რატომ არ ახსოვს ადამიანს წინა ინკარნაციებში განვლილი ცხოვრება და რა არის ასტრალური პარალელური სამყარო

• განზომილებები

არსებობს 7 განზომილება. ადამიანისთვის ჩვეულებრივ ხელმისაწვდომია სამი განზომილება. მატერიალური სამყარო არსებობს სამ განზომილებაში. მეოთხე განზომილება - ნატიფი მატერიალური სამყაროა, ანუ ენერგიები , ან უბრალოდ პლაზმოიდები . მეხუთე განზომილებას წარმოადგენს ასტრალი . მეექვსეს - სულიერი სამყარო . და ყველა მათგანზე შორს მატერიალური სამყაროდან არსებობს კიდევ ერთი სამყარო, მეშვიდე , რომელსაც ადამიანები უწოდებენ ცათა სასუფეველს . ეს არის სინათლე, ის ენერგიები, რომელიც წყაროა ყველაფრის არსებობის. ესაა სწორედ მეშვიდე განზომილება, ღვთიური სამყარო, რომელშიც უკვე აღარ არიან სულები, არის მხოლოდ ღმერთი, თუმცა სადაც შესვლის უფლება აქვთ სულებს ბოლო სამი დონიდან (იხ. მასალა "სულიერი სამყაროს სტრუქტურა" ). ეს სულები იქ მუდმივად არ ცხოვრობენ, მაგრამ მიდიან იქ, რათა გაესაუბრონ ღმერთს სულების მოვლინებათა გეგმების შესახებ, რომ ღმერთმა ასწავლოთ მათ, თუ როგორ ასწავლონ მათ სხვებს.

• პარალელური სამყაროები

ფიზიკურად შესაძლებელია არსებობდეს მხოლოდ ფიზიკური სამყარო, სამგანზომილებიანი რეალობა. ასტრალში არსებობს სხვადასხვა ეგრეგორი. იქ ნამდვილად შეიძლება მოხდეს იმ სცენარების ფორმირება, რომლებიც არ ახდა ფიზიკურ რეალობაში. და ეს რეალობები იქ არსებობს აზრობრივი გამოსახულების ფორმით. ფიზიკური რეალობა არსბობს მხოლოდ სამგანზომილებიან სამყაროში. ის, რაც უკვე მოხდა, მაგალითად, ომი, ის უკვე მომხდარია სამგანზომილებიან სამყაროში. ასტრალში ის შესაძლოა არც მომხდარიყო, რადგან, მაგალითად, ბევრ ადამიანს არ სურს იყოს ომი, და მათ შეეძლოთ შეექმნათ ასტრალში თავიანთი ეგრეგორი ( ცალკეული სამყარო, რომელიც შექმნილია ცალკეული ადამიანების აზრობრივი გამოსახულების ფორმით. შეიძლება მას დავარქვათ რაღაც ცალკეული სამყარო, რადგან როცა მასში ხვდები, ის გეჩვენება მთლიან სამყაროდ, განსაკუთრებით, თუ ის საკმაოდ ძლიერია. როგორც ძლიერი ეგრეგორი, მაგალითად, არსებობს ქრისტიანული ეგრეგორი). იქ ნამდვილად შეიძლება იყოს ისეთი სცენარი, რომ არ იყო ომი. მაგალითად, დედამიწაზე არ იყო მეორე მსოფლიო ომი, რევოლუცია და ა.შ. სინამდვილეში კი, ფიზიკურ სამყაროში, ეს ყველაფერი უკვე მოხდა. თუ ადამიანი მოკლეს, ეს უკვე მოხდა. თუ ქალაქი გაასწორეს მიწასთან, არ არსებობს ისეთი ფიზიკური რეალობა, სადაც ის დაუნგრეველია, და ის უკვე საჭიროებს ისევ აღდგენას.

