იცოდით, რომ აქვე, მეზობლად, რუსეთის ტერიტორიაზე, კრასნოდარის მხარეში, მდინარე ყუბანის მარჯვენა სანაპიროზეც არსებობს ჩვენი დედაქალაქის სეხნია, ოღონდ დედასოფელი - თბილისი, უფრო ზუსტად კი - ტბილისსკაია, რომელიც იქაური თბილისის რაიონის ადმინისტრაციულ ცენტრს წარმოადგენს? და რომ ამ რაიონში ძალიან თბილი ადამიანები ცხოვრობენ? მართალია, იქაურობა გორგასლის ხოხბისა და თბილი წყლების წყალობით არ მოუნათლავთ თბილისად, მაგრამ სახელწოდება კავკასიასა და საქართველოს რომ უკავშირდება, აშკარაა.
1788-1791 წლებში დღევანდელი ტბილისსკაიას ადგილას, საზაფხულო სადგომად აშენებულ მიწურებში კავკასიის არმიის ტიფლისის პოლკი დაბანაკებულა. მართალია, საჯარისო შენაერთებს გამოსაზამთრებლად დისლოკაციის ადგილი შეუცვლიათ, მაგრამ მიტოვებულ ტერიტორიას რამდენიმე წლის შემდეგ ახალი მობინადრეები გასჩენია: 1802 წლის 8 ოქტომბერს ეკატერინოსლავსკიდან ყუბანში გადმოსახლებული კაზაკებით იქ სოფელი გაუშენებიათ და ალბათ, პირველმოსახლეების პატივსაცემად, ტიფლისსკაია უწოდებიათ. იმხანად სოფელში კაზაკთა 181 კომლი, სულ კი 845 სული დასახლებულა. კაზაკები ერთგულად იცავდნენ სოფლის საზღვრებს არაყუბანელთა თავდასხმებისგან და ბევრ მათგანს საგმირო საქმითაც გაუთქვამს სახელი. ერთ-ერთ სახელოვან ამბად "უმცროსი" თბილისელები (თუ ტბილისელები) ანდრეი გრეჩიშკინის ასეულის გმირობას მიიჩნევენ - 1829 წლის სექტემბერში გრეჩიშკინი ათასობით თავმდამსხმელ მთიელს თავისი ასეულით შებრძოლებია და ეგრეთ წოდებულ მგლების კარიბჭესთან თავიც შეუკლავთ მტრისთვის - ამბობენ, კაზაკებმა ტყვეობას გმირულად სიკვდილი ამჯობინესო.
წლების განმავლობაში იზრდებოდა, ლამაზდებოდა და უფრო და უფრო მეტ მნიშვნელობას იძენდა ტიფლისსკაიას დასახლება. 1887 წელს მისი გავლით ეკატერინოდარამდე რკინიგზაც გაუყვანიათ. სადგურისთვის ჯერ "როზოვაია", შემდეგ კი გმირი კაზაკი ანდრეის პატივსაცემად, "გრეჩიშკინო" დაურქმევიათ. ტიფლისსკაიაზე გადიოდა სამხედრო გზაც, სადაც თურმე ბევრჯერ გაუვლიათ ალექსანდრე პუშკინს, მიხეილ ლერმონტოვსა და ლევ ტოლსტოის. 1934 წლის 31 დეკემბრიდან სოფელსა და მის მიმდებარე ტერიტორიაზე ტიფლისის რაიონი დააარსეს, ხოლო 1936 წლის 14 ნოემბრიდან სოფლისა და რაიონის სახელი სრულყვეს და საქართველოს თბილისის დარად, ტბილისსკაია და ტბილისის რაიონი უწოდეს... ორი საუკუნის განმავლობაში ბევრი რამ გადაუტანია სოფელსა და რაიონს, მათ შორის - გერმანელთა ოკუპაციისთვისაც გაუძლია, მაგრამ ღირსება არასდროს დაუკარგავს. ამბობენ, კრასნოდარის თბილისში გამორჩეულად შრომისმოყვარე და თბილი ადამიანები ცხოვრობენო. შრომისმოყვარე ხალხის ხელი აშკარად ეტყობა "რუსული" თბილისის რაიონის ცხოვრებას და იქაურობაც გამორჩეულად ლამაზი და ისტორიული ღირსშესანიშნაობებით მდიდარი ჩანს. აქ თურმე ბევრი საინტერესო არქეოლოგიური ძეგლია - ყორღანები, სამარხები, ნასახლარები, რაიონს რამდენიმე მართლმადიდებლური სალოცავიც აქვს: ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის საფარველის სახელობის ეკლესია, თვითონ სოფელ ტბილისსკაიაში - ანდრია პირველწოდებულის ტაძარი და კაზაკ ანდრეი გრეჩიშკინის სახელობის სამლოცველო. გასაოცარია, რომ სამი სალოცავიდან ორი ჩვენთვის უძვირფასესი და უმნიშვნელოვანესი წმინდანის სახელთანაა დაკავშირებული; კაზაკი თბილისელებიც მებრძოლი სულით აშკარად "ენათესავებიან" ქართველებს; იქაური ბუნება ხომ ძალიან ჩამოჰგავს საქართველოსას...
კრასნოდარის თბილისის დღევანდელი მოსახლეობის უმეტესობას რუსები შეადგენენ, უმცირესობას კი - სომხები, უკრაინელები, გერმანელები და სხვა ეროვნების ადამიანები. დაზუსტებით ვერ გეტყვით, ცხოვრობენ ან ცხოვრობდნენ თუ არა ამ რაიონში ქართველები - ამის შესახებ კრასნოდარის მხარის თბილისი და თბილისელები არაფერს იტყობინებიან. რუსეთში მდებარე თბილისს, სხვათა შორის, საკუთარი მაუწყებლობაც აქვს. მუნიციპალიტეტის ხელმძღვანელის მოვალეობის შემსრულებელი ვლადისლავ სერია. ახალ ხელმძღვანელს რიგგარეშე არჩევნებზე იქაური თბილისელები უახლოეს მომავალში აირჩევენ.
ირმა ხარშილაძე
ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"
(გამოდის ოთხშაბათობით)