ირინა ონაშვილი: ''მე და ლადო და-ძმასავით ვართ''

''ორი ვარსკვლავის'' გამარჯვებული ირინა ონაშვილი ამ პროექტის შემდეგ ეკრანზე აქტიურად აღარ ჩანს. მოდელი მოგებული მანქანით დადის და თავის სააგენტოში ახალი სასწავლო წლის დასაწყებად ემზადება. პარალელურად ირინამ სილამაზის სალონი შეიძინა და ეს საქმეც დაემატა. ახლა ოჯახში მთავარი ფინანსისტი თავადაა.

- ირინა, მოგებული ''კია'' მოგწონს?

- მომწონს, მშვენიერია. თან იმ პერიოდში მანქანა არ მყავდა, ოჯახს დასჭირდა და გავყიდე. ნახევარ წელზე მეტი უმანქანოდ ვიყავი, ოღონდ ამას ჟურნალისტებთან არ ვამბობდი. არ მინდოდა, ისე გამოსულიყო, ხალხს ეფიქრა, მანქანა არ ჰყავს და დამესიჯებას იმიტომ გვთხოვსო. თუმცა პროექტში ყველამ იცოდა, სხვადასხვა მანქანით რომ დავდიოდი.

- დიდი ხნის წინ სილამაზის კონკურსში ბინა და მანქანა მოიგე. იღბლიანი ხარ?

- კი, მართლა იღბლიანი ვარ. მიზანდასახულობის ან სხვა რომელიმე თვისების ხარჯზე არაფერი მომიგია. ზოგადად მიზანდასახული არ ვარ. მიზნის მისაღწევად ყველა წინააღმდეგობას რომ გადალახავენ, ამ კატეგორიის ადამიანებს არ მივეკუთვნები. გარშემო მყოფებისგან ყოველთვის ბიძგი მჭირდება, რომ რაღაც გავაკეთო. ზარმაცი ვარ. შრომისმოყვარე არ ვარ, რისკზეც არასდროს მივდივარ. თუმცა, თუ მომწონს ის, რასაც ვაკეთებ, იმაში მართლა ყველაფერს ვდებ. ასე ვიყავი ''ორ ვარსკვლავში''. რუსა მორჩილაძეს დიდი წვლილი მიუძღვის ჩემს გამარჯვებაში, იმაში, რასაც თითოეულ კონცერტზე ვაკეთებდი. არ მჯეროდა, რომ ამას შევძლებდი.

- სიმღერა არ გენატრება?

- ძალიან. სიმღერა მიყვარს, ამიტომაც დავთანხმდი ამ ასაკში ამ პროექტს. მენატრება სცენა, მიკროფონი, მაყურებელი, აპლოდისმენტები. თუმცა ვერ ვიტყვი, რომ სცენაზე თავს ისე ვგრძნობ, როგორც თევზი წყალში. ეს ჩემთვის კომფორტი არ არის. ყოველ ჯერზე ვნერვიულობდი.

- ანუ სასიმღერო კარიერაზე არასდროს იფიქრებ?

- ამას მთელი ცხოვრება უნდა მიუძღვნა. ამისთვის უკვე დაგვიანებულია, ასე მგონია.

- რამდენი წლის ხარ?

- 29-ის.

- ამბობ, რომ გვიანია სიმღერისთვის, მოდელობისთვის. ასე ჩრდილში ყოფნა მოგწონს?

- მოდელობის კუთხით მომწონს. დამწყებ მოდელებს ვასწავლი, გამოცდილებას ვუზიარებ. რაც შეეხება სიმღერას, ბავშვობიდან მინდოდა. ადრეულ ასაკში მიკროფონი მეჭირა ხელში და ჩემთვის სახლში ვმღეროდი. ჯერ ეს მიკროფონი ზონრიანი იყო, მერე მოვაჭერი ზონარი, ტექნოლოგია დავხვეწე (იცინის). გული მწყდება, რომ სცენაზე არ ვდგავარ. მოდელობა ჩემი არასდროს ყოფილა, ამ სფეროში შემთხვევით მოვხვდი. სკოლაში მოვიდნენ და აგვარჩიეს გოგონები, როგორც ხდება ხოლმე. მერე კი მომწონდა ლამაზი ფოტოები, პოდიუმი, მაგრამ ეს ასაკობრივი იყო, ამ ეიფორიამ მალე გაიარა.

- პროფესიით იურისტი ხარ, ამ სფეროში გიმუშავია?

- იურისტი ირინა წარმოუდგენელია ჩემთვის. ჩემი და იყო იურისტი და ათი წლის განმავლობაში მუშაობდა ამ პროფესიით. დადიოდა სხდომებზე, სასამართლო დარბაზებში, სახლში უამრავი საბუთი მოჰქონდა. მაშინ ეს ყველაფერი მომწონდა, ეტყობა, ამან იქონია გავლენა და მივბაძე მარის, ამ სპეციალობაზე ჩავაბარე. მერე მივხვდი, რომ ჩემი არ იყო და გადავწყვიტე, სხვა მიმართულებით წავსულიყავი. უნივერსიტეტში ჩავაბარე მაგისტრატურაში, სტრატეგიული კომუნიკაციების, ანუ პიარის განხრით. ბოლოსკენ ვარ უკვე.

- ჟურნალის რედაქტორიც იყავი...

- ჟურნალი, სამწუხაროდ, დაიხურა. ძალიან მცირე სეგმენტზე იყო გათვლილი და კომერციულად არ გაამართლა. ორი წელი ვიმუშავეთ.

იხილეთ გაგრძელება