ასტრალურ სამყაროში არსებობს პარალელური სამყაროები, მაგრამ ისინი შექმნილია, როგორც ეგრეგორები, აზრობრივი ფორმით. მაგალითად მწერალი წერს წიგნს იმ ალტერნატიული რეალობის შესახებ, რომელიც არის მის აზროვნებაში. მაგალითად, წერს, რომ რომელიმე თქვენი მხედართმთავარი, მაგალითად ადოლფ ჰიტლერი, გადავიდა შეტევაზე, მაგრამ მას არ გამოუვიდა ომი, ის გაანადგურეს. ანუ, მან შექმნა თავისი წიგნის რეალობა, სადაც ყველაფერი სხვაგვარადაა. ვინც ამ წიგნს კითხულობს, და ალბათ ბევრი წაიკითხავს, თუ ის მას მოეწონება, მოსწონს იდეა, მოეწონება გმირთა განცდები, ის ჩაერთვება ამ წიგნში და იწყებს საკუთარი აზრობრივი წარმოსახვების შექმნას, და გამოჰყოფს საკუთარ ცხოვრებისეულ ძალას. რაც უფრო მეტი ადამიანი წაიკითხავს ასეთი გრძნობით ამ წიგნს, მით უფრო ძლიერი იქნება ეს ეგრეგორი ასტრალში. და ვინც ასტრალში გავა, თუნდაც ადამიანი, რომელსაც ეს წიგნი არ წაუკითხავს, მაგრამ რომლის ვიბრაციაც შეესაბამება ამ ეგრეგორს, ის შეიძლება იქ მოხვდეს. და ასტრალური მოგზაურობის დროს მას შეუძლია ნახოს ის სამყარო, როელიც ასტრალში შეიქმნა. დაბრუნდება რა სხეულში ის ნახავს, რომ ეს იყო ასტრალური მოგზაურობა.

ნებისმიერ დაწერილ წიგნს და ნებისმიერი ფილმის სცენარს არ ძალუძს შეცვალოს ის, რაც უკვე მომხდარია. მაგალითად, დაბომბეს ქალაქი ლენინგრადი. ნებისმიერი წიგნს, რომელიც გვეუბნება, რომ ის არ დაბომბილა და მთელი გადარჩა, არ შეუძლია ის აღადგინოს. ამისთვის საჭიროა გარკვეული ფიზიკური მოქმედებები - აშენდეს ახალი სახლები და ა.შ. რადგან ეს უკვე მოხდა.

შეუძლიათ თუ არა ამ ასტრალურ პარალელურ სამყაროებს მოახდინონ გავლენა ფიზიკურ სამყაროზე? - როგორც ნებისმიერ ეგრეგორს თქვენი რწმენის მეშვეობით. კარგ მაგალითად გამოდგება ფანტასტიკური ჟანრის წიგნის დაწერა. კარგად დაწერილი ფანტასტიკური ჟანრის წიგნი, გამოცემული დიდი ტირაჟით, ახდენს გავლენას იმათზე, ვინც მას კითხულობს. მას შეუძლია მოახდინოს გავლენა მატერიალურ სამყაროზეც. მაგალითად, თქვენ გყავთ მწერალი სტივენ კინგი (მის შესახებ მე გავიგე საკონტაკტო პერსონებისგან), და მან დაწერა რამდენიმე წიგნი, და ისინი ახდენენ დიდ გავლენას მათზე, ვინც მათ კითხულობს. და ისევ - ყველა კითხულობს ერთიდაიგივე წიგნს თავისებურად, და ამიტომ ის ახდენს სხვადასხვა გავლენებს. ერთ წიგნს შეუძლია მოახდინოს სრულიად ურთიერთსაწინააღმდეგო გავლენა სხვადასხვა ადამიანზე. ვიღაც მიიღებს წაკითხულ წიგნს როგორც მოქმედების სტიმულს, მასზე წიგნი მოახდენს დადებით გავლენას. მაგარმ იგივე წიგნს სხვა ადამიანზე, სხვა ცნობიერებისა და გაგების ადამიანზე, მოახდინოს უარყოფითი გავლენა. და თუ ადამიანი წიგნს კითხულობს, თუ წიგნი დიდი ხნის გამოცემულია და წაკითხულია ბევრი ადამიანის მიერ იგივე გრძნობებით, ის ერთვება ამ საერთო ეგრეგორში და იწყებს ემოციების მეშვეობით ეგრეგორის კვებას თავისი სასიცოცხლო ენერგიით. რაც შექმნეს სხვა ადამიანებმა, ვინც ასევე წაიკითხა ეს წიგნი, შეიძლება მასთან მოვიდეს რაღაც აზრის ფორმით, რაღაც გამოსახულებებით სიზმარში და თუ ძალიან მგრძნობიარეა, სიცხადეშიც კი. თქვენთან ამას ჩვეულებრივ უწოდებენ ლიტერატურულ შთაბეჭდილებებს.

