკრივეს, ძალოსანს კი შესაძლოა ფაქიზი სული ჰქონდეს - ბალახი უყვარდეს, გამხმარ ფოთოლსაც კი ეფერებოდეს.
- თქვენს ნამუშევრებში დიდი ადგილი უჭირავს ბუნებას, მცენარეებს...
- მაგ სამყაროსთან უფრო ახლოს ვარ, ვიდრე რეალურთან. ის ყოველთვის ნაღდია, ყოველ შემთხვევაში, მე ასე ვფიქრობ... ჩვენ ბუნების შემადგენელი ნაწილები ვართ და უნდა გავუფრთხილდეთ მას, ამიტომაც მიყვარს ყვავილი, ფოთოლი, მდელო... თუ მინდორში მოვხვდი და საჭესთან ვარ, ვცდილობ, ხასხასა ბალახი მანქანით არ გადავთელო - სუნთქავს და არ მინდა, სიცოცხლე ნაადრევად მოვუსპო. ქუჩაში ხმელ ფოთოლს ფეხს არ ვაბიჯებ, ვიღებ და ხის ძირში ვდებ, ჩემი ძმაკაცები მეუბნებიან, - ცოტა დაუსტვინეო... ხმელი ფოთოლი ისედაც უკვე განადგურებულია და ფეხით საბოლოოდ აღარ ვთელავ.
- ე..ი. ქოთნის ყვავილებს 40 წელია, უვლით...
- ბინა ბევრჯერ გამოვიცვალე და გადატანა-გადმოტანისას ყვავილები დამაკლდა... ყველა მცენარე ერთნაირად ვერ ეგუება სხვა გარემოს.
ზურა შევარდნაძე რომ არის, მებაღე, უდიდეს პატივს ვცემ. იგრძნობა, რომ საქმე, რომელსაც ემსახურება, სიგიჟემდე უყვარს. საოცარი ადამიანია, ყოველ ღეროს, ფოთოლს, ყვავილს, ლებანს ეფერება. რა თქმა უნდა, ასეთი კაცი კარგი ადამიანია.
- ქოთნის ყვავილებს დავუბრუნდეთ, ძალიან შეუწუხებიხართ ამ ბეგონიის ბედს...
- მიჭირს შეგუება, როცა რომელიმე ყვავილი ხმობას იწყებს... ახლა ერთ რაღაცას გეტყვით: ჩემი მეუღლე 18 წელია, აღარ არის. მან იცოდა ჩემი ცუღლუტობის ამბავი, მაგრამ ეს ჩემს სისუსტედ მიაჩნდა და იცინოდა ხოლმე. სიყვარულით მის გარდა არავინ მყვარებია და როცა გარდაიცვალა, ჩემს თავს ვუთხარი, მის ადგილს არავის დავაკავებინებ-მეთქი. ავად რომ გახდა, მომვლელები ბლომად ჰყავდა, მაგრამ ყველაზე მეტად მე ვუვლიდი. ჰოდა, მცენარეს, რომელიც სიგიჟემდე მიყვარს და ვხედავ, რომ ავად ხდება, ან ხმება, როგორ არ მივხედავ? ეს ხომ სულიერია, ცოცხალია... აი, შეხედეთ, ჩემი მეუღლის სურათთან 18 წელიწადია, ლარნაკში სულ ცოცხალი ყვავილები აწყვია... სანამ ცოცხალი ვარ, ასე იქნება...
ჟან კლოდ ვანდამის ვაჟმა ცოლად აზერბაიჯანელი გოგონა მოიყვანა - აზერბაიჯანულ-ჰოლივუდური ქორწილის დეტალები
"...იწვალა, თან ფეხმძიმედ არის, ათი დღე კარანტინში იყო, მაგრამ უამისოდ არ გამოვიდოდა" - რას ამბობენ ნატალია ქუთათელაძის საერთაშორისო წარმატებაზე დედა და ბებია?
