გიჟური და ფანტასტიკური არქიტექტურული პროექტები, რომლებიც ვერ განხორციელდა

ყველაზე გიჟური და ფანტასტიკური არქიტექტურული პროექტები, რომელიც მათი მასშტაბების გამო ვერ განხორციელდა.

თავისუფლების გემი

თავისუფლების გემის გეგმა 1990 წელს შემუშავდა. ის უნდა ყოფილიყო გიგანტური მცურავი ქალაქი, რომელსაც მსოფლიოს მასშტაბით შეეძლებოდა მოძრაობა. გემს უნდა ჰქონოდა თავისი ეკონომიკა, სავსე ყოფილიყო მაღაზიებით, სკოლებით, სამუშაო ადგილებით და ყველაფრით, რაც საზოგადოებას ყოველდღიური ცხოვრებისთვის ჭირდება.

1500 მეტრიანი გემი დედამიწას წელიწადში ორჯერ შემოუვლიდა წრეს და ყველა მსხვილ საპორტო ქალაქში შეჩერდებოდა. გეგმა ვერ შედგა, რადგან გემზე საცხოვრებლად მინიმუმ, 50 000 ადამიანი უნდა დაეთანხმებინათ, ამდენი მსურველი კი არ გამოჩნდა, თუმცა, თუ უახლოეს მომავალში 50 000 ადამიანი შეიკრიბება, კომპანიები მზად არიან, პროექტში 9 მილიარდი ამერიკული დოლარი ჩადონ.

მანჰეტენის გუმბათი

60-იან წლებში ცხოველური ინტერესი გაჩნდა სამეცნიერო ფანტასტიკისადმი. არქიტექტორმა ბაკმინისტერ ფულერმა შეადგინა ნიუ იორკის რეკონსტრუქციის პროექტი, რომლის მიხედვით, ქალაქს დიდი გუმბათისებური სარქველის ქვეშ მოაქცევდნენ.

გუმბათი მანჰეტენის უდიდეს ნაწილს დაფარავდა და ჰაერს გაფილტრავდა. საჭირო აღარ იქნებოდა შენობების გათბობა ან გაგრილება, გუმბათი თავად შექმნიდა შესაფერის სეზონზე შესაფერის ტემპერატურას, რისი მეშვეობითაც საგრძნობლად დაიზოგებოდა ფული. ასეა თუ ისე, იდეას მხარი არ აუბეს, პირველ რიგში იმიტომ, რომ მის განსახორციელებლად ძალიან დიდი ხარჯები იყო საჭირო, ამიტომ ეს იდეა კვლავ იდეად დარჩა და მხოლოდ სამეცნიერო ფანტასტიკის ნაშრომებში ცოცხლობს.

მეგასითი

მეგასითი უნდა ყოფილიყო გიგანტური პირამიდა, რომელიც ტოკიოს პორტში იცურებდა. ის იმდენად მასშტაბური უნდა ყოფილიყო, რომ თავისულად დაეტია ერთი მილიონი ადამიანი და 100-სართულიანი ცათამბჯენები. იქიდან გამომდინარე, რომ იაპონია ძალიან ხალხმრავალი ადგილია, ეს იდეა რაციონალურს ჰგავს. კონსტრუქციას გიზას პირამიდის ფორმები უნდა ჰქონოდა, ოღონდ მასზე 14-ჯერ უფრო დიდი ყოფილიყო. რომ აშენებულიყო, ის ყველაზე დიდი კონსტრუქცია იქნებოდა პლანეტაზე. თუმცა ამჟამად არსებულ არცერთ სამშენებლო მასალას არ შეუძლია ასეთ მასშტაბებს გაუმკლავდეს.

პარიზის საგზაო კოშკი

1937 წელს პარიზში კინაღამ 700 მეტრიანი ცათამბჯენი აშენდა, რომელზეც ბოლო სართულამდე ასასვლელად სამანქანო გზით უნდა გევლოთ. ბოლო სართულზე იქნებოდა სასტუმრო. შენობა 400 მანქანაზე იყო გათვლილი. იმის გათვალისწინებით, რომ სწორ გზებზეც კი მრავალი ავარია ხდება, წარმოიდგინეთ გიგანტური სპირალისებული გზატკეცილი და ოთხასი მანქანა, რომელიც ცდილობს მალე მოხვდეს ბოლო სართულზე. კატასტროფა გარდაუვალი იყო, ამიტომ პროექტი სამუდამოდ დაიხურა.

სამყარო

დუბაიში საოცარი კონსტრუქციების ნაკლებობა ნამდვილად არაა, თუმცა ეს იდეა იმდენად გიჟური იყო, რომ მანამდე დაიხურა, სანამ ისედაც ჩაფლავდებოდა.

"სამყარო" მიზნად ისახავდა დუბაის სანაპიროზე კუნძულების ქსელის შექმნას, რომლებიც კონტინენტების ფორმის იქნებოდა. შემდეგ ეს კუნძულები გაიყიდებოდა და იქ ქალაქები გაშენდებოდა. ამჟამად მხოლოდ ერთი კუნძულია დასახლებული, რომელიც დუბაის მმართველს ეკუთვნის. დანარჩენ კუნძულებზე იმდენი ხანია არაფერი ხდება, რომ ისინი წყლის ქვეშ მიდიან.