ამდაგვარად, ადამიანს შეუძლია ასტრალური პარალელური სამყარო მოიზიდოს მატერიალურ სამყაროში. ეს დამოკიდებულია მის რწმენაზე. ეს ყველაფერი ხდება საყოველთაო კანონიდან გამომდინარე, რომ სული ახდენს გავლენას სხეულზე. საკუთარ სხეულზე და მის ირგვლივ მყოფ მატერიაზე. ამ გავლენის ძალიან კარგი მაგალითია თუნდაც იგივე ადოლფ ჰიტლერი. მას ეყო საკუთარი ენერგია და ენთუზიაზმი და აზროვნება განეხორციელებინა ისეთი ძლიერი გავლენა მის თანამედროვეთა სულებსა და ტვინებზე, რომ ისინი წავიდნენ სამხედრო დაპირსპირებაზე სხვა სახელმწიფოებთან. მან შეძლო წაეყვანა თან მასები, და შექმნა ისეთი ეგრეგორი, რომელიც ახდენდა გავლენას სხვა ადამიანებზე. მანაც ხომ დაწერა წიგნი, რომელშიც საკუთარი იდეები წარმოაჩინა, და ის ისე იყო დაწერილი, რომ ახდენდა გავლენას სხვებზე, და გავლენას იმ მიმართულებით, რომელიც მას უნდოდა. მან ამ წიგნით, და ყველა თავისი გამოსვლებით, შექმნა ისეთი ძალა, ისეთი დამანგრეველი ეგრეგორი, რამაც მოახდინა გავლენა ბევრი სახელმწიფოს დანგრევასა და მრავალი ადამიანის დაღუპვაზე.

• რა განსხვავებაა სულიერ სამყაროსა და მატერიალურ სამყაროებს შორის?

განსხვავება იმაში მდგომარეობას, რომ მატერიალურ სამყაროში არსებობს მატერია. მატერიაში ჩვენ ვგულისხმობთ იგივე ღვთიური სინათლის ენერგიას, მაგრამ სხვა ვიბრაციებში, რომელიც ხელმისაწვდომია ამა თუ იმ სხეულის რეცეპტორებისთვის. ანუ, ნატიფ მატერიალურ სამყაროში ყველაფერი ხელმისაწვდომია ნატიფი მატერიალური სხეულებისთვის, მკვრივმატერიალურ სამყაროში - ყველაფერი ხელმსაწვდომია მკვრივი მატერიალური სხეულების რეცეპტორების მიერ აღქმისთვის. სინამდვილეში, რასაც თქვენ უწოდებთ ატომებს და კვანტებს, იგივე ღვთიური ენერგიაა, მაგრამ სხვადასხვა ვიბრაციებში. სულიერი სამყარო მატერიალურისგან განსხვავდება გამოვლინების დონით. ისე კი თავისი არსით ეს ერთი და იგივეა. ეს არის სინათლე, უბრალოდ სხვდასხვა დონეზე ის სხვადასხვანაირად გამოვლინდება. გამოვლინების დონეში იგულისხმება სიმკვრივე. მაგალითად, ყინულის ნაჭერი და ღრუბელი შედგება ერთიდაიგივე მოლეკულებისგან. მათ შორის განსხვავება სიმკვრივეშია. ყინული შეგიძლია ხელში აიღო, ღრუბელი კი აირის მდგომარეობაა. ხაზს ვუსვამ, რომ ეს მხოლოდ მაგალითია, და არა ანალოგია იმისა, თუ რა ხადება სულიერ სამყაროში. ეს მხოლოდ მატერიალური მაგალითია იმისა, თუ რა არის გამოვლინების დონეები. შეიძლება ასე ითქვას - წყლის სტიქია სხვადასხვაგვარად გამოვლინდება გამოვლინების სხვადასხვა დონეზე: აირისებრიდან მყარამდე. ისე კი ორივე წყალია.

