იყო ერთი ძალზე ემოციური და თავშეუკავებელი ახალგაზრდა, რომელიც ადვილად ბრაზდებოდა ხოლმე და შემდეგ საშინელი სიტყვებით ილანძღებოდა.
ერთხელ მამამისმა ის ასე დასაჯა: ყოველ ჯერზე, როცა ახალგაზრდა ვერ შეძლებდა სიბრაზის შეკავებას, მას ერთი ლურსმანი უნდა ჩაეჭედებინა ხის ძელზე.
პირველივე დღეს ძელზე გაჩნდა რამდენიმე ათეული ლურსმანი. ასე გაგრძელდა რამდენიმე დღე, მაგრამ მერე ახალგაზრდას მობეზრდა რა ხშირ-ხშირად ძელზე ლურსმნის მიჭედება, თანდათანობით აიძულა თავი გაეკონტროლებინა საკუთარი ემოციები და შესაბამისად ყოველდღიურად დაიწყო კლება ძელზე მიჭედებული ლურსმნების რაოდენობამაც.
და ბოლოს დადგა დღე, რომლის განმავლობაშიც ახალგაზრდა ერთხელაც არ გამოსულა წონასწორობიდან და ერთხელაც არ უთქვამს ვინმესთვის აუგი. მაშინ მამამისმა ახალი დავალება მისცა
განაგრძეთ კითხვა