სულიერ სამყაროში არ არსებობს მატერია. იქ არაა მენდელეევის ტაბულის ნივთიერებები, და იქ არ არის ელექტრომაგნიტური ტალღების სპექტრი, ანუ არც რადიოტალღები, არც სინათლე (შუქი, როგორც თქვენ ფოტონების ნაკადს უწოდებთ), არც ელექტრონები, არც ფოტონები, არც რადიაცია, არც გრავიტაცია, არც დრო, არც რამე გამოსხივება, არც სამგანზომილებიანის მსგავსი სივრცე. იქ არის სულიერი სივრცე. საერთოდ, სივრცე იქ აღიქმება როგორც ერთიანი . ისინიც კი, ვინც შეგნებულად გადის ასტრალში, ისინი გრძნობენ, რომ მათი ცნობიერება არა სამგანზომილებიან სამყაროშია, არამედ.... თქვენს ენაში არ არსებობს ისეთი სიტყვა, რომ ამის დახასიათება შეიძლებოდეს. ისინი ვერ გრძნობენ იქ სიგრძეს, სიგანეს, სიმაღლეს ან კიდევ რამეს. ისინი გრძნობენ ამ ყველაფერს როგორც ერთიანს, როგორც სფეროს. რაც შეეხება დროს - არის მხოლოდ დროის შეგრძნება როგორც საკუთარი არსებობის დროისა, მაგრამ ის არ ემთხვევა დროს მატერიალურ სამყაროში. იქ არაა დროის დათვლის პერიოდები, მაგალითად, მზის ან ვარსკვლავებთან მიმართებაში. ყოველი სული იქ ახდენს ორიენტირებას საკუთარი შეგრძნებების საფუძველზე, საკუთარი ცხოვრების გარკვეული მონაკვეთების საფუძველზე. ეს ყველაფერი ინდივიდუალურია. თუ დედამიწაზე გავიდა დღე-ღამე, 24 საათი, ორი სული, რომელიც სულიერ სამყაროში ცხოვრობს სხვადასხვა დონეზე, ამ დროს აღიქვამენ სხვადასხვანაირად - რამდენიმე საათიდან დაწყებული ერთ წლამდეც კი. როგორც უკვე ვთქვი, ე.წ. შინაგანი დრო სუბიექტურია. დროის ისეთი დათვლა, როგორც მატერიალურ სამყაროშია, იქ არ არსებობს.

• შესაძლებელია თუ არა სულის მივლინება წარსულ დროში?

არანაირი წინააღმდეგობა ამისთვის არ არსებობს. თუ ეს ემსახურება მისი სულიერი ევოლუციის მიზნებს, მაშინ კი. ეს უფრო იშვიათად ხდება, ვიდრე მისი მოვლინება მიმდინარე დროში. ამისთვის საჭიროა მიზანი - რატომ უნდა დაბრუნდეს უკან დროში და ისევ იცხოვროს იქ. მიზანი შეიძლება იყოს სხვადასხვა. მაგალითად, მიზანი შეიძლება იყოს სულიერი სამყაროს არსებობის ჩვენება, და მაშინ მოევლინება წარსულში სული, რომელმაც იცხოვრა, მაგალითად, თქვენს დროში. ვთქვათ, სულმა იცხოვრა თქვენს დროში, და შემდეგ მისი მოვლინება მოხდა, ვთქვათ, მე-15 საუკუნეში. ასეთ შემთხვევაში, თუ ასეც მოხდა, ამას გააჩნია დიდი მნიშვნელობა არა მარტო მისთვის, არამედ იმ ადამიანებისთვისაც, სადაც ის მოევლინა. თუ მას აბრუნებენ წარსულში, მას უტოვებენ მეხსიერების ნაწილს, რა მოხდება ამ ხალხებისთვის მომავალში, ანუ, არ ხდება მისი მეხსიერების სრული ბლოკირება, და ასეთი ხალხი შემდეგ გვევლინებიან ისეთებად, როგორც, მაგალითად, ვოლფ მესინგი . მაგრამ ასეთი მოვლინებები ძალიან იშვიათად ხდება.

• რატომ იბლოკება მეხსიერება წინა ინკარნაციებზე?

რადგან წინა ინკარნაციების მეხსიერებას შეუძლია შეუშალოს ხელი სულს მოერგოს ახალ ცხოვრებას, ახალ მშობლებს, ახალ სამყაროს, რომელშიც ის მოევლინა. წინა ცხოვრებაში ის იყო გარკვეული პიროვნება. მას შეეძლო მიეღო გარკვეული როგორც დადებითი, ისე უარყოფითი გამოცდილება. მას ჰქონდა თავისი სახელი, მაგალითად. მას ჰყავდა ცოლი ან ქმარი, მშობლები. მეხსიერება რომ არ დაიბლოკოს, მაგალითად ბავშვი, რომელიც დაიბადება, ის ვერ აღიქვამს თავის მშობლებს მშობლებად, თუ მას სხვა მშობლები ემახსოვრება. და ის უარყოფს ახალ მშობლებს, მათ დახმარებას, სწავლებას მათგან. მას არ ექნება მშობლებისადმი როგორც ავტორიტეტისადმი დამოკიდებულება. მომავალში ის შეადარებს ახალ ცხოვრებას წინა ცხოვრებებს და ეს ხელს შეუშლის ახალ სამყაროს მოერგოს. მაგალითად, თუ ის ადრე ცხოვრობდა მდიდარ ოჯახში, ან მთავრების ოჯახში, მაშინ იმ პირობებში, როცა ის მოევლინება ღარიბ ოჯახში ის მხოლოდ წარსული ცხოვრების, წარსული გამოცდილების და გარემოცვის, წარსული შესაძლებლობების მოგონებებით და სევდით იცხოვრებს იმის მაგივრად, რომ გაიაროს გაკვეთილები ამ ცხოვრებაში.

ხდება ისეც, რომ რამდენიმე მოვლინებისას ადამიანი გადის ერთი და იგივე გაკვეთილს. თუმცა ეს ხდება ყოველთვის სხვადასხვა პირობებში. და რომ ამ გაკვეთილის გავლის წინა მცდელობების შესახებ მახსოვრობამ არ შეუშალოს მას მოსინჯოს ეს კიდევ ერთხელ, ხდება მეხსიერების ბლოკირება. ზოგადად, ყველა ის გამოცდილება, რომელსაც ადამიანი აგროვებს წინა ცხოვრებებში, ჯერ კიდევ სულიერ სამყაროში ყოფნის დროს ტრანსფორმირდება მის ხასიათში. ვისაც ბევრი ბავშვი ჰყავს მან იცის, რომ ყველა ბავშვი, ვინც დაიბადა ერთი და იგივე ოჯახში, ერთსა და იმავე მშობლებთან, ყველა ერთმანეთისგან განსხვავდება. ანუ, ერთსა და იმავე აღზრდის და გარემოცვის პირობებში ისინი განსხვავდებიან ხასიათებით. სწორედ ესაა ის უარყოფითი და დადებითი გამოცდილება, რომელიც სულიერ სამყაროს ტრანსფორმირდა მათ ხასიათში, რა რასთანაც მას მოუწევს მუშაობა უკვე ამ ცხოვრებაში.

• შესაძლებელია თუ არა "მოგზაურობა" წარსულ ინკარნაციებში და როგორ დავიცვათ თავი რეგრესიის გავლის დროს?

პირველ რიგში უნდა იცოდეთ, რისთვის გადიხართ რეგრესიას, რითი არის გამოწვეული თქვენი ინტერესი. მარტო იმიტომ რომ გაიგოთ, ვინ იყავით წინა ცხოვრებაში, თუ რამე პრობლემებია გადასაწყვეტი, თუ გაინტერესებთ რამე კონკრეტული. უნდა იცოდეთ ზუსტი მიზანი. ასევე, რა მიზანიც არ უნდა გქონდეთ, ძალიან სასურველია, რომ უსაფრთხოების მიზნებიდან გამომდინარე რეგრესიის გავლამდე გახვიდეთ უმაღლეს "მე"-სთან კონტაქტზე. რადგან თუ არ გამოგდით უმაღლეს "მე"-სთან კონტაქტზე გასვლა, რეგრესიის ტექნიკა კიდევ უფრო რთულია, რადგან იქ უკვე წარსულში მიდიხარ. და თუ გახვალთ უმაღლეს "მე"-სთან კონტაქტზე, ჰკითხეთ მას უსაფრთხო რეგრესიის თვალსაზრისით, თანახმაა თუ არა ის რომ თქვენ რეგრესიაში გადაეშვათ. თუ ის თანახმაა, მაშინ სთხოვეთ მას რომ გიჩვენოთ წარსული ცხოვრების ის ნაწილი, რომელიც მას მიაჩნია უმთავრესად თქვენთვის. უკვე მას შემდეგ, რაც ის გიჩვენებთ, შეგიძლიათ სთხოვოთ გიჩვენოთ სხვა რომელიმე ცხოვრება, მაგალითად, ბოლო წინა ინკარნაცია, ან ცხოვრება სხვა პლანეტაზე, ის ცხოვრება, რომელთანაც მიმართებით თქვენ გაქვთ კითხვები.

• რა არის ემოცია და რით განსხვავდება ის ჩვენსა და თქვენს სამყაროებში?

ემოცია - რეაქცია შინაგანი და გარეგანი მდგომარეობის ცვლილებაზე. ემოციები დამოკიდებულია როგორც იმ სხეულის რეცეპტორებზე, რომელშიც მოვლინებულია სული, ასევე იმ სამყაროზე, რომელშიც ის ცხოვრობს, ბევრ სხვა ფაქტორზე. ერთსა და იგივე ემოციას შეიძლება ჰქონდეს ბევრი სხვადასხვა დასახელება. თქვენსა და ჩვენს სამყაროში ემოციები ვლინდება არა მარტო გარე პირობების შეცვლაზე, არამედ საკუთარი აზრების ცვლილებებზე, შინაგანი აღქმის ცვლილებაზე. ჩვენთან ბავშვებს ადრეული ასაკიდან ასწავლიან გამოიკვლიონ ყოველი კონკრეტული ემოციის წარმოქმნის წყაროები, და ასწავლიან არა მარტო ოჯახში, არამედ საგანმანათლებლო დაწესებულებებშიც, ასწავლიან ადრეული ასაკიდან, სანამ ბავშვს ჯერ არ აქვს ამ რთული სამყაროს სრული სურათი. მათთვის უფრო ადვილია საკუთარი ემოციური მდგომარეობების თვალის მიდევნება. თქვენთან ეს არ არის საგანმანათლებლო დაწესებულებებში და რამდენადაც ვიცი, ცოტა მშობელი თუ არის ამით დაკავებული. ჩვენთან ყოველმა ზრდასრულმა ესლერელმა (პლანეტა ესლერის მცხოვრები - რედ.) იცის ამა თუ იმ ემოციის გაჩენის მიზეზი. უმრავლესობამ მაინც. თქვენთან კი წარმოქმნილი ემოცია გამოცანაა თქვენთვისვე. ადამიანებს შეუძლიათ ემოციური რეაგირება მოახდინონ ერთ სიტუაციაზე, რეალურზე ან თუნდაც გამოგონილზე, ან რაღაც სიტუაციაზე მეხსიერებიდან, გაცნობიერებულზე ან გაუცნობიერებელზე, მათ შეუძლია მოახდინონ რეაგირება ერთზე და ამავე დროს ეგონოთ, რომ რეაგირება მოახდინეს სხვაზე. ისინი არ ადევნებენ თვალს მიზეზებს. ეს არა იმიტომ, რომ მათ არ შეუძლიათ, ეს იმიტომ, რომ მათ არ ასწავლიან. ამ მიზეზ-შედეგობრივი კავშირის არარსებობას კი, უფრო კავშირის არსებობის გაუთვითცნობიერებას ემოციასა და მის გამომწვევ მიზეზს შორის მივყავართ იქით, რომ ადამიანს ეშლება, თუ როგორ მოახდინოს რეაგირება ამა თუ იმ სიტუაციაზე, რა მოიმოქმედოს. ემოცია ეს არის ენერგია, რომელიც თქვენ დახარჯეთ რეაქციაზე. ამ ემოციებზე ნებისმიერი მოვლენილი სული იღებს გადაწყვეტილებებს. და თუ არასწორად იქნა გაგებული ემოციის მიზეზი, ხშირად მოქმედებაც არასწორია. ამიტომ მიზეზების აღქმის ამ ხარვეზის გამო უშვებთ ბევრ შეცდომას ურთიერთობების დროს, საკუთარი თავის გაგების კუთხითაც. ამის გამო არსებობს ბევრი ფსიქოლოგიური გადახრა, ფსიქიკური დაავადება და ა.შ. ფსიქიატრიული დაწესებულებების 70%-ზე მეტ პაციენტს აღენიშნება სწორედ ემოციური რეაქციები, რომელთა მიზეზების თვალის გადევნება არ ხდება. ადამიანს არ შეუძლია თავად ახსნას მიზეზი. და ამიტომ მას ეწყება აღქმის დარღვევები. შემდეგ ის უფრო მეტად იწყებს შეშინებას. ეშვება დაბალ ვიბრაციებში. შესაბამისად, დაბალი ვიბრაციების გამო მას უერთდება ასტრალიდან სხვადასხვა დაბალვიბრაციული არსება და ისინი უკვე ადამიანს ხდიან არაადექვატურს იმ გარემოს მიმართ, რომელიც მას გარს ერტყმის და სიტუაცია მოითხოვს გარე ჩარევას.

ემოციების წარმოქმნის წყაროეობზე დაკვირვება უნდა დაიწყოთ პატარაობიდანვე. თუ გინდათ გაიგოთ, რატომ გრძნობთ ამას თუ იმას, რატომ რეაგირებთ ასე, რატომ გიჩნდებათ ესა თუ ის აზრი, ეს ყველაფერი ჩამალულია თქვენი სულის სიღრმეში, თქვენს ქვეცნობიერში. ამას ჩვენ ვუწოდებთ გაუცნობიერებელ მეხსიერების ნაწილს. რაღაც ემოციები თქვენ დაამუშავეთ წინა ცხოვრებებში, და ახლანდელშიც, და ეს ყველაფერი ვლინდება ხასიათში, იმისთვის რომ გავაცნობიეროთ, რამ გამოიწვია თქვენი რეაქცია. ეს გაცნობიერება საჭიროა სწორი გადაწყვეტილებების მისაღებად. სწორი ნიშნავს, რომ ის ხელს შუეწყობს თქვენს სულიერ განვითარებას, და არა დეგრადაციას. თვალის სადევნებლად ყველას გქონდეთ ემოციური მდგომარეობის დღიური. ეს არ უნდა იყოს რაღაც რვეული, არამედ რაღაც ისეთი, რაც შეგიძლიათ თან ატაროთ. ეს შეიძლება იყოს თქვენი ელექტრონული მოწყობილობებიც. ერთადერთი ჩემი რჩევაა, რომ თქვენ უნდა იყოთ დარწმუნებული, რომ თქვენი თანხმობის გარეშე მას არავინ წაიკითხავს, რადგან თუ თქვენ არ იქნებით დარწმუნებული და ეჭვი შეგეპარათ, თქვენ არ იქნებით გულწრფელნი და ეს შეგიშლით გაერკვეთ საკუთარ თავში. მაგალითად, რამემ გამოგიყვანათ წყობიდან, გამოიწვია რაღაც ემოცია. პირველ რიგში ნეგატიური ემოციებს ვარკვევთ. ისინი ხომ უსიამოვნოა და დისკომფორტს იწვევენ. ამიტომ პირველ რიგში ვიგებთ ნეგატიური ემოციების მიზეზებს. და თუ რამემ თქვენში გამოიწვია ნეგატიური ემოცია - შიში, ბრაზი, სევდა, გაღიზიანება და ა.შ. დაწერეთ თქვენს დღიურში, თარიღის მითითებით, რას გრძნობთ და თქვენი აზრით, რამ გამოიწვია ეს . ადამიანის ემოციური სისტემა მიილტვის მდგრადობისკენ. როდესაც ჰარმონიულ მდგომარეობას დაუბრუნდებით, გადაიკითხავთ დაწერილს და ჰკითხეთ საკუთარ თავს: რატომ განჩდა ის ემოცია? რის მიღწევას ვაპირებდი ასეთი რეაგირებით? თქვენ მოგივათ რაღაც პასუხები. თქვენი მეხსიერებიდან. ამისთვის არცაა საჭიროა უმაღლეს "მე"-სთან დაკავშირება. და თქვენ ამასაც ჩაიწერთ. შემდეგ თქვენ აწარმოებთ ამ დღიურს არაერთი დღე, ერთი თვე მაინც. მერე თქვენ გაიგებთ, რომელ მსგავს სიტუაციებში განიცდით მსგავს ემოციებს. ამის მეშვეობით თქვენ შეძლებთ გამოვლინოთ ის სქემები, რომლებიც იწვევენ თქვენში გარკვეულ რეაქციებს და რომელთაც თქვენ ვერც კი აცნობიერებთ, და უკვე მათზე იმუშავებთ.

წყარო